Καλησπερα και απο μενα σε ολη την παρεα και ειδικα στα νεα μελη.
Μολις γυρισα απο το νοσοκομειο, απιστευτα μπαρουτωμενος μιας και απετυχε η καταραμενη η παρακεντηση και το μονο που καταφερα ειναι να νιωσω απιστευτο πονο απο τα ηλεκτρικα φορτια που ενιωθα οτι διαπερνουσαν το σωμα μου σε καθενα απο τα 6 τρυπηματα.
Στο σημειο αυτο θελω να συμπληρωσω λιγο κατι που διαβασα παραπανω, με καλη προθεση βεβαια. Η παρακεντηση δεν ειναι τοσο για να δεις αν εχεις ΣΚΠ, οσο για το κατα ποσο η νοσος θα επιδρασει στον εκαστοτε οργανισμο το ερχομενο χρονικο διαστημα. Ειναι ενα μετρο οριστικης διαπιστωσης της νοσου, αλλα δεν ειναι καν απαραιτητο. Υπαρχουν νευρολογοι με ΣΚΠ (προσωπικα γνωρισα ηδη 2) οι οποιοι παιρνουν θεραπεια χρονια τωρα και δεν εκαναν καθολου παρακεντηση.
Συμπαρχοντα Θανο, για το θεμα στρατου (γιατι απο οτι ειδα τα αλλα σου απαντησε αμεσως η υπολοιπη παρεα), να σε ενημερωσω οτι το πρωτο πραγμα που εχεις να κανεις ειναι να παρεις τηλεφωνο στο στρατολογικο γραφειο που εκανες τα χαρτια σου και απο το οποιο πηρες αναβολη απο οτι καταλαβαινω και να τους ρωτησεις τι γινεται στην περιπτωση σου. Θα τους αναφερεις τα χαρτια που εχεις παρει απο τα νοσοκομεια. Το πρωτο πραγμα που θα σου πουνε ειναι οτι θα πρεπει να περασεις απο επιτροπη νευρολογων στο στρατο οι οποιοι και θα εκτιμησουν οι ιδιοι τη σοβαροτητα της καταστασης ανεξαρτητως του τι σου γραφουν τα δημοσια νοσοκομεια. Ο κανονας που ισχυει στη χωρα μας ειναι οτι η οποιαδηποτε γνωματευση του στρατου δεν κανει για το υπολοιπο κρατος, καθως και η οποιαδηποτε γνωματευση που γινεται σε καποιο νοσοκομειο του κρατους δεν ειναι δεσμευτικη για το στρατο. Αυτο σημαινει πρακτικα οτι θα περασεις μια ταλαιπωρια που δεν υπαρχει καποιο συγκεκριμενο διαστημα που θα διαρκεσει, προκειμενου να σε εξετασουνε και να αποφανθουνε για τη σοβαροτητα της καταστασης σου και για να κρινουν αν εισαι ικανος για στρατευση.
Να σου πω ενημερωτικα οτι και γω διπλωπια ειχα (και εχω ακομα εδω και 70 μερες), εκανα και 2η δοση κορτιζονης στο νοσοκομειο τωρα, μιας και απετυχε η παρακεντηση και δεν θα παρω ακομα φαρμακα για τις επομενες 20 μερες και τα ματια μου συνεχιζουνε να με ταλαιπωρουνε ακομα και να με ενοχλουν. Οποτε αυτο που βλεπω ειναι οτι ειχες μια πολυ ηπια αντιδραση σε σχεση με το δικη μου πρωτη ωση, οποτε δεν εχεις κανενα λογο να ανησυχεις. Φιλος μου που ειχε διπλωπια για το ιδιο διαστημα με σενα δεν εκανε θεραπεια και θα ξαναπαει με νεα μαγνητικη μετα απο 3 μηνες περιπου (εχει ηδη περασει κανας μηνας απο την πρωτη του μαγνητικη). Οποτε μην ανησυχεις, εφοσον επανηλθες αμεσως στα φυσιολογικα σου. Αν κριθει με βαση το κλινικο πορισμα οτι θα χρειαστει θεραπεια, λογικα θα σου γινει. Κατσε να βγει και η παρακεντηση να φανει τι θα δειξουνε τα ολιγοκλωνικα αντισωματα για την πορεια της νοσου στον οργανισμο σου το ερχομενο διαστημα.
Υ.Γ. Εγω το ειπα σε ολους τους φιλους-συναδελφους μου με τους οποιους μιλαω συχνα αμεσως μολις το διαπιστωσα. Ουτε εμενα ειναι εμφανες και δεδομενου του καλοκαιριου θα μπορουσα ανετα να το κρυψω. Αλλα οπως εχω διαπιστωσει στη ζωη μου το να κρυβεις ενα προβλημα, συνηθως φερνει περισσοτερα προβληματα. Δεν ειναι κατι για το οποιο ευθυνεσαι εσυ, ουτε κατι για το οποιος πρεπει να νιωθεις μειωνεκτικα ή να ντρεπεσαι. Ισως ειναι κατι που θα σε ενοχλησει καποιες φορες απο το να κανεις καποια πραγματα και αυτο ειναι το πιο ενοχλητικο κατ εμε.
Καλα κουραγια.
Υ.Γ.2 Για τυχον ορθογραφικα ή συντακτικα ζητω συγνωμη. Δεν την παλευω και πολυ να κατσω να διορθωσω ενα τετοιο κειμενο-"σεντονι".
Μολις γυρισα απο το νοσοκομειο, απιστευτα μπαρουτωμενος μιας και απετυχε η καταραμενη η παρακεντηση και το μονο που καταφερα ειναι να νιωσω απιστευτο πονο απο τα ηλεκτρικα φορτια που ενιωθα οτι διαπερνουσαν το σωμα μου σε καθενα απο τα 6 τρυπηματα.
Στο σημειο αυτο θελω να συμπληρωσω λιγο κατι που διαβασα παραπανω, με καλη προθεση βεβαια. Η παρακεντηση δεν ειναι τοσο για να δεις αν εχεις ΣΚΠ, οσο για το κατα ποσο η νοσος θα επιδρασει στον εκαστοτε οργανισμο το ερχομενο χρονικο διαστημα. Ειναι ενα μετρο οριστικης διαπιστωσης της νοσου, αλλα δεν ειναι καν απαραιτητο. Υπαρχουν νευρολογοι με ΣΚΠ (προσωπικα γνωρισα ηδη 2) οι οποιοι παιρνουν θεραπεια χρονια τωρα και δεν εκαναν καθολου παρακεντηση.
Συμπαρχοντα Θανο, για το θεμα στρατου (γιατι απο οτι ειδα τα αλλα σου απαντησε αμεσως η υπολοιπη παρεα), να σε ενημερωσω οτι το πρωτο πραγμα που εχεις να κανεις ειναι να παρεις τηλεφωνο στο στρατολογικο γραφειο που εκανες τα χαρτια σου και απο το οποιο πηρες αναβολη απο οτι καταλαβαινω και να τους ρωτησεις τι γινεται στην περιπτωση σου. Θα τους αναφερεις τα χαρτια που εχεις παρει απο τα νοσοκομεια. Το πρωτο πραγμα που θα σου πουνε ειναι οτι θα πρεπει να περασεις απο επιτροπη νευρολογων στο στρατο οι οποιοι και θα εκτιμησουν οι ιδιοι τη σοβαροτητα της καταστασης ανεξαρτητως του τι σου γραφουν τα δημοσια νοσοκομεια. Ο κανονας που ισχυει στη χωρα μας ειναι οτι η οποιαδηποτε γνωματευση του στρατου δεν κανει για το υπολοιπο κρατος, καθως και η οποιαδηποτε γνωματευση που γινεται σε καποιο νοσοκομειο του κρατους δεν ειναι δεσμευτικη για το στρατο. Αυτο σημαινει πρακτικα οτι θα περασεις μια ταλαιπωρια που δεν υπαρχει καποιο συγκεκριμενο διαστημα που θα διαρκεσει, προκειμενου να σε εξετασουνε και να αποφανθουνε για τη σοβαροτητα της καταστασης σου και για να κρινουν αν εισαι ικανος για στρατευση.
Να σου πω ενημερωτικα οτι και γω διπλωπια ειχα (και εχω ακομα εδω και 70 μερες), εκανα και 2η δοση κορτιζονης στο νοσοκομειο τωρα, μιας και απετυχε η παρακεντηση και δεν θα παρω ακομα φαρμακα για τις επομενες 20 μερες και τα ματια μου συνεχιζουνε να με ταλαιπωρουνε ακομα και να με ενοχλουν. Οποτε αυτο που βλεπω ειναι οτι ειχες μια πολυ ηπια αντιδραση σε σχεση με το δικη μου πρωτη ωση, οποτε δεν εχεις κανενα λογο να ανησυχεις. Φιλος μου που ειχε διπλωπια για το ιδιο διαστημα με σενα δεν εκανε θεραπεια και θα ξαναπαει με νεα μαγνητικη μετα απο 3 μηνες περιπου (εχει ηδη περασει κανας μηνας απο την πρωτη του μαγνητικη). Οποτε μην ανησυχεις, εφοσον επανηλθες αμεσως στα φυσιολογικα σου. Αν κριθει με βαση το κλινικο πορισμα οτι θα χρειαστει θεραπεια, λογικα θα σου γινει. Κατσε να βγει και η παρακεντηση να φανει τι θα δειξουνε τα ολιγοκλωνικα αντισωματα για την πορεια της νοσου στον οργανισμο σου το ερχομενο διαστημα.
Υ.Γ. Εγω το ειπα σε ολους τους φιλους-συναδελφους μου με τους οποιους μιλαω συχνα αμεσως μολις το διαπιστωσα. Ουτε εμενα ειναι εμφανες και δεδομενου του καλοκαιριου θα μπορουσα ανετα να το κρυψω. Αλλα οπως εχω διαπιστωσει στη ζωη μου το να κρυβεις ενα προβλημα, συνηθως φερνει περισσοτερα προβληματα. Δεν ειναι κατι για το οποιο ευθυνεσαι εσυ, ουτε κατι για το οποιος πρεπει να νιωθεις μειωνεκτικα ή να ντρεπεσαι. Ισως ειναι κατι που θα σε ενοχλησει καποιες φορες απο το να κανεις καποια πραγματα και αυτο ειναι το πιο ενοχλητικο κατ εμε.
Καλα κουραγια.
Υ.Γ.2 Για τυχον ορθογραφικα ή συντακτικα ζητω συγνωμη. Δεν την παλευω και πολυ να κατσω να διορθωσω ενα τετοιο κειμενο-"σεντονι".
