Σταύρο ένα μεγάλο μπράβο εύχομαι το βήμμα που έκανες σήμερα να είναι η αρχή για πολλά πολλά βήμματα ακόμη....καλή συνέχεια
κρίση αισιοδοξίας με πιάνει και εμένα τωρα τελευταία διαρκούν περίπου 7 ώρες όσες και ο ύπνος μου...ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΕΠΕΜΒΑΣΗ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΟΝΕΙΡΕΥΟΜΑΙ ΚΑΙ ΕΧΕΙς ΚΑΙ ΕΣΥ ΜΕΓΑΛΟ ΜΕΡΙΔΙΟ...
ΕΓΩ ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ ΕΙΜΑΙ ΠΕΡΗΦΑΝΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΦΙΛΟ ΜΟΥ
όποιος δεν μπορεί να καταλάβει την σιωπή σου.πως είναι δυνατόν να καταλάβει τα λόγια σου...
Παρ'ότι δεν είμαι από τα άτομα που έχουν το δάκρυ στην άκρη του ματιού, διαβάζοντας τα νέα σου Σταυρούλη, βούρκωσα. Ειλικρινά. Συγχαρητήρια βρε ΠΛΑΣΜΑ!!! Εύχομαι και καλύτερα.
(και πάνω που περνούσε από το μυαλό μου το κλασσικό ερώτημα "έχει νόημα τόση προσπάθεια που δεν αποδίδει?" - προσωπικά σ'ευχαριστώ πολύ που μου έδωσες μία ώθηση )
Though the truth may vary, this ship will carry our bodies safe to shore