• Βοήθεια!

  • Γενική συζήτηση επί θεμάτων της πολλαπλής σκλήρυνσης.
Γενική συζήτηση επί θεμάτων της πολλαπλής σκλήρυνσης.
 #133308  από justme
 Σάβ Νοέμ 14, 2020 2:43 pm
έχω να πάρω και δύο αντιβίωσης για μια εξαγωγή που έκανα δοντιου και φοβάμαι τα χάπια και 3 μερες τωρα δεν έχω αγγίξει ούτε ντεπον.. και Δεν έχω πόνους προληπτικά για μόλυνση θα τα περνα αλλά δεν θέλω τίποτα να ακουμπήσω
 #133309  από justme
 Σάβ Νοέμ 14, 2020 2:56 pm
τηλεφωνικός που επικοινωνισα με μια νευρολογο το μόνο που μου είπε είναι να κανω εισαγωγή... και όχι φοβηθεί ακόμα περισσότερο
 #133311  από Λετίθια
 Σάβ Νοέμ 14, 2020 8:47 pm
Νομίζω πως μπορω κάπως να καταλάβω πως αισθάνεσαι. Χρονικά είμαστε κοντά στα γεγονότα όποτε όλες αυτές τις σκέψεις τις έχω φρέσκιες μέσα μου.

Πρέπει να εισαχθείς για να γίνει διερεύνηση. Για δεις αν εχεις περισσότερες εστίες Ή όχι, να κάποιες αίματος να δουν τα αντισώματα σου, γιατί επιτίθεται ο εαυτό σου στο σώμα σου, αν πχ εχεις καποιο άλλο αυτοάνοσο που ισως συνδέονται.
Αυτο απαραιτήτως πρέπει να γίνει. Ήρεμα κ όμορφα χωρίς πανικό.
Αυτο κ μόνο θα σε ανακουφίσει γιατί δεν βρίσκεσαι σε άγνοια, δεν θα νιώθεις μετέωρος.

Μέχρι να γίνει αυτο γιατί εχουμε πέσει κ πάνω σε πανδημία, πάρε ανάσες κ εστίαζε κάθε μερα σε 1, 2 θετικά πράγματα.
Για παράδειγμα... κοιτά... μπήκες εδω γνώρισες ήδη κάποιους ανθρώπους που βρίσκονται πλέον δίπλα σου κ σου δίνουν ενέργεια, μια virtual αγκαλιά.

Με το πέρασμα του χρόνου όσο κ αν δεν με πιστεύεις θα εντοπίζεις κάθε μερα πως σου συνέβη για καλό. Αληθεια .

Ήρθε η ώρα... κ το καμπανάκι χτύπησε... η ώρα να αγαπήσεις τον εαυτό σου...! Να βάλεις όρια Σε οτι τοξικό ακόμα κ τοξικούς ανθρώπους!

Να τον αγκαλιάσεις τον εαυτό σου! Αυτο χρειάζεται.
Θα μοιραστώ κ κάτι προσωπικό κ σίγουρα τρελό!
Φιλάω όσο πιο συχνά μπορω τον αυχένα του φίλου μου στο κ μιλάω απο μέσα μου στη εστία. Της λέω πάρε τόση κ άλλη τόση αγάπη για να φύγεις. Γιατί αυτο σου λείπει. Έτσι της λέω.


Trust the process. Κ αν δεν μπορεις ακόμα’ εμπιστευσου εμένα που είμαστε ήδη στην process. :smile-flower:
 #133313  από waterfall
 Σάβ Νοέμ 14, 2020 9:13 pm
Γεια σου Κώστα και από μένα.

