Πω, πω, χαμός στη συζήτηση. LL-MM δεν νομίζω ότι η κοινωνία έχει αποδεχθεί τους φορείς του AIDS. Έχεις γνωρίσει ποτέ κανέναν? Τί διάολο? Πού πήγαν και τόσα χρόνια δεν έτυχε να συναντήσουμε κανέναν τους? Μάλλον, κρύβουν το πρόβλημά τους γιατί φοβούνται τον κοινωνικό ρατσισμό και το περίεργο βλέμμα γεμάτο οίκτο του συνανθρώπου.
soulla, "το πεπρωμένο φυγείν αδύνατον", αλλά και "συν Αθηνά χείρα κείνει". Δεν μπορείς να αφήνεσαι στο "πεπρωμένο" και ύστερα να μην είσαι ευχαριστημένη από αυτά που θα σου συμβούν. Γιατί το πεπρωμένο γράφεται όχι μόνο από τις συνθήκες και τις περιστάσεις τις οποίες ζούμε και συναντούμε, αλλά και μέσα από τις επιλογές και πράξεις που κάνουμε. Σε παρακαλώ κράτησε τη ζωή σου στα χέρια σου και μην "τη γράφεις". Είπαμε, μερικοί πρέπει να προσπαθούν περισσότερο. Έστω κι αν πολλές φορές αυτή η περισσότερη προσπάθεια δεν φέρνει την επιτυχία, κάτι μπορεί να έχεις κερδίσει και απλά να μην το βλέπεις. Τέλος, αν θέλεις να πιστέψεις σε κάτι, πρώτα πρώτα πίστεψε στον εαυτό σου.
Και φυσικά, δεν υπάρχει θεραπεία. Δυστυχώς, δεν υπάρχει θεραπεία. Και οι θεραπείες που υπάρχουν δεν είναι θεραπείες, γιατί υποτίθεται ότι οι θεραπείες θεραπεύουν, και εγώ δεν είδα κανέναν θεραπευμένο. Και η άποψή μου για την επιστημονική κοινότητα είναι ότι μπορούν όλοι να πάνε να !!!!!!!! γιατί γι'αυτούς οι κάθε είδους ασθενείς είναι πελατάκια (αν έχουν λεφτά), πειραματόζωα - ανθρωποειδή για να εφαρμόσουν τις "επισημονικές" τους γνώσεις και ανησυχίες (αν δεν έχουν λεφτά). Και όλοι όσοι αντιμετωπίζουν ασθένειες που υποβαθμίζουν την ποιότητα ζωής τους, όπως η ΣΚΠ, πρέπει να είναι δυνατοί πρώτα πρώτα για τον εαυτό τους για να ζήσουν έστω κι αυτό που τους αναλογεί. Η αξία της ζωής για μένα είναι αδιαμφισβήτητη.
soulla, "το πεπρωμένο φυγείν αδύνατον", αλλά και "συν Αθηνά χείρα κείνει". Δεν μπορείς να αφήνεσαι στο "πεπρωμένο" και ύστερα να μην είσαι ευχαριστημένη από αυτά που θα σου συμβούν. Γιατί το πεπρωμένο γράφεται όχι μόνο από τις συνθήκες και τις περιστάσεις τις οποίες ζούμε και συναντούμε, αλλά και μέσα από τις επιλογές και πράξεις που κάνουμε. Σε παρακαλώ κράτησε τη ζωή σου στα χέρια σου και μην "τη γράφεις". Είπαμε, μερικοί πρέπει να προσπαθούν περισσότερο. Έστω κι αν πολλές φορές αυτή η περισσότερη προσπάθεια δεν φέρνει την επιτυχία, κάτι μπορεί να έχεις κερδίσει και απλά να μην το βλέπεις. Τέλος, αν θέλεις να πιστέψεις σε κάτι, πρώτα πρώτα πίστεψε στον εαυτό σου.
Και φυσικά, δεν υπάρχει θεραπεία. Δυστυχώς, δεν υπάρχει θεραπεία. Και οι θεραπείες που υπάρχουν δεν είναι θεραπείες, γιατί υποτίθεται ότι οι θεραπείες θεραπεύουν, και εγώ δεν είδα κανέναν θεραπευμένο. Και η άποψή μου για την επιστημονική κοινότητα είναι ότι μπορούν όλοι να πάνε να !!!!!!!! γιατί γι'αυτούς οι κάθε είδους ασθενείς είναι πελατάκια (αν έχουν λεφτά), πειραματόζωα - ανθρωποειδή για να εφαρμόσουν τις "επισημονικές" τους γνώσεις και ανησυχίες (αν δεν έχουν λεφτά). Και όλοι όσοι αντιμετωπίζουν ασθένειες που υποβαθμίζουν την ποιότητα ζωής τους, όπως η ΣΚΠ, πρέπει να είναι δυνατοί πρώτα πρώτα για τον εαυτό τους για να ζήσουν έστω κι αυτό που τους αναλογεί. Η αξία της ζωής για μένα είναι αδιαμφισβήτητη.
