Καλησπέρα σε όλους! Αν και δε νομίζω οτι θα υπάρξει ανταπόκριση στην επιστολή, θα υπογράφω όσες φορές κι αν σταλεί. Να πω τη γνώμη μου μέσα από την προσωπική μου ιστορία. Έχω σκπ 12 χρόνια. Τα 11 -μέχρι πέρσυ- ήμουν κουτάβι, την είχα δει superwoman, πείτε το όπως θέλετε, εργαζόμουν κανονικά για κάποιες περιόδους κ στις υποτροπές (πολύ συχνές εως κ 5 σε 1 χρόνο) σταματούσα. Δεν είχα νοιαστεί για επίδομα. Πέρσυ λοιπόν αφού με απέλυσαν από την τελευταία δουλειά γιατί είχα πρόβλημα στα μάτια αποφάσισα να περάσω επιτροπή για επίδομα. Το τι επακολούθησε το ξέρετε όλοι φαντάζομαι. Πάω στο ΙΚΑ. Με απορρίπτουν για 2 ένσημα. Αντί για 50, είχα 48 την τελευταία χρονιά, ενώ υπερέβαινα κατά 200 τα συνολικά που χρειάζονται. Πάω στην πρόνοια. Με απορρίπτουν, κάνω ένσταση κ μην τα πολυλογώ τελικά παίρνω το επίδομα. Αυτή τη στιγμή, τρέχω κάθε μέρα να ξαναπροσκομίσω όλα τα χαρτιά γιατί περνάω από έλεγχο. Το επίδομα ανεστάλη. Και ρωτάω εγώ τώρα.....ένας άνθρωπος που έχει ms απ τα 17 του πώς ακριβώς θα έπρεπε να δουλέψει ειδικά αν έχει σοβαρό κινητικό πρόβλημα (εκτός αν μπει στο δημόσιο)για να συμπληρώσει ένσημα για επίδομα, σύνταξη κτλ. Απλά σε βάζουν να "παράνομήσεις" κ να βρεις από κάπου τα ένσημα, να στα βάζει κάποιος στη "ζούλα" προφανώς. Κάπως έτσι το έκαναν κάποιοι γνωστοί μου. Δυστυχώς δεν είχα, ούτε έχω αυτή τη δυνατότητα. Είμαι σίγουρη οτί ξέρετε πόσες γνωματεύσεις κ νοσηλείες κ συνταγές κ τόοοοοοοσα άλλα έχει ένας ασθενής με πάθηση 12 χρόνια. Με πιάνει το παράπονο πραγματικά. Δεν πήγα ρε γ@**το με ένα χαρτάκι που γράφει "
πιθανή απομυελινωτική νόσος". Κι όμως ξέρω άλλους που με ένα τέτοιο χαρτάκι κ με 6 μήνες πάθηση πήραν παραπληγικό. Συγγνώμη αν θίγω κάποιες περιπτώσεις τέτοιες που μπορεί να υπάρχουν στο φόρουμ αλλά εξοργίζομαι όταν σκέφτομαι οτί επειδή περπατάω σημαίνει οτί δεν έχω τίποτα.
Κι όμως μου το είχε πει γιατρός σε επιτροπή!!!!!! Φαντάζομαι όλοι τα έχουμε ζήσει. Λοιπόν, μαζί σας στην επιστολή κ πραγματικά ελπίζω κ εύχομαι να βγει κάτι.
