ΕΠΕΙΓΟΝ: ΑΡΝΗΣΗ ΔΩΡΗΤΩΝ ΟΡΓΑΝΩΝ

[Grig.]

Νὰ ξεκαθαρίσουμε λοιπὸν τὰ ἑξῆς:
Ὁ θάνατος πιστοποιεῖτε δὲν διαγιγνώσκετε.
Ἄρα ἀπὸ ὅσους παίρνουν τὰ ὄργανα δὲν εἶναι νεκροί.
Ὅτι εἶσαι ζωντανὸς κατὰ τὴν λήψη ἀποδεικνύεται καὶ ἀπὸ τὸ γεγονὸς ὅτι γιὰ νὰ σοῦ πάρουν τὰ ὄργανα γίνετε νάρκωση.
Ἡ εἰσαγωγὴ τοῦ «ἐγκεφαλικοῦ θανάτου» καὶ μάλιστα ἡ εἰσαγωγὴ καὶ ἡ διάγνωση τοῦ «ἐγκεφαλικοῦ θανάτου», εἶναι ἕνας νεολογισμός, πράγμα τὸ ὁποῖο εἶναι ἐξωφρενικὸ γιὰ τὰ ἰατρικὰ δεδομένα.
Γιὰ νὰ εἰσαχτεῖ ἡ συγκεκριμένη διάγνωση, λένε ὅτι πρέπει νὰ ὑπάρχει νέκρωσης τοῦ ἐγκεφαλικοῦ στελέχους. Γιὰ νὰ μπεῖ ὅμως ἡ διάγνωση τῆς νεκρώσεως πρέπει νὰ γίνει βιοψία, βιοψία ὅμως στὸν ἐγκέφαλο δὲν μπορεῖ νὰ γίνει ὅπως λένε ἀρκετοί ἐπιστήμονες γιατροί, ἄρα δὲν μπορεῖ νὰ πιστοποιηθεῖ αὐτό. Ἡ πιστοποίηση γίνεται ἐμμέσως μὲ κάποιες ἄλλες ἐξετάσεις ποὺ πάλι δὲν εἶναι 100% ἀποδεικτικές τοῦ «ἐγκεφαλικοῦ θανάτου», γιατί ἄνθρωποι ποὺ ἔχουν χαρακτηριστεῖ ἰατρικὰ νεκροὶ ἔχουν ἀνανήψει.
Ἔτσι λοιπὸν ἡ ἰατρική, δὲν εἶναι ἡ ἐπιστήμη τοῦ ἀπολύτου.
Ἐπίσης οἱ γιατροὶ ζητοῦν τὴν συναίνεση τῶν συγγενῶν, ὡς ἐπιβεβαίωση τῆς δικῆς τους διαγνώσεως, δηλαδὴ τοῦ «κλινικὰ νεκρός», λὲς καὶ αὐτοὶ οἱ συγγενεῖς δηλαδή, εἶναι οἱ εἰδήμονες ἢ εἰδικοὶ ἐπὶ τοῦ θέματος. Πετώντας τους ὅμως οὐσιαστικὰ τὸ μπαλάκι σ’ αὐτοὺς τὸ κάνουν μόνο καὶ μόνο γιὰ νὰ ἀποσπάσουν τὴν συναίνεσή τους, γιὰ νὰ γίνει τὸ ἔγκλημα.
Τέλος ἡ μεγάλη ἀπάτη εἶναι ὅτι τώρα σοῦ ζητοῦν νὰ κάνεις αἴτηση, ὅτι δηλαδὴ δὲν θέλεις νὰ γίνεις δωρητὴς ὀργάνων, διότι πρὶν ποὺ ἴσχυε τὸ ἀντίθετο, ἡ ἀποδοχὴ ἦταν μηδαμινή.
Ἄρα τώρα τοὺς ἐνδιαφέρει τὸ θέμα στατιστικά, γιὰ νὰ ποῦν ἐφ’ ὅσον ὅλοι σήμερα θεωροῦνται δωρητὲς ὀργάνων, ὅτι οἱ αἰτήσεις ἀρνήσεως εἶναι πολὺ λίγες, ἄρα ὁ κόσμος συναινεῖ.
Μιλᾶμε γιὰ πλήρη διαστροφὴ τῆς ἀτομικῆς βουλήσεως, δηλαδή τί ἄλλο πρέπει νά γίνει διά νά συνειδητοποιήσουμε τήν ἐξάρτηση καί ὑποδούλωση τῆς ἐλευθερίας μας, ὅταν δέν ὑπάρχει σεβασμός εἰς τό αὐτεξούσιο τοῦ ἀτόμου;

[fillcinefil]

Παιδιά ας μήν το κάνουμε το θέμα, καθαρά προσωπικό (δλδ ασθενείς ΠΣ ή όποια άλλη ειδική περίπτωση)*, το θέμα δεν είναι αν θα μας κρεμάσουν κανα αστέρι ** για να μας διαχωρίζουν.
Ας μείνουμε στο βασικό. Συγνώμη που θα τα (ξανα)πώ, χοντρά.
Ποιός θα'θελε, και δεν θα πώ το παιδί του, ο συγγενής του, ο κοντινός του άνθρωπος, (για να το φορτώσω συναισθηματικά), αλλά ένας άγνωστός συνάνθρωπος του, να μπορεί να κερδίσει την ζωή, και εμείς οσάν άλλοι Τουταγχαμόντες να μας ενδιαφέρει άν θα μεταβούμε στην αιωνιότητα (δεν το έθεσε κανείς έτσι το θέμα, αλλά παίζει γενικά), να διστάζουμε, φοβούμενοι πάντα μιά συνομοσία, η οποία θα έχει ώς στόχο το άτομό μας και την υφαρπαγή των οργάνων μας.
Όταν με αυτή η ενέργεια, θα κάνουμε το "υπέρτατο", θα σώσουμε οκτώ ζωές. Και ναί έχουν αναφερθεί και x περιστατικά ατόμων που είχαν χαρακτηριστεί "κλινικά νεκροί", και ανάνηψαν. Το x δεν νομίζω να είναι διψήφιο, και πολύ ειδικές οι περιπτώσεις *(και ξαναβάζω τον αστερίσκο).
Επιτρέψτε μου να κάνω μιά παραλλαγή στο videάκι που παράθεσα προηγουμένος. Υπόθεση εργασίας. Έστω λοιπόν άυριο, μεθάυριο, σ'ένα χρόνο ένας βιολόγος από την Krakhozia, κάνει μιά σημαντική ανακάλυψη. Άν μεταμοσχευθεί ατόφιο ένα κομάτι του εγγεφάλου, τότε αυτό το συκεκρικένο όργανο ελέγχει τα μακροφάγα αντιστρέφει τη λειτουργία τους και μπλά μπλά μπλά, μέσα σε ένα εξάμηνο, οι ασθενείς με εκφυλιστικά νοσήματα ανακάμπτουν κατά 80-90% (ώς εδώ).
Καπάκι, έρχετε και ο διεθνής οργανισμός μεταμοσχεύσεων και βάζει σαν όρο, για να μπορεί κάποιος να δέχετε μοσχεύματα πρέπει, α) να ήταν δωρητής οργάνων πρίν το 2010, και β) πρέπει να δωρίζει ένα νεφρό και το μισό συκότι του.
Ας σηκώσει το χέρι όποιος, δεν θα τά δινε και το πετσί του, μαζί δώρο ή ότι άλλο μπορούσε για να μπεί ποιό μπροστά στη λίστα, μιάς και ο αριθμός των ασθενών είναι πολύ παραπάνω, από τους πιθανούς δότες, και πόσοι θα είχαμε σπάσει το κεφάλι μας γιατί δεν είχαμε τρέξει να γραφτούμε.
*Δική μας είναι η ευθύνη, εάν ξεφύγει από τον νομοθέτη να κτυπίσουμε καμπανάκια (καμπάνες, νταούλια), ή ότι άλλο χρειάζετε, για να μήν υπονομευθεί η ασφάλεια και αντικειμενικότητα της "κίνησης".
**Όπως κάποιοι άλλοι κρέμασαν κάποτε, στους Εβραίους.