Είναι φυσιολογικό να έχεις φρικάρει. Ειδικά όταν δεν έχεις ακόμα μια σίγουρη διάγνωση και είσαι στην εντελώς άβολη κατάσταση του ψαξίματος. Και εγώ όταν ήμουν σε αυτήν τη φάση ήμουν χάλια και να σου πω την αλήθεια πιο πολύ επειδή μου συνέβαιναν διάφορα πράγματα και έτρεχα από τον 'Αννα στο Καιάφα, ο ένας γιατρός έλεγε το ένα, ο άλλος έλεγε το άλλο και μέχρι να γίνει τελικά η διάγνωση με είχαν κάνει ερείπιο και κόντευα να τρελαθώ γιατί κάποιοι γιατροί δεν με πίστευαν κιόλας. Από τη συνολική εμπειρία μου, πίστεψέ με, αυτό είναι ίσως το χειρότερο στάδιο, να έχεις αμφιβολία, να μην ξέρεις τι σου συμβαίνει και κάποιοι να τα ρίχνουν όλα στο άγχος. Μέχρι που στην πορεία έγινε τελικά η διάγνωση, όταν δεν μπορούσε πλέον να αμφισβητεί και...ηρέμησα! Ναι, ηρέμησα. Μην σου φαίνεται περίεργο το ότι ηρέμησα όταν μου είπαν ότι η διάγνωση είναι ΣΚΠ. Μπορούσα πλέον να μπω στη διαδικασία να το αποδεχθώ και να το χειριστώ. Θα δεις ότι το ίδιο θα γίνει και με σένα όταν τελικά πάρεις μια σίγουρη διάγνωση για το τι τελικά έχεις. Κάνε λίγο ακόμα υπομονή. Το ότι βρέθηκε απομυελινωτική εστία δείχνει συνηγορεί στην πιθανή εξέλιξη ΣΚΠ αλλά επειδή ο κάθε άνθρωπος είναι διαφορετικός και επειδή υπάρχουν διάφορες μορφές σκλήρυνσης αυτό θα το δείξει μόνο ο χρόνος. Υπάρχει και το κλινικά μεμονωμένο σύνδρομο που δεν συνεχίζει σε ΣΚΠ. Εύχομαι ό,τι κι αν είναι να είναι κάτι όσο πιο ήπιο γίνεται για σένα και να το μάθεις το συντομότερο δυνατόν για να ηρεμήσεις από τις αμφιβολίες να μπεις στο δρόμο της αποδοχής της ασθένειας και της καλύτερης δυνατής λύσης για σένα.


Εδώ θα είμαστε και θα τα λέμε βοηθώντας σε στην πορεία σου.
 #133314  από justme
 Κυρ Νοέμ 15, 2020 12:32 am
Λετίθια έγραψε: Σάβ Νοέμ 14, 2020 8:47 pm Νομίζω πως μπορω κάπως να καταλάβω πως αισθάνεσαι. Χρονικά είμαστε κοντά στα γεγονότα όποτε όλες αυτές τις σκέψεις τις έχω φρέσκιες μέσα μου.

Πρέπει να εισαχθείς για να γίνει διερεύνηση. Για δεις αν εχεις περισσότερες εστίες Ή όχι, να κάποιες αίματος να δουν τα αντισώματα σου, γιατί επιτίθεται ο εαυτό σου στο σώμα σου, αν πχ εχεις καποιο άλλο αυτοάνοσο που ισως συνδέονται.
Αυτο απαραιτήτως πρέπει να γίνει. Ήρεμα κ όμορφα χωρίς πανικό.
Αυτο κ μόνο θα σε ανακουφίσει γιατί δεν βρίσκεσαι σε άγνοια, δεν θα νιώθεις μετέωρος.

Μέχρι να γίνει αυτο γιατί εχουμε πέσει κ πάνω σε πανδημία, πάρε ανάσες κ εστίαζε κάθε μερα σε 1, 2 θετικά πράγματα.
Για παράδειγμα... κοιτά... μπήκες εδω γνώρισες ήδη κάποιους ανθρώπους που βρίσκονται πλέον δίπλα σου κ σου δίνουν ενέργεια, μια virtual αγκαλιά.

Με το πέρασμα του χρόνου όσο κ αν δεν με πιστεύεις θα εντοπίζεις κάθε μερα πως σου συνέβη για καλό. Αληθεια .

