ΓΥΜΝΑΣΤΙΚΗ ΚΑΙ ΑΥΤΟΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΗΣ Σ.Κ.Π

[litsa]

αγαπητή νικόλ,
σε χαιρετώ..
να πω και εγώ την εμπειρία μου με την γυμναστική...

όταν έπαθα την πρώτη υποτροπή με σκπ, είχα ξεκουρδίσει εντελώς.. δεν μπορούσα να κάνω καμμιά δουλειά, να σκουπίσω κτλ γιατί ως αντίδραση της σκπ που καταλαβα εκ των υστέρων ήταν η απίστευτη κουραση και πόνος παντού...
όταν περασε η αγωγή με την κορτιζο΄νη και σε συνεργασία με τον φυσιοθεραπευτή μου, αφου περασαν 3-4 μήνες πήγα σε περσοναλ γυμναστήριο με 3 άτομα μαζί τη φορά.
Εκεί έκανα ασκήσεις απλες, ασκήσεις πιλάτες, διάδρομο.. απλά μου εφτιαξαν το προγραμμα και με καθοδηγούσαν...
γιατί να σημειώσω ότι πονούσα πολύ την μέση μου λογω και κάποιων κοίλων στους δίσκους..
συνήλθα και έκατσα 9-10 μήνες..
Ειπα να παω σε άλλο γυμναστήριο λόγω κόστους, αλλα΄ εκτοτε ολο κατι παθαίνω....

τη μια δεν μου αισθάνομαι α΄νετα με την ζέστη όταν κάνω διάδρομο .. την άλλη παθαίνω μολύνσεις κτλ..

το καλοκαιρι περισι έκανα μπανιο στη θάλασσα..
τώρα ειπα να ξεκινήσω ξανά γυμναστήριο και κατάφερα και ...κρυολόγησα...

Τελικά νομίζω ότι η κολύμβηση ειναι το καλύτερο ή το εξειδικευμένο γυμναστήριο...

[nikol]

Αγαπητη Λιτσα,

Η αληθεια ειναι οτι η κολυμβηση ειναι η καλυτερη ασκηση που μπορουμε να κανουμε.
Δυστυχως για μας που ειμαστε γυναικες ομως οι κινδυνοι που εγκυμονουν ειναι πολλοι κ για την ακριβεια γυναικολογικοι. Χρειαζεται πολυ προσοχη κ να εξακριβωσεις τις μεθοδους κ τα αποτελεσματα των μετρησεων που γινονται στο νερο. Ειδικοτερα αν πας σε πισινα σε κεντρα αποκαταστασης. Η ασκηση ομως γενικοτερα βοηθαει πολυ κ προτρεπω τους παντες να γυμναστουν. Ακομα καλυτερα βεβαια αν υπαρχει κ καποιος γυμναστης που ειναι εξειδικευμενος. Μηπως να κανω κ δευτερη δουλεια???

[nikol]

Αγαπητη sou,

Η αληθεια ειναι οτι δεν μπορεις να ακους κανενα για τα αποτελεσματα που σου εγγυωνται οτι θα εχεις, καθως ολοι γνωριζουμε οτι η εξελιξη κ η πορεια του καθενος απο εμας,ειναι εντελως διαφορετικη. Κ η αληθεια ειναι οτι δεν νομιζω οτι μπορουμε να αναστησουμε κινητικους νευρωνες. Μπορουμε να βοηθησουμε πολυ ομως εκεινους που ειναι ακομα ζωντανοι. Κ μαζι την ψυχολογια μας κ να επωφεληθουμε απο ολα τα θετικα που μπορει να προσφερει η ασκηση.Οσον αφορα τη βαδιση δεν ειναι μονο η ασκηση που θα μπορουσε να την βελτιωσει αλλα πολυ σημαντικο ρολο παιζει κ η φυσικοθεραπεια. Δεν μπορω να σε βοηθησω ομως εγω σε αυτο το θεμα. Απευθυνσου σε ατομα που ειναι εξειδικευμενα κ να θυμασαι πως εμεις ξερουμε καλυτερα τον εαυτο μας απο τον καθενα κ πως ειδικα οι φυσικοθεραπευτες παραδεχονται οτι μερικες φορες γνωριζουμε πολυ περισσοτερα πραγματα για την ασθενεια μας απ' οτι οι ιδιοι. Ελπιζω να σε βοηθησα λιγο....

[LL--MM]

ΝΕΒΕΡ ΜΑΪΝΤ, συνηθισμένα τα βουνα στα χιόνια...

