Rafael έγραψε: ↑Τρί Ιουν 17, 2025 10:18 pm Καλησπέρα και πάλι σε όλουςΓεια σου Ραφαέλα!
.....
.......Τελος πάντων εξακολουθούν να με απογοητεύουν σαν ειδικότητα οι νευρολόγοι αλλά δεν έγραψα για αυτό απόψε.Επειδη από εκείνον δεν βρήκα απάντηση είπα να δοκιμάσω με εσάς εδώ που εχετε εμπειρία κ γνώση στο θέμα.Αν δεν εχω ενεργή εστία γτ δε περνάνε οι ζαλάδες ? .....
Λυπάμαι που συνεχίζεται ο μικρός σου «γολγοθάκος» με τις ζαλάδες – δεν είναι και το καλύτερο να νιώθεις σαν να είσαι σε καρουζέλ χωρίς να το έχεις ζητήσει. Από αυτά που περιγράφεις όμως, μου φαίνεται πως το θέμα δύσκολα λύνεται με νευρολογικό χέρι… Μήπως παίζει κάτι κυκλοφορικό; Θρόμβωση, κάποια δυσλειτουργία στη φλεβική κυκλοφορία; Ίσως αξίζει να το δεις με άλλα μάτια (και άλλα εργαλεία).
Βλέπεις, οι νευρολόγοι –θεοί να τους κάνουν– έχουν κατά έναν περίεργο τρόπο βάλει παρωπίδες όταν πρόκειται για τη σύνδεση του νευρολογικού με το κυκλοφορικό. Κάποτε η επιστήμη φώναξε: «Ναι, παιδιά, αυτά τα δύο μιλάνε μεταξύ τους!»… αλλά, φευ, ξεκίνησε μετά ένας αόρατος πόλεμος και όποιος τολμούσε να συνδέσει τα δύο, τον κοιτούσαν λες και πρότεινε να θεραπεύσεις πονοκέφαλο με μαγιονέζα.
Προσωπικά, αν δεν είχα απολύσει (ευγενικά πάντα!) τον νευρολόγο μου, δεν θα είχα μάθει ποτέ ότι είχα πρόβλημα σε μια φλέβα στον λαιμό. Τα συμπτώματα; Ζαλάδες, κόπωση, και μια γενικότερη αίσθηση πως ο εγκέφαλος κάνει απεργία. Από τότε που έκανα την απαραίτητη «φλεβική περιποίηση» – ούτε ζαλάδες, ούτε κούραση, ούτε... φλασιές. Και δεν ήμουν ο μόνος.
Ίσως λοιπόν αξίζει να ζητήσεις και μια γνώμη από αγγειολόγο. Σκέψου το σαν δεύτερη (και πιο αιματηρή) γνώμη. Κατά τη γνώμη μου, οι νευρολόγοι –με όλο τον σεβασμό και τη σπόντα που τους αναλογεί– έχουν στήσει την ερμηνεία της σκλήρυνσης λίγο… λάθος. Ή μάλλον επικίνδυνα στενά.
Και μη ξεχνάς: ο κορωνοϊός ήρθε και μας τα έκανε χειρότερα στο κυκλοφορικό, σαν να πήρε ήδη ευάλωτα αγγεία και τους έδωσε μια γερή σπρωξιά προς το... χάος. Άρα ίσως τώρα, περισσότερο από ποτέ, έχει αξία να δεις το θέμα σφαιρικά – νευρολογικά και κυκλοφορικά. Το σώμα δεν κάνει διαχωρισμούς, μόνο κάτι ειδικότητες το κάνουν.
Απλώς μια σκέψη μεταφέρω – από κάποιον που έφαγε τα βουνά και τις διαγνώσεις με το κουτάλι, αλλά τελικά βρήκε άκρη εκεί που κανείς δεν κοίταζε. Από το 2012 που έγινε η διάγνωση και η παρέμβαση, ούτε ζαλάδες, ούτε πονοκέφαλοι, ούτε εγκεφαλική θολούρα. Σαν να γύρισε το φως πίσω στον εγκέφαλο.
Αν μη τι άλλο, μην αφήνεις τους νευρολόγους να έχουν τον τελευταίο λόγο – γιατί καμιά φορά, τον έχουν με... χρονοκαθυστέρηση 15ετίας.
“Η φύση θεραπεύει, η επιστήμη καθοδηγεί, η πίστη ολοκληρώνει.”
