Καλησπέρα κι από μένα σε όλους! Η δική μ περιπέτεια ξεκίνησε τέλος Απρίλη φέτος.. Ήμουν στη δουλειά και στα καλά καθούμενα είδα αστεράκια και έχασα τη γη κατω απ' τα πόδια μ! την επόμενη μερα ακριβως σταματησα να νιωθω θερμοκρασια απο τη μεση και κατω. τρομαξα οτι ηταν επιπλοκη μετα απο 20 χρονια με ζακχαρωδη διαβητη και αμεσως κλεισαμε ραντεβου για ηλεκτρομυογραφημα κατω ακρων. εν τελει δεν πηγα ποτε να το κανω γιατι το επομενο πρωι τρεχαμε πανικοβλητοι σε νοσοκομειο για πληρη επισχεση ουρων. αργησαν λιγο αλλα τελικα ξεκινησαμε μεγαλες δοσεις κορτιζονης και καθετηριασμους για τα ουρα που απο μονα τους δεν πηγαιναν πουθενα. κι ακομα δεν πανε αλλα το συνηθισα. σημερα εκανα την πρωτη ενεση ιντερφερονης που ο γιατρος μου θεωρησε την πιο σωστη αγωγη. και το παλευουμε! ειμαι 23 χρονων με 2 αυτοανοσα νοσηματα αλλα παρ ολα αυτα κατω δεν το βαζουμε ευκολα!! ευχομαι τα καλυτερα σε ολους και καλη συνεχεια !
!
!
