ΛΟΝΔΙΝΟ. Οι γυναίκες με σκλήρυνση κατά πλάκας θα έπρεπε να σκεφτούν σοβαρά την απόκτηση ενός παιδιού καθώς η γέννα φαίνεται να επιβραδύνει την εξέλιξη της νόσου τους, αναφέρουν βέλγοι και ολλανδοί ερευνητές.
Οι επιστήμονες παρακολούθησαν 330 γυναίκες με σκλήρυνση κατά πλάκας επί 18 έτη και ανακάλυψαν, όπως αναφέρουν στο επιστημονικό «Journal of Νeurology, Νeurosurgery and Ρsychiatry», ότι όσες εξ αυτών απέκτησαν παιδιά παρουσίασαν επιβράδυνση σε ό,τι αφορούσε την εξέλιξη των συμπτωμάτων της ασθένειάς τους.
Συγκεκριμένα, σύμφωνα με τη μελέτη, οι γυναίκες που είχαν γεννήσει ένα ή περισσότερα παιδιά οποιαδήποτε στιγμή πριν ή και μετά την εμφάνιση των συμπτωμάτων της σκλήρυνσης εμφάνιζαν 34% λιγότερες πιθανότητες να φθάσουν σε επίπεδα κατά τα οποία θα είχαν προβλήματα στην κινητικότητα σε σύγκριση με όσες δεν απέκτησαν ποτέ παιδί. Είναι μάλιστα χαρακτηριστικό ότι οι γυναίκες που έγιναν μητέρες μετά την εκδήλωση της σκλήρυνσης αντιμετώπιζαν ακόμη μεγαλύτερες πιθανότητες «προστασίας» από την επιδείνωση της ασθένειάς τους (39%). Στις γυναίκες που δεν απέκτησαν παιδιά σοβαρή επιδείνωση της σκλήρυνσης παρουσιάστηκε έπειτα από 13 ως 15 χρόνια κατά μέσον όρο, ενώ σε όσες απέκτησαν απογόνους έπειτα από 22 ως 23 χρόνια.
Η δρ Μαρία Ντ΄ Ουγκ από το Εθνικό Κέντρο για τη Σκλήρυνση κατά Πλάκας του Βελγίου, η οποία συντόνισε τη μελέτη, ανέφερε ότι είναι πιθανό οι ορμόνες που εκλύονται κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης να δρουν ευεργετικά στο ανοσοποιητικό σύστημα.
Πάντως άλλοι επιστήμονες δέχθηκαν με σκεπτικισμό τα νέα αποτελέσματα υπογραμμίζοντας ότι η συγκεκριμένη μελέτη είναι μικρού εύρους και δεν μπορούν να προκύψουν από αυτή σαφή συμπεράσματα. Σημειώνεται ότι προηγούμενες μελέτες είχαν δείξει πως η εγκυμοσύνη προκαλεί επιδείνωση των συμπτωμάτων της νόσου.
Τετάρτη 25 Νοεμβρίου 2009
http://www.tovima.gr/
Το παραπάνω κείμενο δημοσιεύθηκε στον ιστοχώρο disabled.gr
ΚΑΙ ΑΠΟ ΑΛΛΗ ΠΗΓΗ από τον ίδιο ιστοχώρο
Φαίνεται ότι σε μερικές γυναίκες η τεκνοποίηση μπορεί να προσφέρει εκτός από τη χαρά της μητρότητας και μακροπρόθεσμα οφέλη για την υγεία τους, καθώς σύμφωνα με τα ευρήματα μιας νέας μελέτης οι γυναίκες με σκλήρυνση κατά πλάκας που αποκτούν παιδιά ενδέχεται να επιβραδύνουν την εξέλιξη της νόσου τους.
Όπως αναφέρουν οι Βέλγοι ερευνητές που πραγματοποίησαν τη μελέτη, οι ασθενείς με ένα ή περισσότερα παιδιά είχαν πάνω από 30% λιγότερες πιθανότητες να χρειάζονται μπαστούνι ή άλλο στήριγμα για να βαδίσουν μία απόσταση 100 μέτρων.
