Δε ξέρω γιατι, αλλα απο χθες ειχα μια εντονη αναγκη να το μοιραστω με καποιους που σιγουρα καταλαβαινουν.
επιβεβαιωθηκε χθες και επισημα αυτο που ηδη ηξερα.
" Τα στοιχεια συνηγορουν στην υπαρξη πολλαπλης σκληρυνσης" ειπε η γιατρος στο τηλεφωνο....
ενιωσα οπως νιωθουμε οταν ξερουμε κατι αλλα δε το χουμε "δει" να επιβεβαιωνεται.. ηταν ενα ακομα μικρο σοκ. δε ξερω τι μπορει να ηλπιζα στο πισω μερος του μυαλου μου (λες και υπηρχε περιπτωση να ειναι ενα λαθος αυτο που ηξερα τοσα χρονια?) και ομως συνειδητοποιησα οτι τερμα τα ψεματα. συντομα θα εχω παρεα ενα κουτι ενεσεις οπου παω. τα τσιπουρα με την παρεα θα μειωθουν κ αλλο και θα εχω τους κοντινους να ρωτανε πως αντεχεις την ενεση, εισαι καλυτερα?, κοψε τελειως το τσιγαρο (λες και μου εμεινε και τιποτα αλλο.....) μην πινεις καφε, μην ξενυχτας, και αλλα τετοια... ισως αυτο που δεν αντεχω στην πραγματικοτητα ειναι η αισθηση οτι θα με βλεπουν αλλιως ακομα και οι δικοι μου ανθρωποι...
θα μπορουσα να συνεχισω να γραφω για πολυ ακομα αλλα σας κουρασα αρκετα.
κλεινω μονο με αυτο...
χαιρομαι που ξερω οτι υπαρχουν ανθρωποι που παρολο που δε τους εχω δει ποτε ξερω οτι μπορουν να καταλαβουν τα οσα νιωθω
σας ευχαριστω για την υπομονη σας
σας ευχαριστω που υπαρχετε εστω και εδω...
επιβεβαιωθηκε χθες και επισημα αυτο που ηδη ηξερα.
" Τα στοιχεια συνηγορουν στην υπαρξη πολλαπλης σκληρυνσης" ειπε η γιατρος στο τηλεφωνο....
ενιωσα οπως νιωθουμε οταν ξερουμε κατι αλλα δε το χουμε "δει" να επιβεβαιωνεται.. ηταν ενα ακομα μικρο σοκ. δε ξερω τι μπορει να ηλπιζα στο πισω μερος του μυαλου μου (λες και υπηρχε περιπτωση να ειναι ενα λαθος αυτο που ηξερα τοσα χρονια?) και ομως συνειδητοποιησα οτι τερμα τα ψεματα. συντομα θα εχω παρεα ενα κουτι ενεσεις οπου παω. τα τσιπουρα με την παρεα θα μειωθουν κ αλλο και θα εχω τους κοντινους να ρωτανε πως αντεχεις την ενεση, εισαι καλυτερα?, κοψε τελειως το τσιγαρο (λες και μου εμεινε και τιποτα αλλο.....) μην πινεις καφε, μην ξενυχτας, και αλλα τετοια... ισως αυτο που δεν αντεχω στην πραγματικοτητα ειναι η αισθηση οτι θα με βλεπουν αλλιως ακομα και οι δικοι μου ανθρωποι...
θα μπορουσα να συνεχισω να γραφω για πολυ ακομα αλλα σας κουρασα αρκετα.
κλεινω μονο με αυτο...
χαιρομαι που ξερω οτι υπαρχουν ανθρωποι που παρολο που δε τους εχω δει ποτε ξερω οτι μπορουν να καταλαβουν τα οσα νιωθω
σας ευχαριστω για την υπομονη σας
σας ευχαριστω που υπαρχετε εστω και εδω...

τελικά μάλλον όταν ο άνθρωπος κάνει σχεδια ο Θεός όντως γελάει.....