Ήρθε η ώρα... κ το καμπανάκι χτύπησε... η ώρα να αγαπήσεις τον εαυτό σου...! Να βάλεις όρια Σε οτι τοξικό ακόμα κ τοξικούς ανθρώπους!

Να τον αγκαλιάσεις τον εαυτό σου! Αυτο χρειάζεται.
Θα μοιραστώ κ κάτι προσωπικό κ σίγουρα τρελό!
Φιλάω όσο πιο συχνά μπορω τον αυχένα του φίλου μου στο κ μιλάω απο μέσα μου στη εστία. Της λέω πάρε τόση κ άλλη τόση αγάπη για να φύγεις. Γιατί αυτο σου λείπει. Έτσι της λέω.


Trust the process. Κ αν δεν μπορεις ακόμα’ εμπιστευσου εμένα που είμαστε ήδη στην process. :smile-flower:

Ευχαριστώ για την κατανόηση, η αλήθεια είναι πως όντως είμαι σε παράκρουση ειχα και πριν τους "δαίμονες" μου και προσπαθούσα να τους λύσω και με αυτό τωτα ίσως να είναι το κερασάκι στην τούρτα σε ένα χρόνο όσα δεν μου τυχαν μια ζωή μου ρθαν τώρα και ας είμαι μικρός ηλικιακά.Προσπαθώ να ηρεμήσω αλλά ζοντας σαν άνθρωπος με κρίση-αγχος φοβίες και άλλα πολλά μαζί με αυτο μια με βρίσκω να τα χάνω να νιώθω ότι απλά είμαι χαμένος και μονος και από την άλλη λεω ρε φιλε υπομονή και θα την παλέψω τόσες άλλες μαλκιες μου ρθαν στη ζωή μου και σε άλλους χειρότερα μην μοιρολογω αλλά ναι θα βάλω ένα πρόγραμμα γιατί την λέξη αγαπά και φροντιζε τον εαυτό σου την διεγραψα από το λεξιλόγιο τα τελευταία χρόνια. Ευχαριστώ για τα λόγια σου και τη γλυκιά τοποθετηση που είχες ισως εδώ βγαίνω πιο ειλικρινής λόγο των μηνυματων και μιλάω ευκολότερα από τι θα μιλαγα αλλιώς ευχαριστώ για τις συμβουλές σου και τωρα από βδομάδα βλέποντας και κάνοντας θα προσπαθήσω να πάω όπως με πάει.
 #133315  από justme
 Κυρ Νοέμ 15, 2020 12:41 am
waterfall έγραψε: Σάβ Νοέμ 14, 2020 9:13 pm Γεια σου Κώστα και από μένα.

Είναι φυσιολογικό να έχεις φρικάρει. Ειδικά όταν δεν έχεις ακόμα μια σίγουρη διάγνωση και είσαι στην εντελώς άβολη κατάσταση του ψαξίματος. Και εγώ όταν ήμουν σε αυτήν τη φάση ήμουν χάλια και να σου πω την αλήθεια πιο πολύ επειδή μου συνέβαιναν διάφορα πράγματα και έτρεχα από τον 'Αννα στο Καιάφα, ο ένας γιατρός έλεγε το ένα, ο άλλος έλεγε το άλλο και μέχρι να γίνει τελικά η διάγνωση με είχαν κάνει ερείπιο και κόντευα να τρελαθώ γιατί κάποιοι γιατροί δεν με πίστευαν κιόλας. Από τη συνολική εμπειρία μου, πίστεψέ με, αυτό είναι ίσως το χειρότερο στάδιο, να έχεις αμφιβολία, να μην ξέρεις τι σου συμβαίνει και κάποιοι να τα ρίχνουν όλα στο άγχος. Μέχρι που στην πορεία έγινε τελικά η διάγνωση, όταν δεν μπορούσε πλέον να αμφισβητεί και...ηρέμησα! Ναι, ηρέμησα. Μην σου φαίνεται περίεργο το ότι ηρέμησα όταν μου είπαν ότι η διάγνωση είναι ΣΚΠ. Μπορούσα πλέον να μπω στη διαδικασία να το αποδεχθώ και να το χειριστώ. Θα δεις ότι το ίδιο θα γίνει και με σένα όταν τελικά πάρεις μια σίγουρη διάγνωση για το τι τελικά έχεις. Κάνε λίγο ακόμα υπομονή. Το ότι βρέθηκε απομυελινωτική εστία δείχνει συνηγορεί στην πιθανή εξέλιξη ΣΚΠ αλλά επειδή ο κάθε άνθρωπος είναι διαφορετικός και επειδή υπάρχουν διάφορες μορφές σκλήρυνσης αυτό θα το δείξει μόνο ο χρόνος. Υπάρχει και το κλινικά μεμονωμένο σύνδρομο που δεν συνεχίζει σε ΣΚΠ. Εύχομαι ό,τι κι αν είναι να είναι κάτι όσο πιο ήπιο γίνεται για σένα και να το μάθεις το συντομότερο δυνατόν για να ηρεμήσεις από τις αμφιβολίες να μπεις στο δρόμο της αποδοχής της ασθένειας και της καλύτερης δυνατής λύσης για σένα.


