Σκλήρυνση κατά πλάκας
sofia13 έγραψε:Ρε παιδιά κάντε λίγο κράτει, λίγο ρε παιδιά. Θα βάλει πάλι η Βίκη τις φωνές και με το δίκιο της...Κοντά είστε, όταν ξανακατέβεις πέρνα να την πάρεις ΔΕΜΕΝΗ
''Πάλι θα βρεθείτε; Δουλειές δεν έχετε; ''
Κώστας έγραψε:Μήπως έχουμε απομονωθεί λιγάκι, όπως άλλωστε όλος ο κόσμος και ζητάμε απεγνωσμένα λίγη ανθρώπινη επαφή;! Πως αλλιώς δικαιολογείται η ακατάσχετη επιθυμία όλων να ξανασυναντηθούμε το συντομότερο δυνατόν;! Κρίνοντας από τον εαυτό μου αυτό που με κάνει να θέλω σύντομα να ξαναβρεθώ μαζί σας, είναι ΟΤΙΔΗΠΟΤΕ άλλο εκτός από το κοινό πρόβλημά μας, το οποίο ποτέ δεν με απασχόλησε κι΄ ούτε καν το σκέφτηκα όσο είμαστε μαζί. Μου δόθηκε η τεράστια ευκαιρία, να γνωρίσω πολλούς καινούργιους εξαιρετικούς ανθρώπους, όταν θεωρούσα πως τα περιθώρια για νέες γνωριμίες, στην ηλικία μου, έχουν στενέψει αρκετά! Άντε να γνωρίσεις έναν το πολύ δύο καινούργιους φίλους, αλλά τόσους πολλούς ούτε όταν πήγαινα στο λύκειο δεν είχα! Είναι πραγματικά απίστευτη η οικειότητα που ένοιωσα μαζί σας, όταν σας πρωτογνώρισα! Από την πρώτη στιγμή ένοιωσα να «κολλάω» τουλάχιστον με δυο τρεις και τώρα τρεις μόνο συναντήσεις μετά και δεκάδες δημοσιεύσεις στο forum, αισθάνομαι τη σιγουριά πως μπορώ να σηκώσω το τηλέφωνο και να επικοινωνήσω μαζί σας, μιλώντας με μια οικειότητα που μόνο μακρόχρονη φιλία μπορεί να κτίσει. Δε θα πω άλλα, γιατί δεν έχει κανένα νόημα.πολυ καλά τα λες Κωστή!
Ευχαριστώ πρώτα όλους σας, έναν προς έναν και μετά την ατυχία μου που έγινε η αιτία να σας γνωρίσω!
Oυδέν κακόν αμιγές καλού : σε κάθε πράγμα, όσο και αν φαίνεται αρνητικό, βρίσκεται πάντοτε κάτι το θετικό.
Η επαλήθευσή του είστε όλοι σας!
Κώστας έγραψε:Μήπως έχουμε απομονωθεί λιγάκι, όπως άλλωστε όλος ο κόσμος και ζητάμε απεγνωσμένα λίγη ανθρώπινη επαφή;! Πως αλλιώς δικαιολογείται η ακατάσχετη επιθυμία όλων να ξανασυναντηθούμε το συντομότερο δυνατόν;! Κρίνοντας από τον εαυτό μου αυτό που με κάνει να θέλω σύντομα να ξαναβρεθώ μαζί σας, είναι ΟΤΙΔΗΠΟΤΕ άλλο εκτός από το κοινό πρόβλημά μας, το οποίο ποτέ δεν με απασχόλησε κι΄ ούτε καν το σκέφτηκα όσο είμαστε μαζί. Μου δόθηκε η τεράστια ευκαιρία, να γνωρίσω πολλούς καινούργιους εξαιρετικούς ανθρώπους, όταν θεωρούσα πως τα περιθώρια για νέες γνωριμίες, στην ηλικία μου, έχουν στενέψει αρκετά! Άντε να γνωρίσεις έναν το πολύ δύο καινούργιους φίλους, αλλά τόσους πολλούς ούτε όταν πήγαινα στο λύκειο δεν είχα! Είναι πραγματικά απίστευτη η οικειότητα που ένοιωσα μαζί σας, όταν σας πρωτογνώρισα! Από την πρώτη στιγμή ένοιωσα να «κολλάω» τουλάχιστον με δυο τρεις και τώρα τρεις μόνο συναντήσεις μετά και δεκάδες δημοσιεύσεις στο forum, αισθάνομαι τη σιγουριά πως μπορώ να σηκώσω το τηλέφωνο και να επικοινωνήσω μαζί σας, μιλώντας με μια οικειότητα που μόνο μακρόχρονη φιλία μπορεί να κτίσει. Δε θα πω άλλα, γιατί δεν έχει κανένα νόημα.
