• Εργασία & ΣΚΠ

  • Γενική συζήτηση επί θεμάτων της πολλαπλής σκλήρυνσης.
Γενική συζήτηση επί θεμάτων της πολλαπλής σκλήρυνσης.
 #2673  από Perceas
 Πέμ Απρ 16, 2009 1:37 pm
Κατ' αρχήν θα ήθελα να σας χαιρετίσω όλους, να πώ οτι περίπου 9 χρόνια έχω ΣΚΠ, τα 3 τελευταία χρόνια είμαι με Copaxone, έχω 20ετή υπηρεσία + 21μηνη θητεία. Πέρασα από Ανωτάτη Επιτροπή (η ΣΚΠ είναι εξ' ορισμού αποστρατεία) και χρήζω μετά απο δική μου επιθυμία Υπηρεσίας Γραφείου.
Ερώτηση: Τι γίνετε σε αυτήν την περίπτωση? Πώς συνδυάζετε η ΣΚΠ με την εργασία και το ωράριο? Αν αποστρατευόμουν μήπως θα ήταν καλύτερα?

Έτυχε να κρυώνω στον χώρο εργασίας μου, (έχοντας μούδιασμα και τα γνωστά) ενώ σε άλλα γραφεία δούλευε το aircontition με κλειστή πόρτα και άτομα που καπνίζουν σαν και μένα να ανοίγουν το παράθυρο για να φύγει ο καπνός, τώρα είμαι σε άλλο γραφείο με μή καπνιστή οπότε αρκούμαι στο να πηγαίνω αλλού για να μπορώ να καπνήσω και γενικά δεν έχω την ησυχία που θα ήθελα να έχω ...

σας ευχαριστώ εκ των προτέρων για οτιδήποτε μπορεί να βοηθήσει ...
 #2676  από ΜΙΜΙΚΑ
 Πέμ Απρ 16, 2009 3:34 pm
Καλώς τον!!!
Προσωπικά συνταξιοδοτήθηκα πριν 1 χρόνο -μετά από 21 χρόνια κι εγώ στην Τράπεζα- επειδή όμως δεν μπορούσα να ανταπεξέλθω ούτε στις μετακινήσεις από και προς τη δουλειά ούτε και στο ωράριο (λόγω κινητικών προβλημάτων).
Εάν δεν έχεις έντονα κινητικά ή άλλα προβλήματα που να σου κάνουν δυσβάσταχτη τη δουλειά, ή εάν σου αρέσει η δουλειά σου, δεν βλέπω κανέναν λόγο να αποστρατευτείς.
Εάν όμως η δουλειά και το ωράριο σου "ρουφάνε" τόση ενέργεια ώστε να μην σου μένει κουράγιο για τίποτε άλλο από αυτά που σου αρέσει πολύ να κάνεις τότε σταμάτησέ την.
Η απόφαση είναι αποκλειστικά δική σου. Δεν μπορεί κανείς να σου πει τι να κάνεις γιατί εσύ είσαι αυτός που ξέρει πόσο δύσκολα ή εύκολα "βγαίνει" η μέρα σου.
Είμαι υπέρ της δουλειάς μόνο εάν δεν σου κάνει κακό.
Εάν αποφασίσεις να τη σταματήσεις τότε φρόντισε να κάνεις αυτά που σου αρέσουν και που δεν είχες χρόνο και κουράγιο να τα κάνεις πριν.
Εγώ φοβόμουνα πολύ μην "βουλιάξω" όταν θα σταματήσω τη δουλειά, γιατί μου άρεσε πολύ.
Εφ'όσον όμως -εκ των πραγμάτων- δεν μπορούσα πλέον να ανταπεξέλθω, κάνω τώρα αυτά που μου αρέσουν γιατί μου μένει κουράγιο να μπορώ να βγω έξω, να γυμναστώ, να διαβάσω, να ασχοληθώ όποτε μπορώ με όσα μπορώ.
Αυτά από μένα. Θα ακούσεις και τις γνώμες των άλλων παιδιών. Είμαστε όλοι εδώ μαζεμένοι για να τα λέμε και για ό,τι χρειαζόμαστε.
Σου εύχομαι να πάνε τα πράγματα από δω και πέρα όσο το δυνατόν καλύτερα και με τις λιγότερες "απώλειες".
Καλώς ήρθες και πάλι !!!
 #2678  από princeofathens2004
 Πέμ Απρ 16, 2009 3:54 pm
Καλησπέρα φίλε μου.

