Να σας πώ, δεν είναι πως διαφωνώ ως πρός τη θετικότητα, αλλά μου θυμίζει υπερβολικά το Νέβιλ Τσάμπερλαιν (πρωθυπουργό πριν τον Τσώρτσιλ επί 2ου πολέμου):
Αυτός ο θετικός, λοιπόν, το μόνο που βρήκε να κάνει, ήταν να πάει να ...υπογράψει Σύμβαση φιλίας και ειρήνης με το ...Χίτλερ: Αποτέλεσμα: ο Χίτλερ μπήκε στην Τσεχοσλοβακία και ο καλός σας δεν κουνήθηκε: Ε, άμα μπήκε ΚