..ΑΝΑΠΗΡΙΑ .

[evaggelia012]

..ΑΝΑΠΗΡΙΑ .
..'
Και τι νομίζεις ,
πως είναι η αναπηρία ?
Ένα χαρτί με σφραγίδα και ,
ένα νούμερο ? επί της εκατό ?
Όχι αγάπη μου ..
είναι ένα τσουβάλι με πέτρες ,
που κουβαλάς στην μικρή σου πλάτη ...
Ασήκωτο θαρρείς ,
αβέβαιο το βήμα , σαν το μέλλον σου ,
σαν το αύριο ..
Και πρέπει να το κουβαλάς ,
για μια ζωή ,, κάθε μέρα , κάθε νύχτα , ..
κάθε γαμημένη στιγμή .. .
Καθώς με το αμαξείδιο πρέπει ,
να μαγειρέψεις , να φτιάξεις καφέ ,
να φτάσεις το πιάτο σου ,
να πλύνεις τα δόντια σου ..
ΟΧΙ ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΕΔΟΜΕΝΟ
ΚΑΙ ΑΠΛΟ .. Τ Ι Π Ο Τ Α ..
Μην χαιδέψεις την αναπηρία ΠΟΤΕ ,
θα γυρίσει πίσω στα μούτρα σου ,
σαν σφεντόνα που κρατάς ανάποδα ..
Μην της χαριστείς θα σε ρουφήξει ,
σαν χοάνη , σαν το έρεβος ..
Μην γελαστείς , λεπτό ,
και την αφήσεις χαλαρή,
θα σε καταπιεί , σαν μαύρο , σκοτεινό πηγάδι . .
Θεριό ανήμερο είναι ,
που τρώει τις σάρκες σου ,
με λύσσα , με δόντια κοφτερά ,
σαν τους πόνους , που νιώθεις ..
Σαν τον πόνο που θεριεύει μέσα σου ,
κάθε μέρα . .
Όχι δεν μ αρέσει ,, το καροτσάκι ,
αναπηρικό αμαξίδιο , πέστο όπως θες , ,
Μου άρεσε που περπατούσα ,
που χόρευα , που φορούσα τακούνια ,
που ένιωθα ανέμελη και ανέφελη ..
Και όποιος
σου πει το αντίθετο ..
ψέμα θα είναι ..
Η ώρα 3,47 ξημερώματα . .
δεν εχει ύπνο απόψε για κάποιους
το βράδυ , και ας πήρα το μωβ χάπι . .
Με έπιασε απ τα μαλλιά η τρέλα
και με γυροφέρνει ,
σε ένα αέναο γαιτανάκι ,
που αλίμονο,
δεν μπορώ να ακολουθήσω πια ..
20/7/2023
Κερσι Βουσβουρα

[Στάθης]

Η Αναπηρία μου...
ένα τσουβάλι αρνητικών βιωμάτων,
στην υπερήφανη μου πλάτη.

Γιατί σε εμένα, γιατί εγώ.
Τίποτα δεν με πείθει πια,
η ζωή έχει κακό σκοπό.

Βιώνοντας τον χειρότερο εφιάλτη μου,
είναι η παρούσα ευκαιρία μου,
να αποδεχτώ το κακό.

Από εκεί εργάζομαι
να βρω το κρυμμένο μυστικό,
να δώσω ένα νόημα.

Μήπως φανερώσω ένα θησαυρό,
τι ψάχνω τελικά,
Αναπηρία ή Ελευθερία.

Αποδέχομαι τα χειρότερο τινά,
τα πιο δύσκολα σενάρια,
να να μην φοβάμαι πια.

Από εκεί κοιτώ από Ψηλά,
Ελεύθερα από σκοτεινά δεσμά,
για Ευλογία μόνο ψάχνω.

Ας έχω τα μάτια μου ανοιχτά,
στις σκέψεις που με έφεραν εδώ,
να τις μετατρέψω σε νέο Μονοπάτι.

Αν δεν βρίσκω χρόνο,
να καλλωπίσω τον μυαλό,
χρόνο θα μου βρει η Αναπηρία.

Η Θεραπεία μου...
ένα τσουβάλι Θετικών σκέψεων,
στην ταπεινή μου πλάτη.

nstagram.jpg (97.08 KiB) Προβλήθηκε 903 φορές