
Και κανεις δεν ειναι τελειος λεμε.
Σκλήρυνση κατά πλάκας
κατερινα 55 έγραψε:ΝΑ ΑΝΑΦΕΡΩ ΕΝΑ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ;ΟΛΕΣ ΟΙ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΞΕΡΟΥΜΕ ΟΤΙ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΜΙΑ ΚΑΙΣΑΡΙΚΗ ΚΑΙ ΟΙ ΥΠΟΛΟΙΠΕΣ ΓΕΝΝΕΣ ΘΑ ΓΙΝΟΥΝ ΜΕ ΚΑΙΣΑΡΙΚΗ.Σωστό το παράδειγμά σου Κατερίνα, αλλά νομίζω για τον αντίθετο λόγο από αυτόν που το αναφέρεις. Γιατί όποια γυναίκα που έχει κάνει καισαρική νομίζει οτι ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ θα ξανακάνει, τότε απλά δεν έχει ενδιαφερθεί και δεν έχει ασχοληθεί να ψάξει. Ή έστω να ρωτήσει το γυναικολόγο της. Και αν αυτός δεν της πει ότι υπάρχουν περιπτώσεις που αυτο γίνεται τότε αυτός είναι φάουλ. Άσχετα αν ενδείκνυται στη δική της περίπτωση ή όχι.
Hans Chr. Andersen έγραψε:Να αφήσουν λοιπόν οι νευρολόγοι τους επεμβατικούς ακτινολόγους να κάνουν τη δουλειά τους και οι ασθενείς επίσης.
(...)τα ψέμματα που διαδίδονται για την αυξημένη επικινδυνότητα της επέμβασης απελευθέρωσης (ενώ το 2011 δεν έχει συσχετιστεί κανείς θάνατος με αυτή την επέμβαση, σε αντίθεση με το gilenya που το υποπτεύονται για 11 θανάτους), αποτελούν εμπόδιο στην δουλειά των γιατρών που κάνουν αυτή την επέμβαση,
Aυτό εδώ το επεισόδειο, δηλαδή, πως καταμετράται; ώς "θάνατος συσχετιζομενος με υπέρταση";;; http://www.disabled.gr/lib/?p=40232
Πραγματικά, η πολυσυζητημένη αυτή επέμβαση δεν επρεπε να έχει γίνει ποτέ, αλλά τέτοια φαινόμενα (που πουλάν ελπίδα και μόνο) είναι αναπόφευκτα, ιδίως όταν στον πάσχοντα δε μένει παρά αυτή... Δεν θα την έκανε ο οποιοσδήποτε χενφικός αγγειολόγος (θέλουμε να ελπίζουμε) αλλά συσχετίζεται με τη ΧΕΝΦΑ, δυστυχώς, όπως έχει λεχθεί και από άλλους...
Επ ουδενί δε θέλουμε να καταγγείλουμε τη μέθοδο καθ'αυτήν, καθόσο έχουν βοηθηθεί και πολλά μέλη του φόρουμ. Άλλα όμως, ΔΕΝ βοηθήθηκαν: Τα βαρύτερα περιστατικά, με τη μεγαλύτερη ανάγκη ίασης. viewtopic.php?f=31&t=2542&p=62103#p62103
Επομένως, η διεπιστημονική αντιμετώπιση θα ήταν ιδεώδης, αλλά ποιός την κάνει... Λέγονται πολλά, οι πασχοντες είναι που δε βλέπουν αποτέλεσμα...
Ειλικρινά λυπούμεθα, κύριε συνάδελφε, θα σας στέλναμε ΠΜ, αλλά δε μας αφήσατε τη δυνατοτητα αυτήν...![]()
Hans Chr. Andersen έγραψε:Αγαπητοί συνάδελφοι Grimm,
ο ιατροδικαστής, για την περίπτωση στην οποία αναφέρεστε, δήλωσε ότι δεν ήταν η επέμβαση υπεύθυνη για την εγκεφαλική αιμορραγία, η οποία προκάλεσε τον θάνατο της ασθενούς. Εκτός από αυτό, αν η ασθενής παρέμενε περισσότερο χρόνο στο νοσοκομείο και δεν την έδιωχναν μέσα σε λίγες ώρες μετά την επέμβαση, ο θάνατος της είναι πιθανόν να είχε αποφευχθεί.