Η σκλήρυνση κατά πλάκας είναι μια μακροχρόνια φλεγμονώδης νόσος του κεντρικού νευρικού συστήματος, εξηγούν οι συγγραφείς της μελέτης, και οι ορμόνες της εγκυμοσύνης ενδέχεται να μειώνουν την ανοσολογική απόκριση του οργανισμού.
Τα ευρήματα της μελέτης έδειξαν ότι οι γυναίκες των οποίων τα παιδιά γεννήθηκαν μετά την έναρξη της νόσου είχαν 39% λιγότερες πιθανότητες να χρειάζονται βοήθεια για να βαδίσουν, σε σύγκριση με τις ασθενείς που δεν είχαν αποκτήσει παιδιά.
Οι ερευνητές βρήκαν επίσης ότι οι άτεκνες γυναίκες έφθαναν στο στάδιο της νόσου που υπάρχει ανάγκη μπαστουνιού ή άλλου στηρίγματος για τη βάδιση του ασθενή εντός 13 έως 15 ετών από την έναρξη των συμπτωμάτων τους, ενώ οι γυναίκες που είχαν παιδιά έφθαναν στο στάδιο αυτό 22 έως 23 έτη μετά την έναρξη των συμπτωμάτων τους.
Σχολιάζοντας τα ευρήματα της μελέτης, η Dr Susan Kohlhaas από την Εταιρεία Σκλήρυνσης κατά Πλάκας (MS Society) δήλωσε ότι το μικρό μέγεθος της μελέτης καθιστά δύσκολη την εξαγωγή ασφαλών συμπερασμάτων, αλλά ελπίζει ότι περαιτέρω μεγαλύτερες μελέτες θα διασαφηνίσουν την επίδραση της εγκυμοσύνης στις γυναίκες με σκλήρυνση κατά πλάκας.
Πηγή: Telegraph
http://www.healthview.gr
25-11-2009
Οι επιστήμονες παρακολούθησαν 330 γυναίκες με σκλήρυνση κατά πλάκας επί 18 έτη και ανακάλυψαν, όπως αναφέρουν στο επιστημονικό «Journal of Νeurology, Νeurosurgery and Ρsychiatry», ότι όσες εξ αυτών απέκτησαν παιδιά παρουσίασαν επιβράδυνση σε ό,τι αφορούσε την εξέλιξη των συμπτωμάτων της ασθένειάς τους.
Συγκεκριμένα, σύμφωνα με τη μελέτη, οι γυναίκες που είχαν γεννήσει ένα ή περισσότερα παιδιά οποιαδήποτε στιγμή πριν ή και μετά την εμφάνιση των συμπτωμάτων της σκλήρυνσης εμφάνιζαν 34% λιγότερες πιθανότητες να φθάσουν σε επίπεδα κατά τα οποία θα είχαν προβλήματα στην κινητικότητα σε σύγκριση με όσες δεν απέκτησαν ποτέ παιδί. Είναι μάλιστα χαρακτηριστικό ότι οι γυναίκες που έγιναν μητέρες μετά την εκδήλωση της σκλήρυνσης αντιμετώπιζαν ακόμη μεγαλύτερες πιθανότητες «προστασίας» από την επιδείνωση της ασθένειάς τους (39%). Στις γυναίκες που δεν απέκτησαν παιδιά σοβαρή επιδείνωση της σκλήρυνσης παρουσιάστηκε έπειτα από 13 ως 15 χρόνια κατά μέσον όρο, ενώ σε όσες απέκτησαν απογόνους έπειτα από 22 ως 23 χρόνια.