Ευχαριστώ πρώτα όλους σας, έναν προς έναν και μετά την ατυχία μου που έγινε η αιτία να σας γνωρίσω!
Oυδέν κακόν αμιγές καλού : σε κάθε πράγμα, όσο και αν φαίνεται αρνητικό, βρίσκεται πάντοτε κάτι το θετικό.
Η επαλήθευσή του είστε όλοι σας!
Κωστα !!!! Μεσα στο μυαλο μου εισαι !!!!!! Ακριβως τα ιδια , σκεφτομαι κι εγω !!!!! Δεν μπορω να βρω εξηγηση για το ΔΕΣΙΜΟ μας !!!!!! Ισως, ειναι η σιγουρια οτι βρηκα ανθρωπους που με ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΟΥΝ ΑΠΟΛΥΤΑ !!!!!!! Ισως !!!!!! Ισως, ολοι εμεις, να ταιριαζαμε , ακομα κι αν ειχαμε συναντηθει κατω απο αλλες συνθηκες !!!!! Ισως.....!!!! Ομως, αυτο θα ηταν , σχεδον, αδυνατο !!!!!! Να βρεθουμε , καπου, ολοι μας και να αρχισουμε να κανουμε παρεα !!!!! Μαλλον, αδυνατο θα ηταν !!!!!!! Αρα...ουδεν κακον αμιγες καλου !!!!!! Χωρις αυτο το , κοινο, βασανο, δεν θα ειχαμε βρεθει !!!!! Ποτε !!!!!!!!Οσο για τους παλιους φιλους, απο το Γυμνασιο, Λυκειο, Πανεπιστημιο......... Τι να πω.....!!!! Λυπηθηκαν γι'αυτο που μου συνεβη !!!!! Εδειξαν...''ενδιαφερον''......αλλά ...καπου ''χαθηκαν'' !!!!! Μερικοι, χαθηκαν στ'αληθεια !!!!! (Δυο παλιες φιλες κι ενας φιλος , μενουν ''κοντα μου'' , αλλά , φοβαμαι οτι το κανουν, ψυχρα και τυπικα, απο οικτο!!!!) Οποτε κι εγω, ουτε τηλεφωνημα δεν τους κανω !!!!!Ουτε για ευχες σε γιορτες , περιοριζομαι σε sms και οχι παντα !!!!!!! Ισως , νοιωθουν αμηχανα.....!!!! Ισως, βαρεθηκαν !!!!!!!!Εχουν κι εκεινοι , τα δικα τους προβληματα !!!!!!!(καμια σχεση με τα δικα μου...) Κι εγω, ομως, βαρεθηκα ν'ακουω διαφορες συμβουλες , εκ του ασφαλους !!!!Βαρεθηκα , πια, να με μαλωνουν, επειδη δεν εχω ''θετικη σκεψη'' !!!!! Βαρεθηκα, ν'ακουω αποψεις για την κατασταση μου, λες κι αυτοι ειναι μεσα στο σωμα μου και ξερουν πώς αισθανομαι!!!!! Βαρεθηκα ν'ακουω διαφορες συμβουλες , απο ανθρωπους , που ΔΕΝ μπορουν να καταλαβουν τι μου συμβαινει , που ΔΕΝ μπορουν να καταλαβουν ΟΥΤΕ τις επιπτωσεις μιας χρονιας παθησης , σε καθε τομεα της ζωης μου !!!!!!!!!!!!Βαρεθηκα, επισης, να τους ακουω να παραπονιουνται επειδη...δυσκολευονται να ''αγορασουν παντεσπανι'' ...ενω εγω ''δεν εχω ψωμι'' Συμπερασμα ?????? Μενω μαζι σας !!!! Μενω με τους νεους ΦΙΛΟΥΣ και με την οικογενεια μου !!!!!!! Μενω μαζι σας και .....ΝΟΙΩΘΩ ΚΑΛΑ !!!! 
