Τελικά μόνο εγώ τα κατάφερα και δεν έχω γράψει κάτι ακόμα!
Καθίστε μισό λεπτό να καταπιώ και να σκουπίσω τα χέρια μου από τη σοκολατόπιτα της Κατερίνας, μη λαδωθεί το πληκτρολόγιο, γιατί θα κολλάνε πάνω τα δάχτυλά μου και θα σας τραιλάνο στα ωρθωγραφικά λάθει!
Έχει γούστο να μην έχει μέσα λάδι η σοκολατόπιτα και να βρω κάνα μπελά από τη Κατερίνα! Αλλά δε μπορεί ! Όλα τα γλυκά έχουν μέσα λάδι. Έτσι δεν είναι Κατερίνα;!
Λοιπόν, δεν το τελειώνω! Δείχνω αντοχή και το αφήνω δίπλα από το πληκτρολόγιο να το βλέπω μόνο! Ξέρετε: Φάτε μάτια ψάρια και κοιλιά περίδρομο! Ευτυχώς, είναι μέσα σε χαρτάκι και όπου και να το ακουμπήσεις, μένει άθικτο. Το λέω γιατί όταν το πιάνεις με τα χέρια μένουν πάνω στα δάχτυλά σου κομματάκια σοκολάτας. Οπότε μόλις τελειώσεις με το γλυκάκι τρως και στο καπάκι δυο τρία δαχτυλογλυφιτζούρια σοκολάτας για επιδόρπιο!
Τώρα πλέον δε νομίζω να υπάρχει κανείς που να μην κατάλαβε τι έχασε. Κι΄ αυτό μόνο σε ότι αφορά το υπεργλυκό της Κατερίνας. Α! πήραμε ΟΛΟΙ και για το σπίτι. Μη νομίζετε ότι ευνοήθηκα μόνο εγώ κι΄ έχουμε δράματα!
Και τώρα περνάμε στα μπριζολικά!
Υπάρχει έστω και ένας, που να πιστεύει ότι ο Γιάννης θα μας πήγαινε ποτέ σε μέρος που δεν έχει καλό φαί;! ΑΔΥΝΑΤΟΝ. Αφού ο άνθρωπος είναι επαγγελματίας καλοφαγάς, τόχει σπουδάσει το πράγμα, πώς να το κάνουμε! Άσε που μόνο σφαλιάρες δεν έπαιξε με τον ψήστη και τα γκαρσόνια. Για σου Γιάννη, του είπαν όταν τον είδαν. Τα συνηθισμένα, ε;! Και νάσου καταφθάνουν στο τραπέζι εννιά, επαναλαμβάνω εννιά, πιατέλες με ζεστές, μαλακές, ζουμερές, καλοψημένες, και μυρωδάτες, χοιρινές πριζόλες. Και νάταν μόνο αυτές! Ήρθαν και όλων των λογιών οι πίτες, σαλάτες τζατζίκια και κρασί. Ημίγλυκο μεν, με κολόνια μέσα δε, όπως λέει και ο Μπίλιος, ο οποίος επειδή δεν του πολυάρεσε το ήπιε με το ζόρι και μόνο κάθε φορά που τσουγκρίζαμε τα ποτήρια μας, δηλαδή συνέχεια. Σκεφτείτε να του άρεσε κιόλας!
Η Άννα, ήταν ασυνήθιστα ήσυχη! Παρά λίγο να εκραγεί βέβαια, όταν της είπα ότι δίπλα από το μαγαζί που τρώμε, υπάρχει ένα ΚΕΠΑ. Τελικά ηρέμισε γιατί ο Γιάννης με κάρφωσε ότι δεν ήταν ΚΕΠΑ αλλά ΚΕΠ. Σιγά ρε παιδιά! Ένα Α παραπάνω έβαλα. Πάντως στη γωνία υπήρχε κτήριο με ύποπτα αρχικά και η Άννα κάτι τέτοια δεν τα συγχωρεί.
Η Μιμίκα ήταν ήσυχη και βολική όπως πάντα! Δεν μας δημιούργησε το παραμικρό πρόβλημα. Ξέρετε από εκείνες τις μιζερογκρίνιες του τύπου «Αχ βρε Γιάννη εδώ που μας έφερες, το ψωμί δεν είναι εφτάζυμο!»
Για τη Λίζα τι να πω. Ανήκει σ΄ εκείνους τους συνοδούς που για χάρη τους έθεσα το «φιλοσοφικό ερώτημα» στο forum και που όλοι μας, θα θέλαμε νάχουμε δίπλα μας. Για το μπρίο, τη καλοσύνη και τη ψυχή της, το διευκρινίζω για να μην παρεξηγηθώ!
Ήμουνα 4 καρέκλες μακριά και δε μπορώ να γνωρίζω λεπτομέρειες, αλλά ο Στάθης μάλλον πρέπει να καθάριζε αυγά στη Brazil. Ήθελα νάξερα τι λέγανε και σκιζόντουσαν στο γέλιο. Δε σταμάτησαν λεπτό για τρεις ώρες! Αλλά δεν ήταν μόνοι τους, μη νομίζετε. Σιγοντάριζε κι΄ ο Μπίλιος, μ΄ εκείνο το σοβαρό ύφος που παίρνει όταν αμολάει κάποιο αστείο.
Η Κασσάνδρα μας τίμησε με τη παρουσία της και επί πλέον έφερε και χειροποίητο γλυκό κουταλιού γιαρμαδάκι! Όχι για να μη νομίζετε πως μόνο η Κατερίνα είναι η γκουρμέ της παρέας!
Η Ασημένια με τη τεράστια ψυχή, στο τέλος μάζεψε όλα τα κρέατα και τα κόκαλα που είχαν απομείνει και τα πήρε για να ταΐσει τα αδέσποτα σκυλάκια της περιοχής της. Ούτε η WWF δεν θα σκεφτότανε να κάνει κάτι παρόμοιο!
Η Χρύσα ετοιμάζεται από τώρα για τις απόκριες. Δεν ξέρω τι σχεδιάζει να ντυθεί, αλλά κυκλοφορεί στη τσέπη με το CD gnam gnam style, πάνω στο οποίο κάνει μυστικές πρόβες με την Ασημένια για να μας καταπλήξουν τις απόκριες!
Ο Εrnesto Valverde, ευγενέστατη φυσιογνωμία, ήρεμος καθόταν απέναντι μου και δίπλα από το Γιάννη. Βρήκαμε μάλιστα και κάποια κοινά μιας και γνώριζε το νησί της Νάξου στο οποίο ως γνωστόν κατάφερα να ζήσω 8 χρόνια!!! Μάλιστα πήρε την αποκλειστικότητα του Μπίλιου και με βοήθησε, κρατώντας με και εμπνέοντας μου εμπιστοσύνη, να διασχίσω το δρόμο μέχρι τη καφετέρια απέναντι.
Αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία, που αν μέχρι μεθαύριο έχει επιβιώσει το πληκτρολόγιό μου από τη σοκολατόπιτα της Κατερίνας, θα σας διηγηθώ!...
H μεγαλύτερη ηθική ικανοποίηση είναι να βλέπεις τη φωτεινότητα που εκπέμπει ένα ευχαριστημένο πρόσωπο και να ξέρεις ότι έχεις συμβάλλει κι΄ εσύ σ΄ αυτό.
“Η φύση θεραπεύει, η επιστήμη καθοδηγεί, η πίστη ολοκληρώνει.”
μια κιθαρα λειπει απο την παρεα .... και λιγο τραγουδι 
..... 
Μπιλλιο !!!!!!!!! 