Όπως είπε και η μικρή (sorry ΜΙΜΙΚΑ) η απόφαση είναι αποκλειστικά δική σου. Αποψή μου είναι βέβαια ότι ... αρκετά με τη δουλειά. 2Ο χρόνια είναι μια ζωή.
Όμως αν η δουλειά σου (το περιβάλλον, οι συνάδελφοι, κ.λ.π) είναι το οξυγόνο σου, τότε μην αποκοπείς. Απλά εγώ αυτό που μπορώ να σου πω είναι ότι ουδείς αναντικατάστατος και το βασικότερο, που μου το είχε πει κι εμένα παλιότερα ένας προϊστάμενός μου, πάνω απ' όλα η υγεία, ύστερα η οικογένεια και τέλος η δουλειά.
Αυτά προς το παρόν και ελπίζω να πάρεις τη σωστότερη για σένα απόφαση.

Να είσαι καλά.
 #2689  από elena
 Πέμ Απρ 16, 2009 7:09 pm
Αυτά μάλλον συμβαίνουν στους προνομιούχους!!!!
σε 20 και 25 χρόνια να βγαίνεις σε σύνταξη ,οι υπόλοιποι δεν θα τα δούμε ούτε στα όνειρα μας....
προς το παρόν τουλάχιστον, μπορώ δεν μπορώ πρέπει να είμαι κάθε πρωί στην δουλεία μου....
ατομική επιχείρηση βλέπεις.......ναι είμαστε οι λεφτάδες....
πριν 3 χρόνια που νοσηλεύτηκα σε νοσοκομείο,παρασκευή μεσημέρι βγήκα,και δευτέρα πρωί,
πίσω στην πραγματικότητα...από που να πάρω άδεια να συνέρθω ....από τον εαυτό μου?
με όλη την πίεση της δουλείας,και το άγχος του δεν έχω δουλειά ,δεν έχω λεφτά....
 #2690  από LL--MM
 Πέμ Απρ 16, 2009 7:17 pm
Καλώς όρισες Περσέα :!: Απαντήσεις θα βρείς στις :arrow: :arrow: ΚΡΑΤΙΚΕΣ-ΚΟΙΝΩΝΙΚΕΣ ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ, και περισσότερες απ΄όσες χρειάζεσαι :D Γενικά εξαρτάται α)από το ποσοστό αναπηρίας που έχεις/μπορείς ν' αποκτήσεις, β)από το ταμείο σου, στο οποίο πρέπει να τηλεφωνήσεις, και άν έχεις άλλες ερωτήσεις, τα λεμε μετά... :lol:

Πάντως, ίσως θα έπρεπε να ξαναρίξεις μια ματιά στους κανονισμούς, και τις σχετικές διατάξεις, εν πασει περιπτώσει δες άν μπορεί να υπάρχουν εξαιρέσεις στην αποστρατεία αυτήν...

Και καλή Ανάσταση σε όλους :!:
 #2695  από Perceas
 Παρ Απρ 17, 2009 12:24 am
Έχω οικογένεια και ξέρω οτι είναι δύσκολα, παλεύω με τον εαυτό μου, ξυπνώντας το επόμενο πρωί και νιώθωντας τα μουδιάσματα προσπαθώ να τα αγνοήσω και να αντέξω, στο εργασιακό περιβάλλον με βλέπουν με μισό μάτι, αυτοί θα ήθελαν λιοντάρι εκεί και να δουλεύει, εγώ θα ήθελα να μην με λυπούνται αλλά τουλάχιστον να γνωρίζουν αυτό που έχω... και να το ξέρουν δεν (ντιπ) "τι κάνεις? είσαι καλά?" τους έλεγα δεν είμαι καλά και με κοιτούν περίεργα (ντιπ) τους φτάνει αυτό το τυπικό "καλά είμαι" έφτασα σε σημείο να πώ δώστε μου μειωμένο ωράριο και ταυτόχρονα κάντε μου μείωση αποδοχών "Στην υγειά μας" λένε "να' χουμε την υγειά μας" ποιον κοροιδεύουν? εκπέμπεις αρνητική ενέργεια μου είπαν :D Τί διαπίστωσα εγώ? Αν πηγαίνω στις 07:30 και φεύγω στις 03:00 τότε δεν μπορούν να πουν τίποτα, "Ξυρίσου και να δείχνεις ωραία στον εαυτό σου πρώτα και στους άλλους (για να μην δίνω την εικόνα "πού καταντήσαμε Λοχία") (Μπας και πάψουν να ασχολούνται μαζί μου), "Πού θα ήθελες να ήσουν με είπε άλλος μα πού αλλού από εναν πιο ήσυχο και πιό προστατευμένο χώρο για να μπορώ να πιώ τον καφέ μου με ησυχία και να καπνήσω τα τσιγάρα μου και να μπορώ να κάνω αυτά που μου αναλογούν να κάνω του είπα ...

Σας ευχαριστώ για τα καλά σας λόγια και Καλή Ανάσταση σε όλους !!!
 #2706  από LL--MM
 Παρ Απρ 17, 2009 12:34 pm
Αυτά είναι από τα αναπόφευκτα, οπότε, καλά θα κάνεις να τα αγνοήσεις, τα φαινόμενα "mobbing" είναι από τα πιο κοινά... Πάντως, ρίξε μια ματιά στον "Ηγεμόνα" και την "Τέχνη του Πολέμου" του αγαπητού Μακιαβέλλι, υπάρχουν εκεί συμβουλές όχι μόνο για ...σκληρυντικούς αλλά και (ιδίως δηλαδή) για στρατιωτικούς :!: . Τώρα, από φίλμ, υπάρχει η "Μάχη της Αγγλίας" με τον Ολιβιέ, και είναι, νομίζω, η μόνη νοοτροπία επιβίωσης που είναι η λιγότερο επίπονη... Ο Dowding αυτός, έμεινε χήρος με παιδί ΠΡΙΝ το δεύτερο πόλεμο και κατάφερε αυτό που, για τον Τσώρτσιλ, έμεινε ώς κάτι που

"Never, in the field of human conflict was so much owed by so many to so few"
"Ποτέ, στην ιστορία των ανθρώπινων συρράξεων, δεν οφείλονταν τόσο πολλά από τόσους πολλούς σε τόσο λίγους"
Winston L.S. Churchill

Υ.Γ. Τι σόι φρούτο είναι αυτή η "Ανώτατη επιτροπή" :twisted: ; Πρωτόβάθμια ή δευτεροβάθμια; Υπάρχουν βέβαια και τα διοικητικά δικαστήρια, αλλά αυτού του είδους τα μέρη καλό είναι ν' αποφεύγονται πάσει θυσία, καλό όμως είναι να πας να βρείς και κάνα συνδικαλιστή, έτσι για τα μάτια... :evil:

Καλό κουράγιο
 #2788  από Perceas
 Τρί Απρ 21, 2009 9:44 am
Δεν βρήκα κάτι σχετικό με το ωράριο, η επιτροπή είναι η Α.Ν.Υ.Ε. (Ανωτάτη Ναυτικού Υγειονομική Επιτροπή).

Αν η Επιτροπή αποφανθεί, ότι το νόσημα είναι ανίατο, ο πάσχων τίθεται σε αυτεπάγγελτη αποστρατεία.

Υπηρεσία γραφείου είναι η κατάσταση του εν ενεργεία μόνιμου ..., που εξαιτίας τραύματος ή νοσήματος, είναι ανίκανος για κάθε άλλη υπηρεσία, εκτός απο εκείνη του γραφείου.

Αποστρατεία στον κατεχόμενο βαθμό μάλλον ή υπομονή και κουράγιο άλλα 5 χρόνια για 25ετή μειωμένη σύνταξη...

Εκείνο που κατάλαβα είναι να πολεμάς όρθιος και να μην το βάζεις κάτω ...