Μηπως υπάρχει καμια αναφορά ιντερνετ; Ο μέγας δάσκαλός μας F. von Savigny, μας είχε επιστήσει την προσοχή στην ιστορική αιτιώδη συνάφεια και την προσφορότητα της αιτιαςhttp://en.wikipedia.org/wiki/Friedrich_Carl_von_Savigny Κι είχε επίσης και μανία με την πρόληψη και με την προφύλαξη
![]()
AN ζουσε σήμερα κι ήταν και νευρολόγος, θα δοκίμαζε, ασφαλώς, να δεί τι σημαίνουν οι νεωτερισμοί, (για να προλάβει τις επερχόμενες αναπηρίες) αλλά δε θα υπερέβαινε ΠΟΤΕ τους όρους της ελάχιστης προστασίας των ασθενών (προφύλαξη)
(αυτό για την πλευρά "παραμύθι")
![]()
Επίσημα λοιπόν, αν δεν με γελά η μνήμη μου, μέσα στο 2011 δεν έχει συσχετισθεί κάποιος θάνατος με την επέμβαση απελευθέρωσης, όπως οι 11 θάνατοι για τους οποίους θεωρείται ύποπτο το gilenya, δεν έχουν αποδοθεί επίσημα στο gilenya (τα επίσημα έγραψα, και όχι τι νομίζω εγώ).
Δεν αμφισβητούμε για το gilenya, αλλά ποιό είναι το περιεχόμενο των υποψιών αυτών; Γνωρίζετε αν έγινε σε όλους αυτούς τους θανάτους νεκροψία;
Ως προς την ουσία αυτού που έγραψα, δεν αλλάζει τίποτα, ακόμα κι' αν ο θάνατος της ασθενούς στον οποίο αναφέρεστε, καταμετρηθεί σαν θάνατος εξαιτίας της επέμβασης απελευθέρωσης (φυσικά και αλλάζουν πολλά ως προς την ίδια την ασθενή και όσους την αγαπούσαν, αλλά δεν μιλάμε γι' αυτό, τι να πούμε άλλωστε γι αυτό;).
Εμείς δε θα πουμε τίποτα, οι ασφάλειες όμως, θα πούνε: "Τι πηγε η χριστιανή να εγχειριστεί στο χάλι αυτό, σε μια τόοοσο αμφίβολη επέμβαση που ούτε οι ακτινολόγοι δεν αποδέχονται επίσημα; Τα ήθελε και τα έπαθε, Η ΙΔΙΑ ΚΑΙ Η ΧΕΝΦΑ ΕΦΤΑΙΓΑΝ"
Αυτά που λέγονται και ακούγονται ότι η επέμβαση απελευθέρωσης έχει υψηλό βαθμό επικινδυνότητας είναι ψέμματα, η δική σας γνώμη γι' αυτό ποια είναι; η επέμβαση απελευθέρωσης έχει υψηλό βαθμό επικινδυνότητας;
Φοβούμεθα ότι η επικινδυνότητα αυτή συνίσταται στην εκάστοτε εφαρμογή της, και όχι στην "τέλεια" εφαρμογή: Όχι ότι δυσπιστούμε, μα δεν είμεθα παρά "clinical cases" κι ακόμα κι άν οι Δρες Ζαμπόνι και Σκλαφάνι μας έκαναν "case studies", θα έπρεπε να το σκεφτούμε πολύ μαζί τους: Όχι μόνο εμείς προσωπικά, αλλά και ο οποιοσδήποτε πασχων, ασχέτως του ονόματος της πάθησης... Δεν είμεθα και γιατροί, μας φαίνεται ότι για την ώρα, ΚΑΙ ΩΣ ΕΧΕΙ, η επικινδυνότητα αυτή είναι σημαντική, άχετο άν οι ατέλειες αφορούν ή όχι, αναγκαστικά, το πρωτόκολλο...
![]()
![]()
![]()
(...)αν όμως ιστορικά η κορτιζόνη και στην συνέχεια τα ανοσοκατασταλτικά δεν εμπόδιζαν την φλεβική θεωρία να προχωρήσει, είναι πιθανό αυτή τη στιγμή να μην υπήρχε ούτε ένα βαρύ περιστατικό με ΠΣ
Πολύ πρωτού βγουν στην αγορά τα ανοσοκατασταλτικά υπήρχαν περιστατικά βαρύτερα, η κορτιζόνη θεωρούνταν ΚΑΙ μακροχρόνια αγωγή... Κι ακόμα θεωρείται η δέουσα αγωγή στην καταστολή των ώσεων.
και επίσης είναι αρκετά πιθανό η επέμβαση απελευθέρωσης να μην αφήνει τις ελαφρές περιπτώσεις ΠΣ να γίνονται βαριές.
Δεν έχουμε αντίλογο εδώ, αφού δεν είδαμε να το απέκλεισε κανείς, αλλά δεν είμαστε ακόμα παρα στο επίπεδο των πιθανοτήτων...