Η δρ Μαρία Ντ΄ Ουγκ από το Εθνικό Κέντρο για τη Σκλήρυνση κατά Πλάκας του Βελγίου, η οποία συντόνισε τη μελέτη, ανέφερε ότι είναι πιθανό οι ορμόνες που εκλύονται κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης να δρουν ευεργετικά στο ανοσοποιητικό σύστημα.
Πάντως άλλοι επιστήμονες δέχθηκαν με σκεπτικισμό τα νέα αποτελέσματα υπογραμμίζοντας ότι η συγκεκριμένη μελέτη είναι μικρού εύρους και δεν μπορούν να προκύψουν από αυτή σαφή συμπεράσματα. Σημειώνεται ότι προηγούμενες μελέτες είχαν δείξει πως η εγκυμοσύνη προκαλεί επιδείνωση των συμπτωμάτων της νόσου.
Τετάρτη 25 Νοεμβρίου 2009
http://www.tovima.gr/
Το παραπάνω κείμενο δημοσιεύθηκε στον ιστοχώρο disabled.gr
ΚΑΙ ΑΠΟ ΑΛΛΗ ΠΗΓΗ από τον ίδιο ιστοχώρο
Φαίνεται ότι σε μερικές γυναίκες η τεκνοποίηση μπορεί να προσφέρει εκτός από τη χαρά της μητρότητας και μακροπρόθεσμα οφέλη για την υγεία τους, καθώς σύμφωνα με τα ευρήματα μιας νέας μελέτης οι γυναίκες με σκλήρυνση κατά πλάκας που αποκτούν παιδιά ενδέχεται να επιβραδύνουν την εξέλιξη της νόσου τους.
Όπως αναφέρουν οι Βέλγοι ερευνητές που πραγματοποίησαν τη μελέτη, οι ασθενείς με ένα ή περισσότερα παιδιά είχαν πάνω από 30% λιγότερες πιθανότητες να χρειάζονται μπαστούνι ή άλλο στήριγμα για να βαδίσουν μία απόσταση 100 μέτρων.
Η σκλήρυνση κατά πλάκας είναι μια μακροχρόνια φλεγμονώδης νόσος του κεντρικού νευρικού συστήματος, εξηγούν οι συγγραφείς της μελέτης, και οι ορμόνες της εγκυμοσύνης ενδέχεται να μειώνουν την ανοσολογική απόκριση του οργανισμού.
Τα ευρήματα της μελέτης έδειξαν ότι οι γυναίκες των οποίων τα παιδιά γεννήθηκαν μετά την έναρξη της νόσου είχαν 39% λιγότερες πιθανότητες να χρειάζονται βοήθεια για να βαδίσουν, σε σύγκριση με τις ασθενείς που δεν είχαν αποκτήσει παιδιά.
Οι ερευνητές βρήκαν επίσης ότι οι άτεκνες γυναίκες έφθαναν στο στάδιο της νόσου που υπάρχει ανάγκη μπαστουνιού ή άλλου στηρίγματος για τη βάδιση του ασθενή εντός 13 έως 15 ετών από την έναρξη των συμπτωμάτων τους, ενώ οι γυναίκες που είχαν παιδιά έφθαναν στο στάδιο αυτό 22 έως 23 έτη μετά την έναρξη των συμπτωμάτων τους.
Σχολιάζοντας τα ευρήματα της μελέτης, η Dr Susan Kohlhaas από την Εταιρεία Σκλήρυνσης κατά Πλάκας (MS Society) δήλωσε ότι το μικρό μέγεθος της μελέτης καθιστά δύσκολη την εξαγωγή ασφαλών συμπερασμάτων, αλλά ελπίζει ότι περαιτέρω μεγαλύτερες μελέτες θα διασαφηνίσουν την επίδραση της εγκυμοσύνης στις γυναίκες με σκλήρυνση κατά πλάκας.
Πηγή: Telegraph
http://www.healthview.gr
25-11-2009
(βέβαια, καλά είναι να έχεις και μια Εμμα Τομπσον 
)
). Κρίμα στο ΑΠΘ... 
