Καλημέρα στους συμπάσχοντες. Είμαι καινούριο μέλος και θα ήθελα να αναφερθώ για λίγο στην δική μου ιστορία . Διαγνώστηκα ως ασθενής της MS το 1998 , μετά από πολλούς μήνες που διάφοροι γιατροί μου είχαν πει πολλά εντελώς διαφορετικά μεταξύ τους πράγματα . Από τον 10 του 1998 έπαιρνα ιντερφερόνη μεχρί τον 10 του 2002 . Ελάμβανα την REBIEF 22 . Για διάφορους λάγους σταμάτησε η χορήγηση του ανωτέρω φαρμάκου από τότε και εδώ και 7 μήνες βρίσκομαι υπό την ιατρική παρακολούθηση της διευθύντριας του Γενικού Κρατικού Αθηνών και μου χορηγείται μία φορά μηνιαίως το TRUSARDI . Πιστεύω ότι η ΣΚΠ είναι μια πολύ περίεργη ασθένεια που σε βοηθάει πάρα πολύ να ανακαλύψεις τους πραγματικούς φίλους . Έχοντας αυτή την ασθένεια για τόσο καιρό έχω καταλάβει δυστυχώς την υποκρισία της κοινωνίας και ιδιαίτερα των πολιτικών . Παρόλα αυτά συνεχίζω να ζω να καμαρώνω τα δύο παιδιά μου και να ελπίζω ότι σε λίγο καιρό θα θεραπευτώ .[*]
Καλησπέρα ονομάζομαι Ιωάννα Παπαντώνη κ είμαι 26 ετών..
Τον Νοεμβριο του 2007 νοσηλευτηκα σε νοσοκομειο τησ Θεσσαλονίκης με συμπτώματα MS.
Δέχτηκα μια θεραπεία κ ειδα μεγάλη βελτίωση..Τον Μάρτιο του 2008 σε επαναληπτικές εξετάσεις που έκανα βεβαιωθήκαμε ότι πρόκειτε για MS,από εκέινη την στιγμή άρχισα θεραπεία κ τώρα έιμαι υπό τη θεραπέια betaferon 1ml μέρα παρά μέρα.
Για 16 χρόνια ήμουν αθλήτρια μπάσκετ κ μπορώ να πω ότι αυτο που με πείραξε πσερισσότερο από όλα είναι ότι σταμάτησα το άθλήμα που τόσο λατρεύω..Πρέπει να πω ότι οι συμπέκτριες μου δεν με άφηναν λεπτό από κοντά τους κ πραγματικά χωρίς αυτές δεν ξέρω εαν θα μπορούσα να είμαι όπως είμαι σήμερα..Και χωρίσ την βοήθεια της οικογενειάς μου έτσι?
Γενηκά έχω αντιμετωπίσει το θέμα πολύ χαλαρά θα έλεγα..
εκτός από το μπάσλετ οπού έχω σταματησει σαν αθλητρια κ πλεον βρίσκομαι σαν προπονήτρια στην ομάδα,δεν με έχει περιορίσει σε τίποτα αυτό που έχω,δεν ξέρω εαν εγς τα βλέπω τόσο αισιοδοξά τα πράγματα ή αν είναι όντως έτσι αλλα γιατί να κλειστω μέσα στο σπίτι μου και να κλαίω την μοίρα μοτ βρε παιδια?Στο κάτω κάτω εγώ τοαντιμετωπίζω σαν μια "ευκαιρια" για να χαλαρώσω λίγο τα γκάζια και να αρχλισω να απολαμβάνω κάθε στιγμή της ζωής..
Θα τελειώσω την σχολή μου(Γεωπόνος) θα βρω μία δουλειά θα συνεχλισω την ζωή μου...
στο κάτω κάτω είμαστε ξεχωριστοί...Δείτε το κ έτσι...
Εύχομαι να μην σας κόυρασα με την φλυαρία μου..