Γειά χαρά σε όλους!!! Δεν έχω προλάβει να δώ σε άλλο τμήμα του φόρουμ αν κανονίζετε τίποτα συναντήσεις σε cafe κτλ. τα μέλη του φόρουμ εδώ μέσα αλλά αν όχι είναι ωραία ιδέα να κανονίζαμε cafe όσοι πιστοί προσέλθουν στυλ. Όπως κάνουν τα groups-ομάδες αυτοκινήτων κτλ. 
Tώρα για την εξομολόγηση που αναφέρω, μου φέρατε στο μυαλό με αυτό το φόρουμ, ένα φόρουμ που ήμουν παλιότερα το e-psychology. Πέρασα μια φαση το 2006 μετά από ένα ατύχημα με αυτοκίνητο και νοσηλεία, αγχώδους διαταραχής και ήπιας κατάθλιψης και το φόρουμ εκείνο με βοήθησε τόσο πολύ, μα τόσο πολύ όπως και τελικά κατέληξα εγώ με τις αναρτήσεις μου να βοηθήσω εξίσου πολλούς μιας και ένα χρόνο μετά ήμουν τελείως καλά από τα πάντα και έκανα την τελευταία μου ανάρτηση εκεί. Αυτό που θέλω να καταλήξω είναι το συναίσθημα που ένιωσα όταν μου έστειλε ένα μέλος μήνυμα στο οποίο είχα μιλήσει στο inbox για κάτι που αντιμετώπιζε για να τον βοηθήσω και μου γράφει: " Ήμουν έτοιμος να εγκαταλείψω και να δώσω τέλος στη ζωή μου άμεσα, θα αποχαιρετούσα στο φόρουμ και θα ευχαριστούσα με τρόπο να μην καταλάβει κανείς τίποτα ώσπου είδα το μήνυμα σου και όταν το διάβασα δεν ξέρω πως και γιατί αλλά με βοήθησε τόσο πολύ και σε ευχαριστώ, με απέτρεψες να το κάνω τότε και με έσπρωξες να βρω βοήθεια σε ψυχολόγο και ψυχίατρο και τώρα με παρακολουθούν και παίρνω αντικαταθλιπτικά και πηγαίνω καλύτερα. Σε ευχαριστώ αδερφέ μου δε ξέρω τι θα γινόταν αν δεν μου είχες μιλήσει"
Δε το γράφω για να νιώσω κάποιος, ένιωσα τόσο όμορφα που βοήθησα κάποιον και πραγματικά μου θυμήσατε πόσο σημαντικές είναι τέτοιες ομάδες όπως και αυτή εδώ και ο καθένας μας μπορέι να προσφέρει από το ελάχιστο ως το μέγιστο στον άλλον. Να είστε όλοι καλά και πείτε μου τελικά τι γίνεται με συναντήσεις κτλ. να το ρίξουμε λίγο έξω και να γνωριστούμε και από κοντά όσοι γίνεται.
Tώρα για την εξομολόγηση που αναφέρω, μου φέρατε στο μυαλό με αυτό το φόρουμ, ένα φόρουμ που ήμουν παλιότερα το e-psychology. Πέρασα μια φαση το 2006 μετά από ένα ατύχημα με αυτοκίνητο και νοσηλεία, αγχώδους διαταραχής και ήπιας κατάθλιψης και το φόρουμ εκείνο με βοήθησε τόσο πολύ, μα τόσο πολύ όπως και τελικά κατέληξα εγώ με τις αναρτήσεις μου να βοηθήσω εξίσου πολλούς μιας και ένα χρόνο μετά ήμουν τελείως καλά από τα πάντα και έκανα την τελευταία μου ανάρτηση εκεί. Αυτό που θέλω να καταλήξω είναι το συναίσθημα που ένιωσα όταν μου έστειλε ένα μέλος μήνυμα στο οποίο είχα μιλήσει στο inbox για κάτι που αντιμετώπιζε για να τον βοηθήσω και μου γράφει: " Ήμουν έτοιμος να εγκαταλείψω και να δώσω τέλος στη ζωή μου άμεσα, θα αποχαιρετούσα στο φόρουμ και θα ευχαριστούσα με τρόπο να μην καταλάβει κανείς τίποτα ώσπου είδα το μήνυμα σου και όταν το διάβασα δεν ξέρω πως και γιατί αλλά με βοήθησε τόσο πολύ και σε ευχαριστώ, με απέτρεψες να το κάνω τότε και με έσπρωξες να βρω βοήθεια σε ψυχολόγο και ψυχίατρο και τώρα με παρακολουθούν και παίρνω αντικαταθλιπτικά και πηγαίνω καλύτερα. Σε ευχαριστώ αδερφέ μου δε ξέρω τι θα γινόταν αν δεν μου είχες μιλήσει"
Δε το γράφω για να νιώσω κάποιος, ένιωσα τόσο όμορφα που βοήθησα κάποιον και πραγματικά μου θυμήσατε πόσο σημαντικές είναι τέτοιες ομάδες όπως και αυτή εδώ και ο καθένας μας μπορέι να προσφέρει από το ελάχιστο ως το μέγιστο στον άλλον. Να είστε όλοι καλά και πείτε μου τελικά τι γίνεται με συναντήσεις κτλ. να το ρίξουμε λίγο έξω και να γνωριστούμε και από κοντά όσοι γίνεται.
IT IS THE WAY OF THE WARRIOR TO FIGHT SUPERIOR ODDS