...είπαμε πρώτα πρέπει να απαλλαγούμε απο τα περιττά γλυκοκιλά μας και μετά έπεται και η συνέχεια 
ΑΝΝΑ59 έγραψε:Αννούλα, ΕΙΣΑΙ ΜΕΓΑΛΗ ΨΥΧΑΡΑ και το ξέρεις ότι το ξέρουμε!Κώστας έγραψε:Μήπως έχουμε απομονωθεί λιγάκι, όπως άλλωστε όλος ο κόσμος και ζητάμε απεγνωσμένα λίγη ανθρώπινη επαφή;! Πως αλλιώς δικαιολογείται η ακατάσχετη επιθυμία όλων να ξανασυναντηθούμε το συντομότερο δυνατόν;! Κρίνοντας από τον εαυτό μου αυτό που με κάνει να θέλω σύντομα να ξαναβρεθώ μαζί σας, είναι ΟΤΙΔΗΠΟΤΕ άλλο εκτός από το κοινό πρόβλημά μας, το οποίο ποτέ δεν με απασχόλησε κι΄ ούτε καν το σκέφτηκα όσο είμαστε μαζί. Μου δόθηκε η τεράστια ευκαιρία, να γνωρίσω πολλούς καινούργιους εξαιρετικούς ανθρώπους, όταν θεωρούσα πως τα περιθώρια για νέες γνωριμίες, στην ηλικία μου, έχουν στενέψει αρκετά! Άντε να γνωρίσεις έναν το πολύ δύο καινούργιους φίλους, αλλά τόσους πολλούς ούτε όταν πήγαινα στο λύκειο δεν είχα! Είναι πραγματικά απίστευτη η οικειότητα που ένοιωσα μαζί σας, όταν σας πρωτογνώρισα! Από την πρώτη στιγμή ένοιωσα να «κολλάω» τουλάχιστον με δυο τρεις και τώρα τρεις μόνο συναντήσεις μετά και δεκάδες δημοσιεύσεις στο forum, αισθάνομαι τη σιγουριά πως μπορώ να σηκώσω το τηλέφωνο και να επικοινωνήσω μαζί σας, μιλώντας με μια οικειότητα που μόνο μακρόχρονη φιλία μπορεί να κτίσει. Δε θα πω άλλα, γιατί δεν έχει κανένα νόημα.
Ευχαριστώ πρώτα όλους σας, έναν προς έναν και μετά την ατυχία μου που έγινε η αιτία να σας γνωρίσω!
Oυδέν κακόν αμιγές καλού : σε κάθε πράγμα, όσο και αν φαίνεται αρνητικό, βρίσκεται πάντοτε κάτι το θετικό.
Η επαλήθευσή του είστε όλοι σας!
Μιμικαμ έγραψε:Ομως, Πανούλη, Σοφία, συγκρατηθήτε΄΄βρε βρε παιδάκια και λίγο.Απόλυτο δίκιο έχεις Μιμίκα!
είπαμε πρώτα πρέπει να απαλλαγούμε απο τα περιττά γλυκοκιλά μας και μετά έπεται και η συνέχεια