Εδώ θα είμαστε και θα τα λέμε βοηθώντας σε στην πορεία σου.
ΣΑΣ ευχαριστώ για την αμεσότητα και την ειλικρίνεια σας. Όπως απάντησα και σε μια άλλη φίλη του φόρουμ παραπάνω με βρίσκει σε μια όντως κατάσταση κακια της ζωής μου απο την μια βλέποντας και ρωτοντας, με θλίβη πολύ που καταλαβαίνω πως παει η όλη κατάσταση μέσα μου δειλά δειλά ελπίζω η εστω κρατώ ελάχιστες ελπίδες αλλά καλύτερα να ξερω που πατώ και που βρίσκομαι πάρα να ειμαι σε ψευδεσθησεις κκαι να ακούσω τα χειρότερα...Γι αυτό και πηρα το θάρρος να ανοιχτω και θέσω ερωτήματα απλά για να καταλάβω κάποια πράγματα.. Τι να πω, δεν έχω κάτι άλλο να γεμίσω σειρές νιωθω χαμένος στο άπειρο.. Ευχαριστώ και πάλι
 #133317  από waterfall
 Κυρ Νοέμ 15, 2020 10:58 am
'Οταν πας σε νευρολόγο πες μας τι σου είπε και τι άλλες εξετάσεις σου έδωσε. Απ' ότι κατάλαβα έχεις κάνει μαγνητική εγκεφάλου και αυχενικής μοίρας. Υπάρχει όμως και η μαγνητική θωρακικής μοίρας. Εγώ, για παράδειγμα, έχω εστίες στον εγκέφαλο και στο νωτιαίο μυελό της θωρακικής μοίρας.
 #133319  από justme
 Κυρ Νοέμ 15, 2020 12:54 pm
waterfall έγραψε: Κυρ Νοέμ 15, 2020 10:58 am 'Οταν πας σε νευρολόγο πες μας τι σου είπε και τι άλλες εξετάσεις σου έδωσε. Απ' ότι κατάλαβα έχεις κάνει μαγνητική εγκεφάλου και αυχενικής μοίρας. Υπάρχει όμως και η μαγνητική θωρακικής μοίρας. Εγώ, για παράδειγμα, έχω εστίες στον εγκέφαλο και στο νωτιαίο μυελό της θωρακικής μοίρας.
Ναι είχα κάνει σε ανοιχτό πρώτα εγκεφαλου η οποία ήταν καθαρή πριν δύο μήνες και τωρα σε έναν 3 τεσλα αυχενα,. Θα πάω από αύριο κιόλας να μου πε πως θα κινηθώ και τις εξετάσεις που πρέπει. Θεωρείτε ότι πρέπει να κάνω τώρα ειδικά με το καιρο αυτό εισαγωγή;
 #133320  από justme
 Κυρ Νοέμ 15, 2020 1:19 pm
Γίνεται αυτό πράγμα να σου προκαλεί πόνους και δυσπνοια στο στηθος? συγνώμη για τη χαζή ερώτηση
 #133321  από Tania
 Κυρ Νοέμ 15, 2020 1:45 pm
