Bρε Ανδρεα....το τσιγαρο δεν πρεπει να το κοψουμε για να εχουμε λιγοτερες εστιες στην επομενη μαγνητικη...πρεπει να το κοψουμε γιατι ειναι αποδεδειγμενα μια απο τις πιο επιβλαβεις συνηθειες για την υγεια του ανθρωπου,με σκληρυνση η χωρις...(για να μην αναφερω και την τσεπη του ανθρωπου..)
Σκεφτομαι οτι θα ηταν ενδιαφερον να σκεφτουμε λιγο πως καναμε το λαθος και αρχισαμε το καπνισμα..Θυμαμαι ως πρωτοετης φοιτητρια,μακρια απο το σπιτι μου για πρωτη φορα,ελευθερη να κανω ο,τι γουσταρω,αισθανθηκα εντονα την αναγκη οτι ΠΡΕΠΕΙ να αρχισω το καπνισμα για να υπογραμμισω αυτην την πρωτογνωρη ανεξαρτησια που ειχα στα χερια μου!(εδω μου'ρχεται να σηκωθω,να παω στον καθρεφτη και να αρχισω να χτυπαω παλαμακια κοιταζοντας με με αποδοκιμαστικο βλεμμα...)
Θυμαμαι που εκανα αγωνιωδεις προσπαθειες να εισπνευσω αυτον τον απαισιο καπνο που με επνιγε και μου εκαιγε τον λαιμο,και την τεραστια ικανοποιηση μου οταν καταφερα να το κανω χωρις να μου πεταγονται τα ματια εξω απο το πνιξιμο.(εδω μου'ρχεται να ξαναπαω στον καθρεφτη και να ριξω μια μουντζα)
Θυμαμαι επισης οτι μπορει να μην ειχα λεφτα για να παρω κατι να φαω,αλλα τα τσιγαρακια μου τα ειχα παντα!(ειμαι ηδη ξανα μπροστα στον καθρεφτη και τον καθαριζω με αζαξ γιατι εχει θολωσει απο το φτυσιμο που του εριξα)
Το θεμα ειναι....οτι τωρα ΞΕΡΩ....δεν ειμαι πλεον 19 χρονων....αρχισα να κανω κακο στον εαυτο μου γιατι ημουν μικρη και αμυαλη....Τωρα που δεν ειμαι??
Σκεφτομαι οτι θα ηταν ενδιαφερον να σκεφτουμε λιγο πως καναμε το λαθος και αρχισαμε το καπνισμα..Θυμαμαι ως πρωτοετης φοιτητρια,μακρια απο το σπιτι μου για πρωτη φορα,ελευθερη να κανω ο,τι γουσταρω,αισθανθηκα εντονα την αναγκη οτι ΠΡΕΠΕΙ να αρχισω το καπνισμα για να υπογραμμισω αυτην την πρωτογνωρη ανεξαρτησια που ειχα στα χερια μου!(εδω μου'ρχεται να σηκωθω,να παω στον καθρεφτη και να αρχισω να χτυπαω παλαμακια κοιταζοντας με με αποδοκιμαστικο βλεμμα...)
Θυμαμαι που εκανα αγωνιωδεις προσπαθειες να εισπνευσω αυτον τον απαισιο καπνο που με επνιγε και μου εκαιγε τον λαιμο,και την τεραστια ικανοποιηση μου οταν καταφερα να το κανω χωρις να μου πεταγονται τα ματια εξω απο το πνιξιμο.(εδω μου'ρχεται να ξαναπαω στον καθρεφτη και να ριξω μια μουντζα)
Θυμαμαι επισης οτι μπορει να μην ειχα λεφτα για να παρω κατι να φαω,αλλα τα τσιγαρακια μου τα ειχα παντα!(ειμαι ηδη ξανα μπροστα στον καθρεφτη και τον καθαριζω με αζαξ γιατι εχει θολωσει απο το φτυσιμο που του εριξα)
Το θεμα ειναι....οτι τωρα ΞΕΡΩ....δεν ειμαι πλεον 19 χρονων....αρχισα να κανω κακο στον εαυτο μου γιατι ημουν μικρη και αμυαλη....Τωρα που δεν ειμαι??
με αυτό που τόσο παραστατικά έγραψες με έκανες να κοιτάξω πίσω στο χρόνο και είδα και για μένα τα ίδια ακριβώς. έχεις απόλυτο δίκιο. 
“Η φύση θεραπεύει, η επιστήμη καθοδηγεί, η πίστη ολοκληρώνει.”
