Nick έγραψε:Μήπως είσαι λεχώνα? Πόσο καιρό έχει που γέννησες? Γιατί εμένα προσωπικά η κατάσταση που μου περιγράφεις μου θυμίζει επιλόχιο κατάθληψη και το έχω περάσει κι εγώ και μάλιστα πολύ έντονα, σε βαθμό που να μην μπορώ να κοιμηθώ τα βράδια από φόβο μήπως γίνει σεισμός ή μήπως πάθω κάτι και μείνει το παιδί μου ορφανό από μάνα, ή μήπως έχει κάτι το παιδί μου και δεν το ξέρουμε ακόμα, ή μήπως μπουν κλέφτες στο σπίτι και κάνουν κακό στο παιδί μου, ή μήπως από απροσεξία μου πάθει κακό το παιδί, ή μήπως ο άντρας μου δεν αγαπάει εμένα και το παιδί, και πάει λέγοντας.Καλήμερα...Δεν είναι επιλόχεια ο μικρός μου είναι 2ετών...Μια κατάθλιψη σίγουρα την έχω.....Παίρνω όμως τα αντικαταθλιπτίκα μου...
Αν είσαι λεχώνα, πρόσεξέ το λίγο, συζήτησέ το με δικούς σου (π.χ. μάνα σου) να σε υποστηρίξουν λίγο ψυχολογικά, να σε καθησυχάσουν γιατί τα πράγματα μπορεί να ξεφύγουν και να μην το πάρεις χαμπάρι. Εγώ έκλαιγα με τις ώρες χωρίς λόγο και είχα καταντήσει ερείπιο. Υπήρχαν ημέρες που ήμουν σίγουρη πως εγώ και το παιδί μου κινδυνεύαμε αλλά δεν ήξερα από τί.
ΖΩ ΚΑΙ ΥΠΑΡΧΩ ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΣΕΝΑ!!!!!