[soulla]

κάθε προσπάθεια πιστεύω μας δίνει ελπίδα αλλά και κάθε αποτυχία μας προβληματίζει άλλους λίγο και άλλους πολύ συμφωνώ έχουμε πλέον συνηθίσει αλλά μερικοί περιμένουμε το θαύμα

[Μαριάννα]

Ξερεις Σταύρο αυτο που ειδα εγω σε οσους γιατρους έχουμε παει ολοι τους σκεφτονται τα ιδια Δεν θελουν να μαθουν για τιποτα άλλο ιδιως δινω ρεστα για τον γιατρο μας του νοσοκομειου Τι να πω βρε παιδι μου Ελλάδα Μιλουσαμε με μια γιατρο ελληνιδα η οποια είναι στο εξωτερικο και η ιδια το λεει καμια σχεση η ελληνικη περιθαλψη με του εξωτερικου μετα σου λενε να μην πηγαινουμε στο εξωτερικο γιατι υπαρχουν και εδω καλοι γιατροι Που? Φυσικα υπαρχουν και οι εξαιρεσεις αλλά για προβληματα σοβαρα νομιζω οτι υστερουμε απο καλους ιατρους

[nikol]

Αγαπητε Σταυρο,

Δεν θα διαφωνησω καθολου στο οτι στην ουσια ειμαστε αντικειμενα κερδους για τις μεγαλες φαρμακοβιομηχανιες. Δικη μου συμβουλη ομως ειναι οτι δεν μπορουμε να επιτρεψουμε σε κανενα να μας ριξει ηθικα κ να σταυρωσουμε τα χερια περιμενοντας καρτερικα το τελος. Ο καθενας μεσα του κρυβει ενα μαχητη...,που παλευει για τον εαυτο του μεχρι τελικης πτωσης. Τουλαχιστον ετσι κανω εγω. Δεν επιτρεπω σε κανενα να μου χαλασει τη "ζαχαρενια" μου. Εχω πληρη επιγνωση των πραγματων κ ξερω οτι σε 5 χρονια μπορει τα πραγματα να ειναι πολυ χειροτερα αλλα δεν το βαζω κατω. Ειναι η δικη μου ζωη....και εγω επιλεγω να ζησω. Και επιλεγω να ονειρευομαι.....,πως ολα θα πανε καλα. Κ αυτο δεν μπορει κανενας νευρολογος να μου το ορισει. Ετσι λοιπον συνεχιζω κ ειμαι αισιοδοξη....,βλεπω μονο τα θετικα κ διαγραφω απο το μυαλο μου αυτα που με χαλανε. Δεν ακουω λοιπον κανενα νευρολογο ακομα κ οταν μου λεει οτι οι εστιες αυξηθηκαν. Δεν ακουω καμια εταιρεια που μου υποσχεται οτι βγηκε η σωτηρια αγωγη. Ναι μεν δεν παυω να προσπαθω, γιατι αγαπαω τον εαυτο μου,οπως ολοι αλλωστε, αλλα ειμαι καλα γιατι... επιλεγω εγω να ειμαι.Ελπιζω ολοι μας να μην παψουμε ποτε να ελπιζουμε κ να ονειρευομαστε... γιατι καποια στιγμη τα ονειρα θα γινουν πραγματικοτητα!!!

[anni]

Nikol μαζι σου.....
Ακριβως ετσι ειναι τα πραγματα!
Κι εγω συνεχιζω να ονειρευομαι και να ελπιζω για το αυριο......
Χωρις αυτα η μαχη ειναι ανιση και εγω αρνουμαι να παλαιψω ετσι......
Γι αυτο ΑΙΣΙΟΔΟΞΙΑ πως ολα θα πανε καλα..........

[βάλια]

Μ Π Ρ Α Β Ο Κορίτσια!!! δεν έχω να πω τίποτα περισσότερο.....

[ΜΙΜΙΚΑ]

Κωνσταντίνε ΚΑΛΩΣ ΗΡΘΕΣ!!!
Πιστεύω στην αυτοθεραπεία αλλά προσωπικά δυσκολεύομαι να δώσω τέτοια πληροφορία στο μυαλό μου και ν'αλλάξω "ρότα" στη σκέψη μου, που σημαίνει τελικά να κάνω το απλούστερο: να αφήσω ήσυχο επιτέλους τον εαυτό μου, να σταματήσω να τον μάχομαι και να τον κρίνω και να τον συγκρίνω και να τον βρίσκω μονίμως ανεπαρκή σε σχέση με το "ένδοξο" παρελθόν μου, για να μπορέσει κι ο οργανισμός μου -όσο είναι δυνατόν- να κάνει το καλύτερό του (χωρίς σαμποτάζ εκ των έσω δηλαδή εξ εμού).
Οσο για τη γυμναστική, θεωρώ ότι συμβάλλει ΚΑΘΟΡΙΣΤΙΚΑ. Ακόμα και η ελάχιστη προσπάθεια εκ μέρους μας για τη διατήρηση της κινητικότητάς μας είναι προς όφελός μας. Σ'εμένα πλέον έχει περιοριστεί η γκάμα των σωματικών δραστηριοτήτων στο κολύμπι, σε λίγες ασκήσεις με ελάχιστα βάρη και με πολλά διαλείμματα και βεβαίως στην κινησιοθεραπεία με διαρκή καθημερινή προσπάθεια και εκ μέρους μου.