Μπορώ επίσης να ρωτήσω (και συγγνώμη αν σου φανεί κάπως η ερώτηση μου αλλά δεν έχει ίχνος κακόβουλης πρόθεσης) αν η έρευνα και το ερωτηματολόγιο έχουν περάσει από κάποιου είδους δεοντολογικό έλεγχο όσον αφορά τον τρόπο προσέγγισης και συλλογής του δείγματος το οποίο θα χρησιμοποιηθεί για την εξαγωγή αποτελεσμάτων; Ίσως να σου φαίνεται ότι σε δυσκολεύουμε παραπάνω από όσο θα έπρεπε αλλά ξέρεις όποιος έχει καεί στον χυλό... Και πάλι σου θέτω αυτό το ερώτημα πολύ φιλικά γνωρίζοντας από προσωπική πείρα τις πιθανές δυσκολίες που μπορεί να έχει το εγχείρημα σου (διεξαγωγή έρευνας και επεξεργασία αποτελεσμάτων) - για να σε εμπιστευτούμε ως ομάδα θα πρέπει να είμαστε σίγουροι όχι μόνο για το αγνό των προθέσεων σου αλλά και για τη σωστή διεξαγωγή και επεξεργασία της έρευνάς σου.
Λυπάμαι, δεν είχα την πρόθεση να προσβάλλω εσένα προσωπικά, αλλά, όπως θα έπρεπε να έχεις καταλάβει, τις αντιδράσεις αυτές δεν τις βγάζουμε απ’ την κοιλιά μας, αλλά τις έχουμε υποστεί λίγο ή πολύ, όλοι, ή περίπου. Δεν είμαστε εμείς που χρειαζόμαστε να ερευνήσουμε κάτι σχετικά με την εργασία σου. Η συμπεριφορά πρώτα των επαγγελματιών της υγείας, των επαγγελματιών του εκάστοτε επαγγελματικού μας τομέα, μας «προσβάλλει σαν ανθρώπους και ιδίως, σαν μη έχοντες δικαίωμα ν’ αντιδράσουν» από τότε που μας ανακοίνωσαν τη σκπ. Αυτό που έχουμε δει είναι, π.χ. όταν μας την ανακοίνωσαν, να έρθει μια ψυχίατρος να ρωτήσει γιατί «ΝΑ ΜΗ ΘΕΛΩ Ν’ΑΥΤΟΚΤΟΝΗΣΩ», ή αργότερα, σε κάποιο άλλο νοσοκομείο: «γιατί δεν αισθάνεστε ένοχη;» Άντε εσύ να πείσεις την κατά τ’ άλλα καλοπροαίρετη βοηθό ότι δεν πιστεύεις να έχεις κάνει τίποτα κακό, το οποίο να προκάλεσε αυτήν τη σκπ… Ο καθηγητής μετά θέλησε να με κάνει παραγεμιστή στ’ αντικαταθλιπτικά, ασχέτως τι του έλεγε εκείνη.
Θέλοντας και μη, θεωρούμαστε κλώνοι από το σύστημα αυτό, δεν έχεις παρά ν’ ανοίξεις τα σχετικά βιβλία αναφοράς … Οι χρόνιες αντιδράσεις στις οποίες μας οδηγεί το αυτός ο τρόπος σκέψης μπορεί να σου προκάλεσαν αυτή την «προσβολή σαν άνθρωπο», αλλά εσύ την αντιμετώπισες σήμερα μόνο, εμείς αντιμετωπίζουμε το φαινόμενο τακτικότατα, και δε φαίνεται το σύστημα να μας θεωρεί και πολύ ανθρώπους. Μια καταρτισμένη νευρολόγος της Θεσσαλονίκης διατείνονταν ότι είχε σκπ μεσω της ιστοσελίδας της (ευτυχώς τν απέσυρε, τώρα) αλλά φαίνεται ότι "εγινε ...καλά"
. Ούτε ο ΙΣΘ ούτε ο ΠΙΣ τη μάζεψαν, κι έχει τώρα το θράσος να μας παριστάνει και την ειδική στη σκπ... Κατά ποια λογική να σε θεωρήσουμε περισσότερο άνθρωπο απ' αυτήν;Τα υποκειμενικά συναισθήματά μας αναμφίβολα θα επηρεαστούν από την κατάσταση αυτή πολύ περισσότερο απ’ όσο άμεσα από τη σκπ. Σε τι θα μας βοηθήσει όμως ΕΜΑΣ ν' αλλάξουμε ψυχολογία; Ασφαλώς, μια τέτοια έρευνα θα ήταν πιο δύσκολη, αν όχι ανέφικτη, και άν την έκανες ίσως να έτρωγες και το κεφάλι σου. Μήπως να έψαχνες να βρείς κάτι άλλο ώς εργασία;
Τουλαχιστον απο την πρωτη στιγμη εγραψε ποια ειναι και τι θελει(σε αντιθεση με αλλη που μας δουλευε ή το ξεχασαμε?) 
Ας βαλει το ερωτηματολογιο της και οσοι θελουν ας απαντησουν.Μηπως πολλοι γιατροι δε φαιρονται το ιδιο?ολοι το εχουμε ζησει αυτο.Σε αλλο post προσπαθησαμε να πεισουμε τη Μαρια(τη μικρη)να μην την παιρνει απο κατω και να ειναι αισιοδοξη.Τωρα ας αποδειξουμε αυτα που της λεγαμε.Ειτε μας αρεσει ειτε οχι(οχι βεβαια)πασχουμε ολοι εδω απο μια ασθενεια(αλλοι πιο βαρια αλλοι πιο ελαφρια)και καλως ή κακως η ασθενεια αυτη ειναι σε ερευνητικο σταδιο.Μηπως να μην ειμαστε κι εμεις τοσο αρνητικοι και καχυποπτοι?Εξαλλου δεν ειναι υποχρεωτικο οποιος θελει απανταει και το πιο λογικο για το κοριτσι να ζητησει απαντησεις σε αυτο το forum.
