ΕΚΘΕΣΗ ΙΔΕΩΝ ΓΙΑ ΟΜΟΙΟΠΑΘΟΥΝΤΕΣ

[nowhere]

δεν θυμαμαι να σε κατηγορησα καπως ουτε εμεσα ουτε αμεσα,

Να το επαναδιατυπώσω λοιπόν:
ναι είμαι βέβαιος για το πραγματικό, γι' αυτό που είναι βέβαιοι όλοι (ακόμη και οι αυτοανοσάκηδες): την χαλάρωση του αιματοεγκεφαλικού φραγμού δηλαδή την ύπαρξη αγγειακού προβλήματος στην ΣΚΠ και για κάποια άλλα πράγματα, αλλά αυτά τα θεωρείς βαρύγδουπα και σουαχίλι, και δεν μπορώ να τα κάνω τάλαρα, γι' αυτο και δεν θα τα αναφέρω.

και τι να κανω τωρα που δεν ειμαι ουτε αυτοανοσακιας ουτε χενφικος,

Το θέμα δεν είναι τι είμαι εγώ και τι είσαι εσύ, αλλά τι είναι η ΣΚΠ. Αυτοάνοση ή αγγειακή ή τι; ότι δεδομένο υπάρχει δείχνει ότι είναι αγγειακή. Το ίδιο δείχνει και η λογική.

τι να κανω οταν ακουω οτι ο ταδε ιντερφερονακιας παει καλα για μια 15ετια τωρα,τι να κανω οταν η γνωστη μου 65 ετων ανακαλυψε απο κατι μουδιασματα πως ειχε ΣΚΠ χωρις να εχει παρει ποτε τιποτε και ειναι καλα [ αφου το ειχε απο τη κοιλια της μανας τι εγινε? την ξεχασε 65 χρονια?] ,τι να κανω οταν παιδια με πεισμα γυμναστικη και συμπληρωματα πανε καλα η' εστω σταθερα

Το πως τα πηγαίνει κάποιος που παίρνει ή δεν παίρνει ανοσοτροποποιητικά δεν αποτελεί καμια ένδειξη για τη φύση της ΣΚΠ, όπως όλες οι αρρώστιες έτσι κι' αυτή μπορεί μπορεί να εκδηλωθεί και να συνεχίσει ήπια ή επιθετικά, αν καταλάβει κάποιος τη φύση της, μπορεί να κάνει κάποια πράγματα για να μειώσει τις πιθανότητες να συνεχίσει επιθετικά, πόσο μάλλον αν είναι καινούργιος στην αρρώστεια και είναι τυχερός να του εκδηλωθεί ήπια. Ο όγκος των πληροφοριών στις οποίες μπορούν να έχουν πρόσβαση οι περισσότεροι από εμάς είναι αρκετός για να κάνει κάποιος το σωστό για την υγεία του.

τι να κανω οταν βλεπω πως οι γιατροι ειναι μαλ..ες και δεν μπορουν να κανουν σωστα μια διανοιξη και τα αποτελεσματα δεν ειναι μακρας διαρκειας,

οι γιατροί δεν είναι μλκες γι' αυτό, μερικά πράγματα για να γίνουν θέλουν αρκετό χρόνο έρευνας και εμπειρίας και μερικά δεν γίνονται καθόλου, αν εγώ θέλω να βγάλω φτερά και να πετάω, δεν θα φταίνε οι γιατροί που δεν μπορούν να μου βγάλουν φτερά να πετάξω. Προσωπικά δεν τους βρίζω και τους κατηγορώ για τα πάντα, αλλά μόνο γι' αυτά που μπορούν αλλά δεν τα κάνουν

τι να κανω οταν ακουω τον δεινα που παρολο εχει καταπιει ολα τα σκατοφαρμακα που υπαρχουν δεν βλεπει φως,τι να κανω οταν καπιοι που τους πετυχε η διανοιξη πανε μια χαρα,που πρεπει να κλεισω τα ματια και τι να αποδεχτω?

Την πραγματικότητα: στην ΣΚΠ υπάρχει αγγειακό πρόβλημα.

[Neutralis]

Μέχρι πέρυσι τα Χριστούγεννα είχε σχεδόν απαγορευθεί να μιλάμε για ΧΕΝΦΑ στη γενική συζήτηση.

Χαίρομαι που έξι μήνες μετά δε μπορείς παρά για αγγειακά προβλήματα να μιλήσεις.