Αν θέλετε σε κάθε σχόλιο μου να επαναλαμβάνω ότι η επέμβαση απελευθέρωσης δεν βελτιώνει μη αντιστρεπτές βλάβες, να μου το πείτε και θα δω τι μπορώ να κάνω, ίσως κάνω τη φράση "η επέμβαση απελευθέρωσης δεν βελτιώνει μη αντιστρεπτές βλάβες", υπογραφή μου.
Σωστή αντίδραση, δυστυχώς δεν είσθε εσείς που θα έπρεπε να το βάλετε ώς ταμπέλα ιατρείου...
Αλήθεια, πως αναγνωρίζεται η αντιστρεψιμότητα των βλαβών αυτών ιατρικά; Πως θα μπεί ο ασθενής "στην πρωτέρα θέση", πόσο πρωτέρα θα είναι αυτή και με ποιά ασφάλεια;
Σχετικά με την διεπιστημονική αντιμετώπιση, ποιά ειδικότητα είναι αυτή που αρνείται την συνεργασία με την "άλλη";
Τα πράγματα αρχίζουν ν'αλλάζουν, αν και είναι πιθανό τα σημάδια καλής θελήσεως εκ μέρους των νευρολόγων να μη γίνονται παρά για το θεαθήναι των ασθενών που τις επιζητούν διακαώς...
Τέλος τα υπόλοιπα σχόλια σας δεν αφορούν γιατρούς αλλά εμπόρους, έμποροι υπάρχουν εν αφθονία σε όλες τις ιατρικές ειδικότητες.Hans Chr. Andersen έγραψε:Να αφήσουν οι νευρολόγοι τους επεμβατικούς ακτινολόγους να κάνουν τη δουλειά τους και οι ασθενείς επίσης. ???Ασφαλώς και συμφωνούμε εδώ, μα οι ασθενείς εξαναγκάζονται εξ ορισμού να περναν από τα "εμπορικά" στον (ενδεχόμενο) δρόμο προς την ίαση, δίχως δυνατότητα να διαχωρίσουν τους μεν από τους δε, και υπό μια ψυχολογία ιδιαίτερα καταπονημένη. ΑΚΟΜΑ ΛΟΙΠΟΝ ΚΑΙ ΤΟ ΙΔΕΩΔΕΣ ΠΡΩΤΟΚΟΛΟ ΕΝΕΧΕΙ ΤΟΥΣ ΚΙΝΔΥΝΟΥΣ ΤΗΣ ΕΚΑΣΤΟΤΕ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ ΤΟΥ:
Για τους νευρολόγους, παει στην οργή, τι φταίνε οι ασθενείς όμως;
Τα επεμβατικά κέντρα εφαρμόζουν τη διαδικασία της ΧΕΝΦΑ καθ'αυτής, ΚΑΙ ΓΝΩΡΙΖΟΥΝ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΡΧΗ ΠΟΥ ΠΡΟΤΙΘΕΣΤΕ ΝΑ ΒΑΛΕΤΕ ΩΣ ΥΠΟΓΡΑΦΗ ΣΑΣ αλλά ΔΕΧΟΝΤΑΝ ΝΑ ΒΑΛΛΟΥΝ ΑΣΘΕΝΗ ΣΤΟ ΧΕΙΡΟΥΡΓΕΙΟ ΠΑΡΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΗΣ: ΟΠΟΤΕ προκαλούν και ΠΟΛΛΑΠΛΑΣΙΑΖΟΝΤΑΣ ΜΑΛΙΣΤΑ ΟΛΟΥΣ τους κινδύνους που ενέχει εκ φύσεως, μια ΧΕΝΦΑ.
Δεν είμαστε εδώ για να επαναλάβουμε τη γνωστή ρήση: "Η εγχείρηση επέτυχε, ο ασθενής απέθανε".Δυστυχώς, αυτό είναι ένα απο, αν όχι το σημαντικότερο στοιχείο επικινδυνότητας για τον ασθενή: Μπορεί να μην είναι αμεσα ιατρικό, αλλ'ακόμα και να ήταν, οι εμπλεκόμενοι παράγοντες είναι τέτοιοι, που βλέπουμε τις επιπτώσεις επί των ασθενών: "causa data, causa non secuta"* σε μια γλώσσα κοινή στους παλιούς των δύο επιστημών... Και να ψάχνει η οικογένεια, εκ των υστέρων, το σημείο στο οποίο δεν υπήρξε "adimplenti contractus"** εκ μέρους των γιατρών, δεν είναι κάτι που το προτόκολο ΧΕΝΦΑ θα διορθώσει...
*Αιτίας δοθείσης, μη δέουσα επακολούθηση
**Ο γιατρός δεν εξετέλεσε τη συμβατική του υποχρέωση
Μετά τιμής,