Το καταφύγιο της Θεραπείας μου

[Κώστας]

Το γεγονός ότι πιστεύετε, κάτι που φυσικά είναι δικαίωμα του καθενός, δεν πρέπει να σας εμποδίζει να πείτε την άποψή σας έστω κι΄ αν αυτή αντιτίθεται στα πιστεύω σας. Μέχρι στιγμής δεν μου δώσατε καμία απάντηση (σύμφωνα με την προσωπική σας κρίση, χωρίς να σημαίνει πως εκπροσωπείτε όποιον πιστεύει), παρά με θεωρείτε χωρίς έρευνα αρνητή και ίσως βλάσφημο. Περιορίζω λοιπόν τις ατελείωτες ερωτήσεις που έχω σε μία και σας καλώ να μου απαντήσετε. Είναι ή όχι παντελώς άστοχη η έννοια της μετάνοιας στη χριστιανική θρησκεία;! Εσείς θα συγχωρούσατε και θα δεχόσαστε Ο Θεός να συγχωρήσει τον βιαστή του παιδιού σας αν μετανοούσε πραγματικά;!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Κι΄ αν συνέβαινε αυτό θα συνεχίζατε να πιστεύετε;
Αν σταματάγατε να πιστεύετε δεν θεωρείστε χριστιανοί, παρά πιστοί με προϋποθέσεις. Αν συνεχίζατε να πιστεύετε, θάσαστε ο ορισμός του ποιμνίου όπως το εννοεί η θρησκεία. Προσέξτε δεν σας ειρωνεύομαι ούτε σας βρίζω. Απλή λογική χρησιμοποιώ.

[Στάθης]

Είναι ή όχι παντελώς άστοχη η έννοια της μετάνοιας στη χριστιανική θρησκεία;!

Η Εξομολόγηση σε ένα πνευματικό, δηλαδή μετάνοια, κάποτε με είχε σώσει από την παράνοια. 20 λεπτά κράτησε η συνεδρία, έβγαλα από μέσα μου ότι πιο σάπιο τριγύρναγε στον εγκέφαλο μου δεκαετίες, και γύρισα σπίτι άλλος άνθρωπος, μάλιστα θυμάμαι ότι με βοήθησε και πολύ νευρολογικά.

Θα το ξαναέκανα και μάλιστα το προτείνω με όλη μου την καρδιά σε ανθρώπους που έχουν πολλά αρνητικά βάρη και δεν έχουν τρόπο να τα εκτονώσουν.

Και όμως λειτουργεί, εάν πιστεύεις ότι λειτουργεί. Είναι τέλεια ή αίσθηση μετά, σαν να ξαναγεννιέσαι !

Η μετάνοια είναι παντελώς εύστοχη, το έζησα, το προτείνω και θα το ξανακάνω.

[ΝΤΙΑΝΑ]

Στάθη,
Το ίδιο ισχύει και για μένα, και ειδικά όταν φτάνεις να συγχωρείς ανθρώπους που σε έβλαψαν, είναι λύτρωση !

[Κώστας]

Είναι ή όχι παντελώς άστοχη η έννοια της μετάνοιας στη χριστιανική θρησκεία;!

Η Εξομολόγηση σε ένα πνευματικό, δηλαδή μετάνοια, κάποτε με είχε σώσει από την παράνοια. 20 λεπτά κράτησε η συνεδρία, έβγαλα από μέσα μου ότι πιο σάπιο τριγύρναγε στον εγκέφαλο μου δεκαετίες, και γύρισα σπίτι άλλος άνθρωπος, μάλιστα θυμάμαι ότι με βοήθησε και πολύ νευρολογικά.

Θα το ξαναέκανα και μάλιστα το προτείνω με όλη μου την καρδιά σε ανθρώπους που έχουν πολλά αρνητικά βάρη και δεν έχουν τρόπο να το εκτονώσουν.

Και όμως λειτουργεί, εάν πιστεύεις ότι λειτουργεί. Είναι τέλεια ή αίσθηση μετά, σαν να ξαναγεννιέσαι !

Η μετάνοια είναι παντελώς εύστοχη, το έζησα, το προτείνω και θα το ξανακάνω.

Ναι βρε Στάθη έτσι ακριβώς είναι! Συμφωνώ απόλυτα ότι πρέπει να βγάζουμε από μέσα μας ό,τι σάπιο. Αυτό όμως δεν χρειάζεται απαραίτητα να το κάνουμε μέσω της θρησκείας. Κι΄ ένας καλός ψυχολόγος μπορεί να βοηθήσει στις περισσότερες περιπτώσεις τα μέγιστα. Μετανοεί κάποιος επειδή κάποια στιγμή συνειδητοποιεί το λάθος του. Με τον τρόπο που το παρουσιάζεις, όποιος δεν πιστεύει δεν μπορεί να μετανοήσει πραγματικά. Κι΄ όμως μπορεί κι΄ ας είναι άθεος.
Εγώ όμως δεν σχολίασα την μετάνοια σαν πράξη που επιβάλλεται στη ζωή μας. Προβληματίζομαι με την άφεση αμαρτιών που τόσο αβίαστα παρέχει η χριστιανική θρησκεία χωρίς κανέναν περιορισμό. Γι΄ αυτό και έθεσα τη συγκεκριμένη ερώτηση στην οποία πολύ δύσκολα θα πάρω απάντηση!

[Στάθης]

Αυτό όμως δεν χρειάζεται απαραίτητα να το κάνουμε μέσω της θρησκείας. Κι΄ ένας καλός ψυχολόγος μπορεί να βοηθήσει στις περισσότερες περιπτώσεις τα μέγιστα.

Α μπράβο ! Ο Σκοπός Αγιάζει τα μέσα ! Με όποιον τρόπο μπορεί ο καθένας αυτό έχει σημασία. Ψυχοθεραπεία, Μετάνοια υπάρχουν χίλιοι τρόποι να το κάνουμε.

Μην μας πιάνει πανικός όταν ακούμε θρησκεία. Η κοινωνία και τα τερτίπια της είναι φτιαγμένη να μας σπάει τα νεύρα.
Εμείς πρέπει να παραβλέπουμε το γενικό, και να πιάνουμε αυτό που ταιριάζει σε εμάς.

Ο Σκοπός Αγιάζει τα Μέσα, βγάζοντας το σάπιο από μέσα μας, ευτυχώς η Ζωή έχει επιλογές για όλους μας.

[kath]

Είναι ή όχι παντελώς άστοχη η έννοια της μετάνοιας στη χριστιανική θρησκεία;!

Εγώ όμως δεν σχολίασα την μετάνοια σαν πράξη που επιβάλλεται στη ζωή μας. Προβληματίζομαι με την άφεση αμαρτιών που τόσο αβίαστα παρέχει η χριστιανική θρησκεία χωρίς κανέναν περιορισμό. Γι΄ αυτό και έθεσα τη συγκεκριμένη ερώτηση στην οποία πολύ δύσκολα θα πάρω απάντηση!

[/quote]




Η αποψη που θα εκφρασω ειναι καθαρα προσωπικη,οπως εγω το αντιλαμβανομαι.
Η αβιαστη παροχη συγχωρεσης δεν νομιζω οτι γινεται απο τη θρησκεια ως θρησκεια αλλα απο το Θειο. Το "αβιαστα"γινεται υπο την προϋποθεση οτι η μετανοια ειναι απολυτα ειλικρινης,πραγμα πολυ δυσκολο. Το αν ειναι αληθινη η μετανοια μονο το Θειο το γνωριζει.Ο ιερωμενος που ειναι ο εκπροσωπος του Θεου επι γης μεσολαβει και παρεχει τη συγχωρεση του Θεου.
Οσο για τη συγχωρεση που πρεπει να παρεχεται απο τον καθε ανθρωπο σε οποιον τον εχει βλαψει με καποιο τροπο,αυτη εκφραζει τη μεγαλοθυμια που θα πρεπει να εχει ο καθε ανθρωπος καθως ειναι πλασμενος "κατ'εικονα και ομοιωση" του Θειου. Σε αυτο ακριβως κατα τη γνωμη μου εγκειται και η τεραστια "δυσκολια" να το πω της Χριστιανικης θρησκειας. Ζητα απο τον ανθρωπο TΟ ΔΥΣΚΟΛΟ να ξεπερασει τον εαυτο του προκειμενου να φτασει στη Θεωση,να γινει ενα με το Δημιουργο του. Γι αυτο το λογο πιστευω οτι αμφισβητειται ισως πολυ περισσοτερο απο αλλες θρησκειες. Γιατι ζητα απο τον ανθρωπο ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΨΥΧΙΚΗ ΔΥΝΑΜΗ που απαιτει μεγαλο εσωτερικο αγωνα.
Αυτη ειναι η ερμηνεια παντως που εγω κατα καποιο τροπο δινω οπως κ οσο καταλαβαινω. Πιθανο βεβαια να ειμαι κ τελειως λαθος.

[billios]

Δεν πιστεύω σε θρησκείες, αλλά πιστεύω σε ένα δημιουργό από όπου προερχόμαστε όλοι. Και όλοι εκεί γυρνάμε.
Σέβομαι τα πιστεύω των άλλων. Η οικογένειά μου και πολλοί στο περιβάλλον μου πιστεύουν πολύ και τους ενθαρρύνω αφού τους κάνει καλό. Πολλοί προσεύχονται για μένα και τους ευχαριστώ που το κάνουν.

Το ζητούμενο νομίζω είναι να έχουμε αγάπη μέσα μας για όλα και όλους. Ακόμα και αν φαίνεται ακατόρθωτο. Να αγαπάμε και τον εαυτό μας γιατί ποιος άλλος μπορεί να μας βοηθήσει περισσότερο από εμάς; Να νιώθουμε την ψυχή μας και να βιώνουμε τη γαλήνη όσο περισσότερο μπορούμε. Να μπαίνουμε στα παπούτσια του άλλου πριν τον κρίνουμε, πράγμα που σπάνια κάνουμε, και να κατανοούμε ότι όλοι κάτι κουβαλάνε.

Ανήκα στη θρησκεία αλλά είναι πολλά χρόνια που απέχω. Γιατί δεν μου αρέσει ο φόβος που καλλιεργείται. Γιατί δεν μου αρέσουν οι εκφράσεις ποίμνιο και περιούσιος λαός και άλλες ιστορίες. Αν στους αγαπημένους μου και σε άλλους αρέσουν, δεν έχω κάτι να τους πω. Αν γεμίζει η ψυχή τους, είμαι μαζί τους.
Ο Χριστός για μένα ήταν επαναστάτης της εποχής του που ήρθε να διδάξει περισσότερα από τα προβεβλημένα. Ήταν μεγάλος φιλόσοφος και πολύ μπροστά. Σε διάφορες εποχές έχουν έρθει στη γη άνθρωποι να διδάξουν.
Αν υπάρχει Θεός, που για μένα υπάρχει, είναι ο δημιουργός των πάντων και δεν χρειάζομαι να του δώσω όνομα ούτε να πηγαίνω κάπου να τον προσκυνάω. Τον "προσκυνάω" κάθε μέρα στο κελάηδημα των πουλιών, στα χορτάρια που φυτρώνουν παρόλες τις αντίξοες συνθήκες, στα μικρά θαύματα που ζω και βλέπω κάθε μέρα.

Δεν πιστεύω ότι ένας καλός πατέρας θέλει να τιμωρήσει τα παιδιά του ρίχνοντάς τα στο πυρ το εξώτερον. Δεν το δέχομαι ότι αν νηστέψω και μιλήσω σε έναν συνάνθρωπό μου και του πω τα εσώψυχά μου θα συγχωρεθώ για κάτι που έκανα. Γιατί; Δεν με ακούει αν του τα πω μόνη μου στο δωμάτιό μου; Δεν το δέχομαι πως νόσησα επειδή απομακρύνθηκα (και αυτό το άκουσα). Δεν θεωρώ πως έχω βλάψει κάποιον συνειδητά τουλάχιστον. Δεν το δέχομαι να φοβάμαι μήπως πάω στην κόλαση για μια π.χ. ευχαρίστησή μου που θεωρείται αμαρτία από την εκκλησία και όμως δεν βλάπτει κανένα συνάνθρωπό μου.
Φοβάμαι μήπως μέχρι να φύγω από εδώ δεν καταλάβω ποια πραγματικά είμαι και μήπως δεν έχω κάνει ότι καλύτερο μπορώ σε όλα τα επίπεδα.

Χωρίς να παρεξηγηθώ ότι θεωρώ πως θα είμαι και εγώ από αυτούς αν ποτέ γίνει αυτό, κάποιος ορθόδοξος ιερέας είχε πει σε μια παλιά μου φίλη μια πολύ ωραία κατά τη γνώμη μου κουβέντα: "Όταν έρθει η Δευτέρα παρουσία, θα εκπλαγούμε πολύ από το ποιοι θα κάθονται εκ δεξιών του".

Μαζι σου

[Γιάννης]

Άλλος ένας εμπαθής, άσχετος και...αντιπρόσωπος. Αυτόν τον ανακάλυψα στο δημοτικό !!!

http://tvxs.gr/news/sci-tech/%CF%83%CF% ... E%AE%C2%BB

[Στάθης]

Το ζητούμενο νομίζω είναι να έχουμε αγάπη μέσα μας για όλα και όλους. Ακόμα και αν φαίνεται ακατόρθωτο. Να αγαπάμε και τον εαυτό μας γιατί ποιος άλλος μπορεί να μας βοηθήσει περισσότερο από εμάς; Να νιώθουμε την ψυχή μας και να βιώνουμε τη γαλήνη όσο περισσότερο μπορούμε. Να μπαίνουμε στα παπούτσια του άλλου πριν τον κρίνουμε, πράγμα που σπάνια κάνουμε, και να κατανοούμε ότι όλοι κάτι κουβαλάνε.

Μακάρι να μπορούσα να χαράξω με χρυσά γράμματα τα πάνω στο site.

[ΝΤΙΑΝΑ]

Θα ήθελα μετά από πολλή σκέψη να απαντήσω στο πολύ δύσκολο ερώτημα που έθεσε παραπάνω ο Κώστας. Τι θα έκανα; Θα συγχωρούσα τον βιαστή του παιδιού μου; Αναμφισβήτητα, όχι! Θα ήθελα να τον συγχωρέσει ο Θεός αν μετάνιωνε πραγματικά; Οπωσδήποτε, ναι! Πιστεύω σε ένα Θεό που είναι Πανάγαθος, πολυεύσπλαχνος, που ελεεί τους αμαρτωλούς και τους καλεί όλους στην σωτηρία. Όταν φυσικά υπάρχει μετάνοια! Αν δεν ήθελα να συγχωρει, δεν θα ήταν ο Θεός που πιστεύω ή δεν θα ήμουν εγώ ορθόδοξη χριστιανή. Θα παραθέσω ένα προσωπικό βίωμα: η αρρώστια μου ενεργοποιήθηκε όταν αγαπημένος παιδικός μου φίλος,που είχα ευεργετήσει, μου κατάφερε ένα ωραίο πισώπλατο χτύπημα στον επαγγελματικό χώρο που εγώ τον είχα εντάξει. Για ένα μήνα δεν κοιμόμουν τα βράδια μην μπορώντας να πιστέψω το μέγεθος της προδοσίας. Τέλος πάντων, έτσι άρχισαν τα προβλήματα με τη σκπ. Η μάνα μου, που είναι γυναίκα της εκκλησίας, δεν τον συγχωρεί, γιατί εξαιτίας του, βλέπει το παιδί της στο αμαξίδιο.Εγώ προσωπικά, μετά από μερικά χρόνια τον συγχώρεσα και μάλιστα πρόσφατα συναντηθήκαμε και κλάψαμε παρέα για τα λάθη του παρελθόντος.
Αν συνέβαινε κάτι στο παιδί μου,λοιπόν, δεν ξέρω αν θα μπορούσα ποτέ να ξεπεράσω την ανθρώπινη φύση μου και να φθάσω σε μέτρα αγιότητας για να συγχωρήσω. Σε καμία περίπτωση όμως δεν θα απομακρυνόμουν από την πίστη μου,θα έβρισκα εκεί καταφύγιο και θα παρακαλούσα να μου δώσει τη δύναμη να συγχωρήσω.
ΥΓ πώς εννοείς, Κώστα, τους ανθρώπους της εκκλησίας;
ΥΓ2 πώς γίνονται οι παραθέσεις, βρε παιδιά; (βλακωδώς άσχετη με την τεχνολογία)