Φίλε "πουθενά", παντού συμφωνώ και επαυξάνω.

[Κώστας]

Βρε παιδιά προς τι το μίσος και ο αλληλοσπαραγμός;(μεταφορικά το εννοώ).
Παρατηρείτε, πως όσοι έχουν συμμετάσχει μέχρι στιγμής στη συζήτηση έχουν και από μία διαφορετική άποψη ο καθένας. Το κοινό σημείο όλων είναι το ποθούμενο αποτέλεσμα. Να βρεθεί τι είναι τέλος πάντων η ΣΚΠ και να γίνουμε όλοι καλά!
Ο τρόπος με τον οποίο ο καθένας μας καταλήγει στα συμπεράσματά του είναι απόρροια της λογικής του και του τρόπου με τον οποίο αξιολογεί τα υπάρχοντα δεδομένα.
Όπως και να τα αξιολογήσει, κάποια στιγμή αύριο, θα επωφεληθεί ή θα ζημειωθεί για τις σημερινές του αποφάσεις.
Αυτό εννοώ όταν λέω ότι παίρνουμε το ρίσκο των αποφάσεων μας και τίποτα περισσότερο.
Κι΄ αυτό δεν ισχύει αποκλειστικά και μόνο για την πάθησή μας αλλά και για οποιαδήποτε απόφαση καθορίζει το μέλλον μας.

Υσ. Sou,το γεγονός ότι ανέπτυξες αντισώματα στην ιντερφερόνη, αποδυκνείει το ρίσκο της επιλογής που έκανες όταν αποφάσισες (συνενόντας στην υπόδειξη του γιατρού σου) να την παίρνεις. άρα δεν διαφωνείς κάθετα μαζί μου.
Εγώ μίλησα γενικά για το ρίσκο των όποιων αποφάσεων μας.
Φταίω, που χρησιμοποίησα ατυχές παράδειγμα (ιντερφερόνη) και όχι κάποιο φαρμακευτικό σκεύασμα του τύπου "bourdix"

[Κώστας]

Sou, κατά βάθος δεν διαφωνούμε μεταξύ μας.
Άλλωστε εγώ μίλησα για συνειδητό ή ασυνείδητο ρίσκο.
Για το δεύτερο όμως δεν θεωρώ αποκλειστικά υπεύθυνους τους γιατρούς, ακόμη κι΄ αν εξυπηρετούν τα συμφέροντά τους.
Αυτοί τη δουλειά τους κάνουν (άλλοι ευσυνείδητα και άλλοι με υστεροβουλία).
Την τελική απόφαση την παίρνουμε εμείς.
Το πόσο θα επιρρεαστούμε ή θα φοβηθούμε και θα συμμορφωθούμε στην όποια τους υπόδειξη, έγκειται αποκλειστικά στα προσωπικά μας κριτήρια.
Εννοώ, πως όπως με απόλυτη λογική και αμεσότητα θα απορρίπταμε την προτροπή ενός γιατρού πως πρέπει να πιούμε ας πούμε (παράδειγμα) χλωρίνη, για να γίνουμε καλά, έτσι μπορούμε να πάρουμε ή να μην πάρουμε το φάρμακο που μας υποδυκνείει.
Η τελική απόφαση όπως και το ρίσκο της, είναι αποκλειστικά δικό μας.
Αν θεωρούμε τους γιατρούς υπεύθυνους που μας υπέδειξαν λάθος αγωγή, αυτόματα δεχόμαστε πως είμαστε πρόβατα προς σφαγή και καλά κάνουμε που πειθαρχούμε αδιαμαρτύρητα στις υποδείξεις τους.
Μη βιαστείς να συμπεράνεις πως όσα είπα απαλλάσσουν τους γιατρούς από την ευθύνή τους.
Οι γνώσεις και τα κριτήρια μας, δεν μπορούν να συναγωνιστούν τα αντίστοιχα ενός εξειδικευμένου επιστήμονα, στην προκειμένη περίπτωση γιατρού, στο αντικείμενό του.
Γι΄ αυτό κι΄ εκείνοι Ο Φ Ε Ι Λ Ο Υ Ν να κάνουν ευσυνείδητα και ανιδιοτελώς το λειτούργημά τους.

Τελικά όμως, τις συνέπειες (θετικές ή αρνητικές), των υποδείξεών τους, θα τις επωμιστούμε ΕΜΕΙΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΑΥΤΟΙ!!!!!

[nowhere]

@Κώστας

Συζήτηση είναι, ε ανέβηκαν λίγο οι τόνοι, δεν τρέχει τίποτα, δεν είναι κακό, δεν πρόσβαλε κανείς κανένα. Απλά είναι κρίμα, τουλάχιστο για όσους είναι καινούργιοι στην αρρώστια να χάνονται στο χάος της ασάφειας και της θολούρας και του απίθανου να συμβαίνει, ενω με λίγο ψάξιμο αυτή τη στιγμή με τα δεδομένα που υπάρχουν μπορούν να βρουν ένα δρόμο, μια άκρη.
Βρήκαν άρρωστοι άκρη, τελείως μόνοι τους, με πολύ λιγότερα δεδομένα, και επειδή η ΣΚΠ τους φέρθηκε κάθε άλλο παρά ευγενικά, με πολύ μεγαλύτερη ανασφάλεια (για να μη κάνω το τζάμπα μάγκα, εγώ έχω πέσει στα μαλακά). Γι' αυτό επιμένω, αν κατανοήσει κάποιος τη φύση της αρρώστιας και κάνει λογικές επιλογές, τα ρίσκα που θα πάρει θα είναι πολύ λιγότερα από τα ρίσκα που θα πάρει, αν δεν τη κατανοήσει και κάνει ότι τον φωτίσει ο θεός ή ο νευρολόγος ή ο αγγειχειρούργος ή ο γείτονας. Δεν χρειάζονται τίποτα προχωρημένες γνώσεις γι' αυτό, λίγο ψάξιμο θέλει και απλή στοιχειώδη λογική. Δεν είναι αδύνατο να πάρει κάποιος την υγεία του στα χέρια του, όσο του το επιτρέπουν οι συνθήκες, μακάρι να μη χρειαζόταν, αλλά αυτή είναι η κατάσταση αυτή τη στιγμή με τη ΣΚΠ.

[Κώστας]

Φίλε nowhere,
συμφωνώ και εγκαταλείπω τη περαιτέρω συζήτηση στο συγκεκριμένο θέμα (του ρίσκου). Την απόφαση μου αυτή την παίρνω συνηδητοποιώντας και αναγνωρίζοντας την ορθότητα της φράσης σου "Απλά είναι κρίμα, τουλάχιστο για όσους είναι καινούργιοι στην αρρώστια να χάνονται στο χάος της ασάφειας και της θολούρας και του απίθανου να συμβαίνει, ενω με λίγο ψάξιμο αυτή τη στιγμή με τα δεδομένα που υπάρχουν μπορούν να βρουν ένα δρόμο, μια άκρη."

Όταν τα πράγματα αρχίζουν (έστω και ασυνείδητα), να οδεύουν σε μια προσπάθεια του ενός να πείσει τον άλλο για τα επιχειρήματά του, χάνεται η ουσία.
Και η ουσία αυτή τη στιγμή είναι να μπορέσουμε όλοι μαζί και ο καθένας ξεχωριστά, να βρούμε τρόπο ν΄ αντιμετωπίσουμε το πρόβλημά μας.
Δεν υπάρχει κανένας λόγος ν΄ απογοητεύουμε τους νεοεισαχθέντες (στο πρόβλημα μας) αλλά ούτε και να τους δίνουμε φρούδες ελπίδες.
Επιμονή, κουράγιο και συνεχής αναζήτηση ας είναι το σύνθημά μας κι΄ ας πασχίσουμε όλοι γι΄ αυτό.
Στο τέλος, σίγουρα θα δικαιωθούμε, βρίσκοντας ο καθένας μας το δρόμο και την άκρη του!!!

Φιλικότατους χαιρετισμούς σε κάθε ομοιοπαθή
Κώστας

[mortal_engine]

Εν κατακλείδι, να ένα πακέτο δραστικής αντιμετώπισης της ΠΣ με τα νέα δεδομένα:

1. Κόβεις τα φάρμακα.
2. Μαζεύεις 10000 δολάρια.
3. Βγάζεις εισιτήριο με επιστροφή για Νέα Υόρκη.
4. Κλείνεις 7 μέρες σε ξενοδοχείο.
5. Πηγαίνεις, σε μπαλονάρουν, γίνεσαι καλύτερα.
6. Επιστρέφεις και περιμένεις επαναστένωση.
7. Εάν επαναστενώσεις, επαναλαμβάνεις τα βήματα από 2 έως 7.

Έγινε και αυτό θέμα χρημάτων. Κανένα καλύτερο πακέτο κανείς;

[Κώστας]

Θα συμφωνήσω, για μία ακόμη φορά με τον Sou και θα προτείνω εναλλακτικό πακέτο το "bourdix". Τώρα βέβαια όποιος έχει την οικονομική άνεση να διαθέσει τα 10000 bucks, σαφώς και είναι προτιμότερη και περισσότερο ελπιδοφόρα, η πρόταση του/της mortal_engine.

Παιδιά μια πρόταση!
Θα ήταν πολύ πιο φιλικό και θα δημιουργούσε ακόμη περισσότερη οικειότητα μεταξύ μας, αν αναφερόταν ο ένας στον άλλον με το μικρό του όνομα, έστω κι΄ αν αυτό δεν είναι το πραγματικό.
Θεωρητικά αλλά και πρακτικά έχουμε πλήρη συνείδηση και έχουμε αποδεχθεί το πρόβλημα μας χωρίς φυσικά να ντρεπόμαστε ή να νοιώθουμε αμήχανα γι΄ αυτό.
Ποιος λοιπόν ο λόγος να διατηρούμε ανωνυμία κρυβόμενοι πίσω από ψευδώνυμο;
Έχουμε να φοβηθούμε ή να ντραπούμε για κάτι!;

[Κώστας]

Βρε παιδιά, με παρεξηγήσατε!
Δεν ζητάω να δηλώσουμε αριθμό ταυτότητας, ούτε κάποιο προσωπικό μας δεδομένο.
Προσωπική αντίληψη είναι, πως θάταν πιο οικείο να απευθυνόμαστε μεταξύ μας, χρησιμοποιώντας το μικρό (έστω και μη πραγματικό), όνομά μας, παρά ένα απρόσωπο ψευδώνυμο.
Όντως εκτιθέμεθα και είναι απόλυτα κατανοητό, αλλά και από το μικρό μας όνομα;!
Δηλαδή μόνο ένας στην Ελλάδα ονομάζεται Παρασκευή ή Μαρία ή Γιάννης ή Νίκος!
Τι κίνδυνο μπορεί να διατρέχουμε;
Η αλήθεια είναι πως ίσως νάναι προσωπική μου "παραξενιά".
Σημασία έχει να επικοινωνούμε, να αλληλοϋποστηριζόμαστε και να ανταλλάσουμε απόψεις.
Και σ΄ αυτό, δεν έχω να πω κουβέντα!!!!!!

Υγ1. Τώρα που το σκέφτομαι, μάλλον θα προκύψει πρόβλημα από την εφαρμογή της πρότασής μου. Μόνον έναν λένε Μαρία ή Γιώργο ή... Άντε να καταλάβεις ποιος είναι. Οπότε μάλλον έχετε δίκιο σε ότι αφορά τη χρήση ψευδωνύμων.
Υγ2. Αν θελήσω ν΄ αναζητήσω κάποιον από εσάς στο skype, θα χρησιμοποιήσω το ψευδώνυμό του;

[Κώστας]

Παιδιά, ο αρχικός προβληματισμός ήταν: Τι πιθανότητες πιστεύετε πως υπάρχουν, να επιτρέψουν οι φαρμακοβιομηχανίες να διαρρεύσει ένας τρόπος/φάρμακο πλήρους ή έστω μερικής ίασης της ασθένειας μας, απαρνούμενες το άκοπο, εύκολο, μόνιμο και σταθερό μηνιαίο τους εισόδημα;

Αν τελικά αποδεχθούμε ότι οι φαρμακοβιομηχανίες έχουν τεράστια ισχύ και επιρροή, αυτό ισχύει για όλους; Δηλαδή ακόμη και για τους πανεπιστημιακούς χώρους; Τότε μιλάμε για μια κοινωνία παντελώς διεφθαρμένη στην οποία ο εκάστοτε ισχυρός κάνει ό,τι θέλει.
Θα μου πείτε τώρα το κατάλαβες!
Δεν το κατάλαβα τώρα, αλλά εφ΄ όσον μάλλον ισχύει κάτι τέτοιο, πως μπορούμε να ελπίζουμε σε μια σωτηρία για το πρόβλημά μας (τουλάχιστον όσο ζούμε).
Τι μπορούμε να κάνουμε που να φέρει κάποιο ουσιαστικό αποτέλεσμα;
Αν κόβαμε όλοι τα φάρμακα, επιφέροντας τους ένα τεράστιο οικονομικό πλήγμα;!...