Αυτές τις μέρες πέρασα πολύ δύσκολα μετά από μια έξαρση που είχα από την ΣΚΠ.
Ήρθα ξανά σε επαφή με το σώμα μου και τις ανάγκες του και η αλήθεια είναι πως είχα συμπτώματα για κανένα δίμηνο και τα αγνοούσα... οπότε μετά την κλασική κορτιζόνη και τις δυσκολίες της περιόδου για αλλαγή φαρμάκου, εμπνεύστηκα αυτό το ποίημα που μοιράζομαι μαζί σας.
Πιστεύω αγγίζει άτομα με κάθε τύπου αυτοάνοσο αλλά και άλλες ασθένειες
Το σωμα δεν έχει στόμα κι όμως μιλάει
Μπορεί να αρρωστήσει, μπορεί να χτυπήσει, μπορεί να σε ακινητοποιήσει
Τι σημαίνουν όλα αυτά για σενα;
Δεν ακούς που σου μιλάει;
Δεν ακούς που σου φωνάζει;
Δεν ακούς που οργιάζει;
Το σώμα δεν έχει γλώσσα κι όμως μιλάει
Ακούς σου φωνάζει, δυνατά σε κραδάζει
Γιατί το αγνοείς; γιατί το φιμώνεις;
Θα σου πάει κόντρα, θα σε ρίξει κάτω, θα σε σκοτώσει.
Πρέπει να διαλέξεις ή να συμβιβαστείς;
Πρέπει να πονέσεις ή να αγαπηθείς;
Ακούς; σου μιλάω
Είμαι το σώμα θέλω να σου επιβληθώ
Τόσο καιρό σου φωνάζω, τόσο καιρό σου μιλάω, θέλω να ακουστώ
Άκου κι εμένα, ζητάω συμπερίληψη, ζητάω προσοχή.
Είμαι εδώ να σε φροντίσω, να φροντίσω την ψυχή.
Δεν είσαι μόνη, εγώ σε στηρίζω, σε πάω όπου θες
Μαζί γεννηθήκαμε, μαζί αγαπήθηκαμε σαν να ταν προχθές
Κάνε με μια αγκαλιά, ρίξε μου για ματιά, φρόντισε με.
Άκουσε με, σε αγαπώ.
Έλα στη θέση μου, μπες στο καλούπι μου, θέλω να ζω.
Να ζω υγιής, να ζω επαρκής, γεμάτος κι εγώ.
Μάζεψε με, φίλησε με, φρόντισε με.
Άκου με, αγαπά με, ξαναστηλωσε με.
Φρόντισε με
Άκουσε με
Άκουσε με
Όλα όσα χρειάζεσαι είναι μια ισορροπία στο σώμα και την ψυχή.
Ήρθα ξανά σε επαφή με το σώμα μου και τις ανάγκες του και η αλήθεια είναι πως είχα συμπτώματα για κανένα δίμηνο και τα αγνοούσα... οπότε μετά την κλασική κορτιζόνη και τις δυσκολίες της περιόδου για αλλαγή φαρμάκου, εμπνεύστηκα αυτό το ποίημα που μοιράζομαι μαζί σας.
Πιστεύω αγγίζει άτομα με κάθε τύπου αυτοάνοσο αλλά και άλλες ασθένειες
Το σωμα δεν έχει στόμα κι όμως μιλάει
Μπορεί να αρρωστήσει, μπορεί να χτυπήσει, μπορεί να σε ακινητοποιήσει
Τι σημαίνουν όλα αυτά για σενα;
Δεν ακούς που σου μιλάει;
Δεν ακούς που σου φωνάζει;
Δεν ακούς που οργιάζει;
Το σώμα δεν έχει γλώσσα κι όμως μιλάει
Ακούς σου φωνάζει, δυνατά σε κραδάζει
Γιατί το αγνοείς; γιατί το φιμώνεις;
Θα σου πάει κόντρα, θα σε ρίξει κάτω, θα σε σκοτώσει.
Πρέπει να διαλέξεις ή να συμβιβαστείς;
Πρέπει να πονέσεις ή να αγαπηθείς;
Ακούς; σου μιλάω
Είμαι το σώμα θέλω να σου επιβληθώ
Τόσο καιρό σου φωνάζω, τόσο καιρό σου μιλάω, θέλω να ακουστώ
Άκου κι εμένα, ζητάω συμπερίληψη, ζητάω προσοχή.
Είμαι εδώ να σε φροντίσω, να φροντίσω την ψυχή.
Δεν είσαι μόνη, εγώ σε στηρίζω, σε πάω όπου θες
Μαζί γεννηθήκαμε, μαζί αγαπήθηκαμε σαν να ταν προχθές
Κάνε με μια αγκαλιά, ρίξε μου για ματιά, φρόντισε με.
Άκουσε με, σε αγαπώ.
Έλα στη θέση μου, μπες στο καλούπι μου, θέλω να ζω.
Να ζω υγιής, να ζω επαρκής, γεμάτος κι εγώ.
Μάζεψε με, φίλησε με, φρόντισε με.
Άκου με, αγαπά με, ξαναστηλωσε με.
Φρόντισε με
Άκουσε με
Άκουσε με
Όλα όσα χρειάζεσαι είναι μια ισορροπία στο σώμα και την ψυχή.
“Η φύση θεραπεύει, η επιστήμη καθοδηγεί, η πίστη ολοκληρώνει.”
