Όλοι έχουμε δίκιο...

[Στάθης]

Είναι καταπληκτικό πόσο διαφορετική είναι η εμπειρία της σκλήρυνσης κατά πλάκας στον καθένα μας. Γνωρίζουμε ότι έχουν κατηγοριοποιήσει την σκλήρυνση σε 4 μεγάλες κατηγορίες:

- Υποτροπιάζουσα – διαλείπουσα ΣΚΠ (Relapsing-Remitting MS (RRMS))
- Δευτεροπαθής προϊούσα (Secondary-Progressive MS (SPMS))
- Πρωτοπαθής προϊούσα (Primary-Progressive MS (PPMS))
- Προϊούσα υποτροπιάζουσα (Progressive-Relapsing MS (PRMS)

Επίσης από συζητήσεις με συμπάσχοντες, πιστεύω προσωπικά πως υπάρχουν χαρακτηριστικά της ΣΚΠ για την οποία και δεν υπάρχουν κατηγορίες.

Η Σκλήρυνση κατά πλάκας έχει απίστευτα πολλές προσεγγίσεις, αγωγές και θεραπείες γιατί κανένας ασθενείς δεν μοιάζει με τον άλλον, η πορεία και τα χαρακτηριστικά της πάθησης. Στον έναν ασθενή ταιριάζει η Ιντερφερόνη. Στο άλλων μπορεί να ταιριάξει ο Κουρκουμάς. Στην Εύα, την Μαρία και την Ελένη μπορεί να ταιριάξει η Διατροφή του Terry Wahls .

Είναι απίστευτα Άθλιο που το σύστημα μας βάζει όλους σε ένα καλάθι. Αυτό των φαρμάκων. Είναι άδικο και φέρνει ανθρώπους ευαίσθητους στα φάρμακα, σε πολύ άσχημη ψυχολογική και μετέπειτα σωματική κατάσταση. Υπάρχουν ΠΟΛΛΕΣ εναλλακτικές αντιμετωπίσεις και αυτό είναι ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟ. Το πιο σημαντικό είναι επιτέλους οι Γιατροί να βάλουν και την ΨΥΧΗ τους στο να γνωρίσουν τον κάθε ασθενή ξεχωριστά, να γνωρίσουν τον ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ του, τις ΣΥΝΗΘΕΙΕΣ τους. Να μπουν μέσα στο ΣΩΜΑ του ασθενή, για να τον βοηθήσουν στα ΜΕΓΙΣΤΑ να μπορέσει να ορθοποδήσει.

Εάν αυτό είναι η ιντερφερόνη, το Tecfidera, τα ακτινίδια, μισή ώρα έκθεση στον Ήλιο σε κάποια παραλία, η επιλογή θα πρέπει να γίνεται συνολικά, από τον ασθενή για τον Γιατρό σε πλήρη εναρμόνιση του ενός με το άλλου. Με σεβασμό και ενδιαφέρον από τον Γιατρό, και δεκτικότητα από τον Ασθενή.

Αυτό έψαχνα από την αρχή της διάγνωσής μου. Να βρω Κατανόηση & Αγάπη. Το μόνο που βρήκα ήταν εκμετάλλευση με μπροστάρη τον φόβο και τα φάρμακα από ένα σύστημα, το οποίο έχει ξεχάσει τον Σκοπό για τον οποίο δημιουργήθηκε. Η αποστροφή μου προς αυτό το "ποσοτικό σύστημα" μου έδωσε την Δύναμη να γυρίσω στην Καρδιά μου. Εκεί βρήκα το καλύτερο Γιατρό μου. Το πιο Σοφό, Δυνατό και Χαρισματικό.

Δεν μπορώ να μιλήσω για όλους.
Για τον μόνο που μπορώ να μιλήσω είναι για τον εαυτό μου. Είμαι διαφορετικός, είμαστε όλοι.

[panayiotisv]

ποσο δικιο εχεις! η αναρτηση σου ηταν η αφορμη να κανω λογαριασμο στο forum. Δεν ξερω σιγουρα αν εχω σκληρυνση.

[Κώστας]

Το μόνο που βρήκα ήταν εκμετάλλευση με μπροστάρη τον φόβο και τα φάρμακα από ένα σύστημα, το οποίο έχει ξεχάσει τον Σκοπό για τον οποίο δημιουργήθηκε.

[chryssa]

[sofia13]

[litsa]

πόσο δίκιο έχεις Στάθη, όλοι μαζί τόσα χρόνια, προσπαθήσαμε να βρούμε την σοφία της σκέψης μας!!

τελικά αυτό το φόρουμ έχει υψηλές αξίες και έχει γνήσια ψυχή ανθρώπου!!

Μπράβο σου Στάθη, και σε ευχαριστώ θερμά, για την δημιουργία αυτού του φόρουμ απο εσένα, σε μια πολύ δύσκολη σου στιγμή που όμως έδωσες φως, ελπίδα και μια αλήθεια που βρήκε ο καθένας μας στον εαυτό του...!!!

καλές γιορτές!!

[Στάθης]

Νιώθω Απέραντη Ευγνωμοσύνη σε όλους Εσάς,
που Είστε ένα Φωτεινό κομμάτι στην Ζωή μου.

Που έχετε μοιραστεί τις Εμπειρίες σας, της Γνώσεις σας, τις Προκλήσεις και τις Λύσεις σας. Η Αυτογνωσία μου χωρίς εσάς θα ήταν σαν πεταλούδα χωρίς φτερά, σαν δέντρο χωρίς πουλιά.

Νιώθω επίσης Απέραντη Ευγνωμοσύνη στην Ζωή,
που μου επιτρέπει να είμαι ένα Φωτεινό κομμάτι στην Ζωή σας.

Γνωρίζω ότι το μόνο που θέλω μέσα από την Καρδιά μου είναι να μπορώ να δίνω Αγάπη και Χαρά, αλλά για να τα δίνω θα πρέπει να γίνω. Ακόμα μαθαίνω, όλοι μαθαίνουμε, γλιστράμε εδώ και εκεί. Αλλά δεν πειράζει γιατί, όλοι έχουμε δίκιο. Όλοι με τον ένα τρόπο ή τον άλλον θα βρούμε το Ιερό Σκοπό μας, την Γαλήνη και Χαρά μας.

Είμαστε όλοι Εδώ, Μαζί και Φωτίζουμε τον Δρόμο προς την Αγάπη και το Σεβασμό.



Όλοι μαζί είμαστε Υπερδύναμη Θεραπείας,
Αγάπης, Δύναμης & Φωτός.