• ΘΑ ΜΕΙΝΩ ΜΟΝΟΣ ΜΟΥ

  • Γενική συζήτηση επί θεμάτων της πολλαπλής σκλήρυνσης.
Γενική συζήτηση επί θεμάτων της πολλαπλής σκλήρυνσης.
 #100264  από marian77
 Πέμ Φεβ 27, 2014 2:11 pm
Γιάννης έγραψε:
marian77 έγραψε:θα ήθελα να είμαι με κάποιον που έχει σκπ
Βρε, μ' αυτό πήγα να χιουμορέψω, μην τσαντίζεσαι τόσο εύκολα :dance:
Δεν τσαντίστηκα.....χαχαχαχα....οχι.Το πιασα σε λεω και συνεχίζω τη πλάκα....χαχαχαχα εαν είχα τσαντιστεί θα σου στελνα πμ.... :smile-clapping: :smile-clapping: :smile-clapping: :smile-makeup: :smile-kiss:
 #100272  από LL--MM
 Πέμ Φεβ 27, 2014 3:50 pm
Όχι, ο Dudley Moore http://en.wikipedia.org/wiki/Dudley_Moore δεν είχε σκπ, αλλά μια άλλη ταχέως εκφυλλιστική νευρολογική πάθηση: Μάλιστα ο ίδιος αναφέρει εδώ ότι δεν έβλεπε πιά τα (πολύ μκρά ακόμα) παιδιά του "για να ΜΗΝ τον θυμούνται όπως έγινε": Η γυναίκα του διέψευδε την αρρώστια. Μιά φίλη, παντρεμένη και γιαγιά από τη μεριά της, του στάθηκε όσο μπόρεσε μέχρι το τέλος:

.................................................................................................................................................................

Ας δούμε μια φορά ακόμα το Dudley Moore όπως ήταν, εδώ με τη Nastassja Kinski:
:smile-heart: :smile-heart: Η μουσική του τέλους στο φίλμ εκείνο:

Το μηνυμα που περνάει είναι ότι οφείλουν οι όποιοι πάσχοντες να κρύβονται, για να μην ενοχλούν τους υγιείς oι οποίοι "έχουν δικαίωμα" να τους θυμούνται ΜΟΝΟ στα καλύτερά τους: κι όταν οι άλλοι δε φεύγουν από μόνοι τους, να έχουμε την ευπρέπεια να τους διώξουμε εμείς, όπως ο Βασίλης την κοπέλα του: για το καλό τους είναι.

Αυτό έγινε και με το φίλο μας εδώ: Η κοπέλα του στεκόταν, αλλά καυγά στον καυγά, έπηξε κι αυτή κι έφυγε: Διότι ερεθίσματα όπως ο θαυμασμός ενός άλλου και η προστασία της οικογένειας της, δεν αντικρούονται παρά από τη δύναμη μιας σχέσης, ακόμα και στους υγιείς, πόσο μάλλον σε μας...

Φυσικά, η "τεχνική" της εξώθησης του άλλου σε καυγά για να χρησιμοποιηθεί η αντιπαράθεση ώς πρόφαση σε χωρισμό, είναι εδώ ακόμα πιο επίπονη απ'όσο γενικά, αλλά κατά πολύ συνηθέστερη... :twisted:

Η γιαγιά η Κασσάνδρα
 #100308  από Κωνσταντίνα
 Παρ Φεβ 28, 2014 4:51 pm
LL--MM έγραψε:.........................................................................Το μηνυμα που περνάει είναι ότι οφείλουν οι όποιοι πάσχοντες να κρύβονται, για να μην ενοχλούν τους υγιείς oι οποίοι "έχουν δικαίωμα" να τους θυμούνται ΜΟΝΟ στα καλύτερά τους: κι όταν οι άλλοι δε φεύγουν από μόνοι τους, να έχουμε την ευπρέπεια να τους διώξουμε εμείς όπως ο Βασίλης την κοπέλα του: για το καλό τους είναι.
..................................................................................................................................

Η γιαγιά η Κασσάνδρα[/i][/color]
Καλησπέρα στην παρέα,
είναι ίσως το πιο ρατσιστικό και απάνθρωπο συνάμα σχόλιο που έχω ακούσει ποτέ!!! :smile-crying:
 #100323  από panos59
 Παρ Φεβ 28, 2014 7:51 pm
ήθελα παντα να ανοίξω μια θεματική, με θέμα:
"ΠώΣ ΠΙΣΤΕΥΟΥΜΕ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΣΤΗΝ ΑΠΟ 'ΚΕΙ ΠΛΕΥΡΑ ΤΗΣ ΑΝΑΠΗΡΙΑΣ {1}..."

πώς νιώθουν αυτοί που ξαφνικά συνειδητοποιούν ότι
έχουν πλέον να συζήσουν/συντρέξουν/υποστηρίξουν/υποστούν/νοσηλεύσουν{2}/(σε κάποια μελλοντική στιγμη ίσως και)ξεσκ@τ#σουν έναν ανάπηρο???
Σίγουρα παθαίνουν πολύ μεγάλο ΣΟΚ...

κάποιοι αποδεικνύονται απροετοίμαστοι, ή και απρόθυμοι, να δεχτούν/συμβιβαστούν με τον νέο τους ρόλο...!!!

ακόμα και σύζυγοι,
κι ας λένε στον "όρκο πίστεως" της (καθολικής) γαμήλιας τελετης
ότι:
"θα είμαστε μαζί, στις καλές και στις κακές μέρες, μέχρι να μας χωρίσει ο θάνατος"...!!!
να μην πω "bullshit" :o ... να πω καλύτερα "ρομαντικά πυροτεχνήματα"...

εδώ, γονείς ΑμεΑ και την "κάνουνε"... "με χαλαρά πηδηματάκια"

έχω γνωρίσει ομοιοπάσχοντά-μας σε κάποιον σύλλογό μας,
να τον συνοδεύει μόνον η μητέρα του,
"γιατί ο πατέρας του "απέδρασε"!
από την ημέρα της πρώτης διάγνωσης, τους είπε:
"δεν είμαι για τέτοια, πάρτε μία διατροφή, εγώ φεύγω... σόρυ..."

το έχω ξαναποστάρει αυτό που πιστεύω:

το να σταθείς ακλόνητος δίπλα σε έναν ΑμεΑ, είναι ΥΠΕΡΒΑΣΗ
(και όχι υποχρέωση)!

και εγώ, σαν ΑμεΑ, ΔΕΝ μπορώ ΟΥΤΕ ΕΧΩ ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ να ΥΠΟΧΡΕΩΣΩ ή κρίνω ΚΑΝΕΝΑΝ,
επειδή ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΣΕ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΜΙΑΝ ΥΠΕΡΒΑΣΗ!
(οποιαδήποτε υπέρβαση!)

ΝΑΙ, και συγγενείς, και φίλοι σιγά-σιγά απομακρύνθηκαν... κάποιοι "ολίγοι"....

τι να γίνει... ΤΟΣΑ ΛΙΓΑ μπορούσαν,
ΤΟΣΑ ΛΙΓΑ άντεξαν,
για ΤΟΣΑ ΛΙΓΑ ήταν... ΣΤΟ ΚΑΛΟ!
ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΟΛΟΙ ΙΚΑΝΟΙ ΓΙΑ ΤΑ ΠΟΛΛΑ!

σήμερα το πρωί άκουσα στις εδήσεις (βιαστικά και ίσως με ψιλολαθάκια στην περιγραφή μου)
για έναν πατέρα, στη Γερμανία, ο οποίος σκότωσε τον 15χρονο παραπληγικό γιό του
και μετά ο ίδιος αυτοκτόνησε, πέφτοντας στο κενό των 50m, από μια γέφυρα στη Στουτγκάρδη!
"δεν άντεχα να τον βλέπω" ...έγραφε στο σημείωμά του...


{1}
αυτής στην οποία πιθανοτικά και μόνο (και "ο μη γένοιτο") μπορεί να καταλήξει ίσως η ΣΚΠ...

{2}
εκ του νοσηλεύτρια...

Α! και θα συμφωνησω φυσικα με την Κωνσταντίνα!
Κωνσταντίνα έγραψε:
LL--MM έγραψε:.........................................................................Το μηνυμα που περνάει είναι ότι οφείλουν οι όποιοι πάσχοντες να κρύβονται, για να μην ενοχλούν τους υγιείς oι οποίοι "έχουν δικαίωμα" να τους θυμούνται ΜΟΝΟ στα καλύτερά τους: κι όταν οι άλλοι δε φεύγουν από μόνοι τους, να έχουμε την ευπρέπεια να τους διώξουμε εμείς όπως ο Βασίλης την κοπέλα του: για το καλό τους είναι.
..................................................................................................................................

Η γιαγιά η Κασσάνδρα[/i][/color]


Καλησπέρα στην παρέα,
είναι ίσως το πιο ρατσιστικό και απάνθρωπο συνάμα σχόλιο που έχω ακούσει ποτέ!!! :smile-crying:

 #100326  από nits
 Παρ Φεβ 28, 2014 9:05 pm
LL--MM έγραψε:Όχι, ο Dudley Moore http://en.wikipedia.org/wiki/Dudley_Moore δεν είχε σκπ, αλλά μια άλλη ταχέως εκφυλλιστική νευρολογική πάθηση: Μάλιστα ο ίδιος αναφέρει εδώ ότι δεν έβλεπε πιά τα (πολύ μκρά ακόμα) παιδιά του "για να ΜΗΝ τον θυμούνται όπως έγινε": Η γυναίκα του διέψευδε την αρρώστια. Μιά φίλη, παντρεμένη και γιαγιά από τη μεριά της, του στάθηκε όσο μπόρεσε μέχρι το τέλος:

.................................................................................................................................................................

Ας δούμε μια φορά ακόμα το Dudley Moore όπως ήταν, εδώ με τη Nastassja Kinski:
:smile-heart: :smile-heart: Η μουσική του τέλους στο φίλμ εκείνο:

Το μηνυμα που περνάει είναι ότι οφείλουν οι όποιοι πάσχοντες να κρύβονται, για να μην ενοχλούν τους υγιείς oι οποίοι "έχουν δικαίωμα" να τους θυμούνται ΜΟΝΟ στα καλύτερά τους: κι όταν οι άλλοι δε φεύγουν από μόνοι τους, να έχουμε την ευπρέπεια να τους διώξουμε εμείς, όπως ο Βασίλης την κοπέλα του: για το καλό τους είναι.

Αυτό έγινε και με το φίλο μας εδώ: Η κοπέλα του στεκόταν, αλλά καυγά στον καυγά, έπηξε κι αυτή κι έφυγε: Διότι ερεθίσματα όπως ο θαυμασμός ενός άλλου και η προστασία της οικογένειας της, δεν αντικρούονται παρά από τη δύναμη μιας σχέσης, ακόμα και στους υγιείς, πόσο μάλλον σε μας...

Φυσικά, η "τεχνική" της εξώθησης του άλλου σε καυγά για να χρησιμοποιηθεί η αντιπαράθεση ώς πρόφαση σε χωρισμό, είναι εδώ ακόμα πιο επίπονη απ'όσο γενικά, αλλά κατά πολύ συνηθέστερη... :twisted:

Η γιαγιά η Κασσάνδρα
:smile-clapping: άπαιχτη γιαγιά....
 #100339  από LL--MM
 Σάβ Μαρ 01, 2014 10:11 am
Nα υποδείξω ότι οι πιο-πιο πάνω δεν είδαν πως το ειπα με ειρωνική πρόθεση: Αλλά ναι, και ρατσιστικό είναι, και τον Καιάδα τον ανοίγουμε έτσι μόνοι μας όπως έγραψα. Τώρα που είναι οι συμφωνίες και οι ασυμφωνίες :smile-wondering:

Αλλά και στη Θεσσαλονίκη μια γριά τέως ΔΕΠ απεφάνθη πως το θεωρούσε φυσικό, ότι "έπρεπε" να διώχνουμε τα άτομα που αγαπαμε, αυτή είχε "είχε και την καλοσύνη" να μου "προσφέρει" και γλυκάκι: Υποσχέθηκε όμως, (μεγάλη της η χάρη) να με "χρησιμοποιήσει". Κι εγώ επέμενα να μην καταλαβαίνω πως ήταν "ως μέρος πελατολογίου".

Στην Αθήνα, πήρα "τζάμπα" μέχρι μια επίσκεψη σε ιατρείο, (άσχετα άν πλήρωσα μια περιουσία σε ταξί) αλλά εκεί χρειάζονταν κι έξτρα παρακεντήσεις.

Ναι, είναι ρατσιστικό, απολύτως. Καιρός όμως είναι ν'αλλάξει κάποιος κάτι, εκτός από το μέγεθος των ...γραμμάτων, αυτό δεν αρκεί. Όταν και τα δικαστήρια, όπως έχουμε υποδείξει ξανά και ξανά, εξομοιώνουν τη σκπ με τη σχέση εκτός γάμου...

Κι εγώ συμφωνώ με την Κωνσταντίνα, αλλά με άλλη σειρά: Αυτό που λένε εδώ είναι "αν δε βουτήξουμε μόνοι μας (ως οφείλουμε), ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΟΤΙ ΑΠΟΔΕΧΟΜΑΣΤΕ πως είμαστε για πέταμα".

Η γιαγιά η Κασσάνδρα
Τελευταία επεξεργασία από το μέλος LL--MM την Τετ Μαρ 05, 2014 4:20 pm, έχει επεξεργασθεί 4 φορές συνολικά.
 #100340  από panos59
 Σάβ Μαρ 01, 2014 10:32 am
επειδή είμαι ένας από τους "από πάνω" και "ομιλώντας για το άτομό μου",
θέλω να διευκρινήσω δευτερολογώντας,
ότι η ειρωνική/σαρκαστική κλπ πρόθεση της LLMM ήταν προφανέστατη!
δεν παρερμηνεύτηκε ούτε παρανοήθηκε η θέση που κρατάει, στην όποια διελκυστίνδα...!!!
:naughty:

ρατσιστικότατο είναι (προφανώς) ένα τέτοιο πνεύμα,
και ρατσιστές (μόνον) όσοι το εκφράζουν...!!!

όχι όσοι το υφίστανται ή κινδυνεύουν να μπουν στο στόχαστρό του...

άλλο "θύτης", και άλλο "θύμα" ...
;)
 #100372  από Κωνσταντίνα
 Κυρ Μαρ 02, 2014 12:51 pm
Καλημέρα και καλή Σαρακοστή :smile-flower: (δε σας φαίνεται ότι πέρασε γρήγορα ο χρόνος;;; φτάνει το Καλοκαίρι :smile-sweating: ).

Θα ήθελα να ξαναθυμίσω τη θέση μου.
Η δημοσίευσή μου αφορούσε το μνμ που περνά η στάση του Dudley Moore στην αρρώστια του, ή οποία με βρίσκει αντίθετη.Εστίασα μόνο σ' αυτό.
Δικαίωμά του να "προστατέψει" τα παιδιά του, στερώντας τους την πατρική φιγούρα, αφού δεν πληρούσε τα "πρότυπα".Δικαίωμά του να κρύβεται (από τί άραγε);;;
Υπήρξα και υπάρχω(στρώνω πια) κάποιες φορές θύμα της εικόνας μου ως αρτιμελούς :smile-muscle: .
Δεν θα ήθελα κανείς μας να σκέφτεται και να πράττει σαν κι αυτόν :smile-shake: .Ρομαντική :smile-blush:
Όσο για τους γύρω μας, ας πάρουν την ευθύνη οι ίδιοι αν θα παραμείνουν δίπλα μας ή όχι.Αν μείνουν έχουμε κι εμείς την ευθύνη να μην τους "τρώμε" με την παραξενιά και όχι με την σωματική ανημποριά (κάνει ρίμα :smile-tongueout: )
Μπορεί πάλι η ενδεχόμενη απόρριψη να είναι ισχυρότερο πλήγμα για μας, από την ενδεχόμενη μοναξιά :think: Όλα ανθρώπινα :smile-nod:
Κασσάνδρα οι ερμηνείες που δίνεις στην περίπτωση του φίλου μας που θα μείνει μόνος, με βρίσκουν ικανοποιητικά σύμφωνη :smile-flower: :smile-flower:

Διδάσκομαι πάντα από τον συνάδελφο φίλο μας Πάνο, ο οποίος αποδίδει χωρίς θυμό και μιζέρια, με ευαισθησία και συγκρότηση, την πραγματικότητα όσο σκληρή κι αν φαίνεται ή είναι :smile-yes: :smile-yes: :smile-yes: Σ' ευχαριστώ :smile-kiss:
 #100379  από LL--MM
 Κυρ Μαρ 02, 2014 5:51 pm
Κωνσταντίνα έγραψε:Καλημέρα και καλή Σαρακοστή :smile-flower: (δε σας φαίνεται ότι πέρασε γρήγορα ο χρόνος;;; φτάνει το Καλοκαίρι :smile-sweating: ).
:smile-sun: :smile-sun: :smile-sun: Επίσης! Επί τέλους, να ζεσταθεί το κοκκαλάκι μας! :clap:

Θα ήθελα να ξαναθυμίσω τη θέση μου.
Η δημοσίευσή μου αφορούσε το μνμ που περνά η στάση του Dudley Moore στην αρρώστια του, ή οποία με βρίσκει αντίθετη.Εστίασα μόνο σ' αυτό.
Δικαίωμά του να "προστατέψει" τα παιδιά του, στερώντας τους την πατρική φιγούρα, αφού δεν πληρούσε τα "πρότυπα".Δικαίωμά του να κρύβεται (από τί άραγε);;;
Ευτυχώς, οι μητέρες τους βρήκαν υγιείς συζύγους, οπότε το κενό καλύφθηκε: Ο ίδιος αρνούνταν να δεί τις αλλαγές αυτές στα μάτια των παλιών επαγγελματικών σχέσεών του.

Υπήρξα και υπάρχω(στρώνω πια) κάποιες φορές θύμα της εικόνας μου ως αρτιμελούς :smile-muscle: .
Ως ηθοποιός, του ήταν φυσικό -και απαραίτητο- να βάζει την ταυτότητα και ψυχή του την ίδια σ'αυτό που έκανε με την εικόνα του, οπότε θα του ήταν ακόμα πιο επίπονο απ'ότι σε άλλους: κι ο Αλεν Ντελόν στάθηκε πολύ στο φιλο του Ζαν-Πωλ Μπελμοντό (που έχει πλέον σοβαρές παρέσεις στο πρόσωπο και δυσκολίες στην ομιλία εξ αιτίας εγκεφαλικών) αλλα αρνήθηκε κατηγορηματικά να δει το φίλμ που έγινε προς τιμην του φίλου του δημόσια, το θεώρησε απάνθρωπο απέναντί στο φίλο αυτόν... :confusion-shrug:

Δεν θα ήθελα κανείς μας να σκέφτεται και να πράττει σαν κι αυτόν :smile-shake: .Ρομαντική :smile-blush: Δυστυχώς, συμφωνούμε...
Αλλά αν κι εμείς έχουμε την πολύ σχετική τύχη να μην ταυτιζόμαστε τόσο πολύ με την "εικόνα" μας καθ'αυτήν, πολλοί όμως γύρω μας (κι όχι μόνο στον προσωπικό τομέα) μας βλέπουν και μας χαρακτηρίζουν ώς τους "από την άλλη μεριά". :smile-punch: ΕΤΣΙ ΚΑΤΑΝΤΑΜΕ ΕΜΕΙΣ ΟΙ ΙΔΙΟΙ ΡΑΤΣΙΣΤΕΣ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΟΥ ΕΥΤΟΥ ΜΑΣ Σ'αυτό είναι που θα πρέπει ν'αντιδράσουμε, και να μην υιοθετήσουμε τη στάση του...


Όσο για τους γύρω μας, ας πάρουν την ευθύνη οι ίδιοι αν θα παραμείνουν δίπλα μας ή όχι.Αν μείνουν έχουμε κι εμείς την ευθύνη να μην τους "τρώμε" με την παραξενιά και όχι με την σωματική ανημποριά (κάνει ρίμα :smile-tongueout: )
Σαφώς... και μόνη της αυτή η τελευταία είναι υπεραρκετή... Τις πιο πολλές φορές όμως, αυτή, ιδίως στα μάτια τρίτων, μας παράγει περιορισμούς (στο στρατό νομίζω το λένε παράπλευρες απώλειες) :roll: εντελώς άσχετους με τη σωματική ανημποριά καθ'αυτήν :evil: :evil: :evil:

Μπορεί πάλι η ενδεχόμενη απόρριψη να είναι ισχυρότερο πλήγμα για μας, από την ενδεχόμενη μοναξιά :think: Όλα ανθρώπινα :smile-nod: Μα ναι, αλλά αυτά πανε κατά κανόνα μαζί, όχι; ή το εννοείς αλλιώς; :confusion-questionmarks:

Κασσάνδρα οι ερμηνείες που δίνεις στην περίπτωση του φίλου μας που θα μείνει μόνος, με βρίσκουν ικανοποιητικά σύμφωνη :smile-flower: :smile-flower:
:oops: :text-thankyouyellow: "Που φοβάται ότι θα μείνει μόνος". (Αμφίβολο, στα 25 :smile-tongueout: ) δυσάρεστο όμως να λέμε τ'αναπόφευκτα... :smile-sadsmile:
Xαίρομαι πάντως που συμφωνείς, μπήκαν άτομα από άλλο θρεντ να ξαναπουν τις ρατσιστικές γνώμες αυτές... ΠΑΛΙ και "θίγονται" κι από πάνω :x . Aσε, αφού έχουν μειωμένο καταλογισμο... :hand:


Διδάσκομαι πάντα από τον συνάδελφο φίλο μας Πάνο, ο οποίος αποδίδει χωρίς θυμό και μιζέρια, με ευαισθησία και συγκρότηση, την πραγματικότητα όσο σκληρή κι αν φαίνεται ή είναι :smile-yes: :smile-yes: :smile-yes: Σ' ευχαριστώ :smile-kiss:
Λυπάμαι, Πάνο, να τολμήσω να (ξανα)ομολογήσω ότι δε μου κολλάει καθόλου ωραία η έλλειψη δυνατότητας με την απουσία δικαιώματος -ακόμα και "ηθικού". :snooty: Και σε τι συνίσταται η υπέρβαση; αυτό που είναι φυσικό για τον ένα, μπορεί να θεωρηθεί υπέρβαση από άλλον... :think:

Όσον αφορά στο γερμανό, π.χ., δεν ξερουμε ποιές ζωτικές λειτουργίες διέθετε πλέον το παιδι, ουτε τι ποιότητα ζωής είχε: Ούτε το σκότωσε για να "ζήσει τη ζωή του" ο άνθρωπος. Εδώ, η Κ. Scott-Thomas όπου (παρεμφερής κατάσταση) γιατρός (ευ-)θανατώνει τ'αγοράκι της
Αυτοί "αγάπησαν δυσανάλογα": :smile-brokenheart:
:smile-shake: Ας μη συγχέουμε με το μ... που πέταξε μια διατροφή σε σύζυγο και γιό γιατί η αφεντιά του "δεν ήταν για τέτοια". :smile-cool:

Κανένας μας δεν είναι για τέτοια: Αναγκαζόμαστε να τα υποστούμε. Αλλά και κανένας μας δε θέλει να αισθάνεται "θύμα". Όμως οι κρίσεις είναι αναπόφευκτες. Μας είναι σε όλους επίπονο να κρίνουμε τους άλλους: Ούτε ο Dudley Moore ήθελε να το κάνει, έτσι έκρινε τον εαυτό του με τα μάτια τους, αυτωνών που "δεν είναι για τέτοια": το αποτέλεσμα είναι εμφανές :|

Η γιαγιά η Κασσάνδρα