Just me, πριν 8μιση χρόνια έπαθα ακριβώς αυτό που περιγράφεις για πρώτη φορά. Εσκυψα και ένιωσα ένα ρεύμα να με διαπερνά! Έκανα μαγνητική και είχα μια απομυελινωτικη εστία στον Α2, όπως ακριβως ανέφερες κι εσύ για τη δική σου περίπτωση. Έγινε νύξη για σκλήρυνση, για αυτοανοσα κλπ. Πήγα κι εγώ να τρελαθώ στη αρχή. Μπήκα σε αυτό το φόρουμ και βοηθηθηκα πάρα πολύ ως προς τον τρόπο αντιμετώπισης όχι μόνο του συγκεκριμένου που έτυχε, αλλά και εν γένει της διαμόρφωσης της φιλοσοφίας της ζωής. Η ζωή μας δυστυχώς δεν είναι προδιαγεγραμμενη ότι θα είναι πάντοτε μεστή υγείας, ευημερίας και ευτυχίας. Είναι στο χέρι μας όμως να της δώσουμε την ανάλογη τροπή. Αυτό που σου έτυχε ίσως να είναι το καμπανάκι για να ακολουθήσεις άλλο δρόμο, με καλή διατροφή, γυμναστική, καθημερινή ευγνωμοσύνη για ο, τι έχεις, με απομάκρυνση των τοξικών ανθρώπων και καταστάσεων, με απόκτηση ψυχολογικής ηρεμίας και με το να μη δίνεις σημασία στα ασήμαντα τουλάχιστον παραπάνω από όσο χρειάζεται. Αυτό προσπάθησα από τότε και μετά να κανω- διότι κι εγώ πριν αγχωνομουν για το παραμικρό και είχα λανθασμένα διαφορετικά οργανώσει τις προτεραιοτητες στη ζωή μου. Αυτό που μου έτυχε έγινε η μεγαλύτερη διδαχη της ζωής μου. Δεν φοβάμαι να κρατήσω κοντά μου τους ανθρώπους που αξίζουν και να διώξω όσους δεν έχουν να μου πουν κάτι βαθιά στην ψυχή μου, να μην αγχώνομαι για το παραμικρό, να λέω ευχαριστώ και να αγαπώ περισσότερο τον εαυτό μου - που ίσως τον ξεχνουσα κάποιες φορές- τα ζώα, τα μικρά παιδάκια, τη φύση και να βοηθώ όπως μπορώ. Να περπατάς, όπως είπαν τα παιδιά, να κάνεις καλή διατροφή, να δίνεις πολλή αγάπη, να μην αγχώνεσαι με το παραμικρό, να μιλάς με τους καλούς σου συγγενείς και φίλους, να κάνεις δραστηριότητες, να επικοινωνείς με ανθρώπους που η συμβουλή τους και η προτροπή τους θα είναι για σένα βάλσαμο. Όλα θα έρθουν. Τώρα σου φαίνονται ίσως βουνό, αλλά δεν είναι. Για εμένα και η φαρμακευτική αγωγή για την κακή ψυχική υγεία - για ένα σύντομο διάστημα ώσπου κάποιος " να πάρει μπρος"- δεν θα ήταν αποτρεπτική... Αλλά νομίζω ότι οταν το σώμα μας κρούει ένα καμπανάκι, πρέπει να το ακούμε. Να φροντίζουμε τον οργανισμό μας, να έχουμε γαλήνια και γεμάτη την ψυχή μας, διαυγες το πνεύμα μας. Με ταπεινοτητα και συγχώρεση, δύναμη και πιστη. Και όλα θα πάνε καλά. Για όλους. :emojis-1: