Καλησπέρα σας! Έχω ανενεργες εστίες σε όλο το νευρικό σωληνα χωρίς μεταβολή από το 2016 .Έχω κάνει οσφυονωτιαια κ βγήκε καθαρή και δεν ειχα σαφή συμπτώματα .Μεχρι το 2023 ειχα παει σε 3 γιατρους κ μου ελεγαν παρακολουθησε το αλλα ξεχνα το κιολας.Αλλα απο περυσι 3 διαφορετικοί γιατροί (γιατί οι 3 προηγούμενοι συνταξιοδοτήθηκαν)συμφωνούν ότι πρέπει να ξεκινήσω αγωγή,χωρις να εχει υπαρξει αλλαγή..κ ετσι τους τελευταίους μήνες κάνω θεραπεία πνιγμένη στις αμφιβολίες. Εαν θελετε μοιραστειτε ποια ήταν τα κριτίρια της διαγνωσής σας;
Elpida.159 έγραψε: ↑Πέμ Φεβ 08, 2024 7:17 pm Καλησπέρα σας! Έχω ανενεργες εστίες σε όλο το νευρικό σωληνα χωρίς μεταβολή από το 2016 .Έχω κάνει οσφυονωτιαια κ βγήκε καθαρή και δεν ειχα σαφή συμπτώματα .Μεχρι το 2023 ειχα παει σε 3 γιατρους κ μου ελεγαν παρακολουθησε το αλλα ξεχνα το κιολας.Αλλα απο περυσι 3 διαφορετικοί γιατροί (γιατί οι 3 προηγούμενοι συνταξιοδοτήθηκαν) συμφωνούν ότι πρέπει να ξεκινήσω αγωγή,χωρις να εχει υπαρξει αλλαγή..κ ετσι τους τελευταίους μήνες κάνω θεραπεία πνιγμένη στις αμφιβολίες.
Νομίζω ότι, πριν είχες 3 τίμιους ιατρούς,που πήραν σύνταξη, και τώρα έχεις τρεις με σαφή τάση προς την εκμετάλλευση σου.
Η φαρμακευτική αγωγή στην πολλαπλή σκλήρυνση είναι αιώνια, μια αλυσίδα, δεν μας τις κόβουν ποτέ, πολύ αδίκως πιστεύω. Ένα από τα μεγαλύτερα προτερήματα της ιπποκρατικής ιατρικής, είναι η σταδιακή μείωση των φαρμάκων μέχρι του σημείου που μπορεί να ζει κάποιος χωρίς φάρμακα. Διάβασε αν θες εδώ περί αυτού.
Εσύ είχες ήδη πετύχει αυτό το στάδιο. Το ιπποκρατικό. δηλαδή ζούσες την καθημερινότητά σου, με τέτοιον τρόπο, που η πάθηση ήταν σε ύφεση και το σημαντικότερο, εις γνώση σου δεν σε προβλημάτιζε.
Καμία εξέταση και κανένας ιατρός, δεν έχει το δικαίωμα να φυλακίζει τον ασθενή "αιώνια" στα φάρμακα, χωρίς πρωτίστως να δώσει μια ευκαιρία στον 'ασθενή' να συνεχίσει την καλή ζωή αν και εφόσον τα καταφέρνει.
Εαν θελετε μοιραστειτε ποια ήταν τα κριτίρια της διαγνωσής σας;Διάγνωση από το 2004 (24ετών) με 'υποτροπιάζουσα επιθετική πολλαπλή σκλήρυνση' βάση σωρείας συμπτωμάτων. Σήμερα μετά από 20 χρόνια (44ετών), έχουν συμβεί πάρα πολλά ως προς την πάθηση. Εν συντομία δεν παίρνω φάρμακα (14χρόνια τώρα), προσπαθώ να κρατηθώ όσο γίνεται καθαρός από τοξίνες, φάρμακα, εμβόλια, αλκοόλες κτλ κτλ κτλ, Αισθάνομαι ότι έτσι, μειώνω γενικότερα τα προβλήματά μου, σαν να είναι καλύτερη αγωγή μακροχρόνια.
Ελπίδα, η ψυχολογία μας περνάει από κύματα, έτσι και αποφάσεις μας πολλές φορές. Μην φοβάσαι τις αποφάσεις σου και μην στεναχωριέσαι. Οτιδήποτε μας συμβαίνει μπορούμε να το γυρίσουμε και προς όφελός μας.