Με αφορμή τη χθεσινή γενική συνέλευση στον ασφαλιστικό μου οργανισμό κι επειδή σκέφτομαι να παρέμβω εγγράφως προς το Δ.Σ. για μια σειρά εσωτερικών μας θεμάτων με σκοπό να ξεκινήσω μια συζήτηση για αλλαγή σειράς θεσμικών προβλέψεων θα ήθελα τη δική σας άποψη σε ένα θέμα που θα συμπεριλάβω.
Τι είναι αναπηρία για την ασφάλιση (όχι δηλαδή, με την έννοια της καθημερινότητας); Μπορεί το ερώτημα με την πρώτη σκέψη να ακούγεται χαζό ή ανεδαφικό, αλλά:
1. Η αναπηρία για έναν ασφλιστικό οργανισμό είναι η αδυναμία εργασίας.
2. Για κάθε επάγγελμα, για κάθε εργαζόμενο, η αδυναμία εργασίας δεν είναι ίδια.
Συνεπώς η αναπηρία (σε οποιοδήποτε ποσοστό) είναι λάθος να αντιμετωπίζεται αντικειμενικά. Για παράδειγμα, άλλο πράγμα είναι αδυναμία εργασίας για έναν οικοδόμο ή για έναν υδραυλικό και άλλο είναι αδυναμία εργασίας για έναν τηλεφωνητή ή για έναν προγραμματιστή.
Παράλληλα, υπάρχουν διαφοροποιήσεις της αναπηρίας. Εμείς το γνωρίζουμε, επειδή το βιώνουμε. Αυτό δεν σημαίνει ότι το γνωρίζουν και οι "υγιείς", δεδομένου ότι δεν έχουν προβληματιστεί. Και τους θεσμούς τους διαμορφώνουν συνήθως οι "υγιείς". Δηλαδή, αναπηρία είναι η ακράτεια, αλλά δεν είναι εμφανής, με αποτέλεσμα να δίνεται με πολλή δυσκολία (ή να μην αποδίδεται καν αναπηρία).
Τέλος, υπάρχει συνάρτηση του είδους αναπηρίας σε συνδυασμό με το επάγγελμα. Θέλω να πω ότι αναπηρία (αδυναμία εργασίας, εννοώ πάντα) είναι και η απώλεια πρόσφατης μνήμης για έναν δικηγόρο, αλλά δεν δεν είναι για έναν υδραυλικό. Και φυσικά αυτή η αναπηρία (για τον δικηγόρο) επίσης δεν είναι εμφανής.
Θα ήθελα τη γνώμη σας, μερικές σκέψεις σας, για τα θέματα αυτά (που εγώ τα αντιμετωπίζω ως ένα, ενιαίο). Σας ευχαριστώ.
Τι είναι αναπηρία για την ασφάλιση (όχι δηλαδή, με την έννοια της καθημερινότητας); Μπορεί το ερώτημα με την πρώτη σκέψη να ακούγεται χαζό ή ανεδαφικό, αλλά:
1. Η αναπηρία για έναν ασφλιστικό οργανισμό είναι η αδυναμία εργασίας.
2. Για κάθε επάγγελμα, για κάθε εργαζόμενο, η αδυναμία εργασίας δεν είναι ίδια.
Συνεπώς η αναπηρία (σε οποιοδήποτε ποσοστό) είναι λάθος να αντιμετωπίζεται αντικειμενικά. Για παράδειγμα, άλλο πράγμα είναι αδυναμία εργασίας για έναν οικοδόμο ή για έναν υδραυλικό και άλλο είναι αδυναμία εργασίας για έναν τηλεφωνητή ή για έναν προγραμματιστή.
Παράλληλα, υπάρχουν διαφοροποιήσεις της αναπηρίας. Εμείς το γνωρίζουμε, επειδή το βιώνουμε. Αυτό δεν σημαίνει ότι το γνωρίζουν και οι "υγιείς", δεδομένου ότι δεν έχουν προβληματιστεί. Και τους θεσμούς τους διαμορφώνουν συνήθως οι "υγιείς". Δηλαδή, αναπηρία είναι η ακράτεια, αλλά δεν είναι εμφανής, με αποτέλεσμα να δίνεται με πολλή δυσκολία (ή να μην αποδίδεται καν αναπηρία).
Τέλος, υπάρχει συνάρτηση του είδους αναπηρίας σε συνδυασμό με το επάγγελμα. Θέλω να πω ότι αναπηρία (αδυναμία εργασίας, εννοώ πάντα) είναι και η απώλεια πρόσφατης μνήμης για έναν δικηγόρο, αλλά δεν δεν είναι για έναν υδραυλικό. Και φυσικά αυτή η αναπηρία (για τον δικηγόρο) επίσης δεν είναι εμφανής.
Θα ήθελα τη γνώμη σας, μερικές σκέψεις σας, για τα θέματα αυτά (που εγώ τα αντιμετωπίζω ως ένα, ενιαίο). Σας ευχαριστώ.
