ελαιόλαδο ήταν... μιλάμε για 2000 -5
ε τότε ... λεφτά υπήρχαν!!!
και ήταν και πιο φθηνό από άλλα σκευάσματα!!! ααα και έκανε και οικονομία κινήσεων, γιατί είχε σε κάθε δωματιάκι, και ένα μπουκαλάκι, μόνο τα μηχανήματα άλλαζε δωματιάκι... ε τέλος πάντων είχε μία κουρτίνα και ξεχώριζε τα κρεββατάκια....
τρομάρα μου, και τύφλα μου... που έμπλεξα με τον αετονύχι...
ναι ναι ... όταν έδειχνα στους νέους φυσιοθεραπευτές την άσκηση dna , που για να μάθω τα λυγίσματα και τα τσακίσματα, επρεπε να ήμουν μπαλαρίνα.... ε τότε, γούρλωναν τα μάτια, και μου έλεγαν ... μην την ξανακάνεις... και εγώ έλεγα μέσα μου... ωχ!!! τώρα τι θα κάμω??? ποιος έχει δίκιο???
«Θεέ μου δώσε μου τη γαλήνη να δέχομαι τα πράγματα που δεν μπορώ ν’ αλλάξω˙
το κουράγιο ν’ αλλάζω τα πράγματα που μπορώ˙
και τη σοφία να γνωρίζω τη διαφορά»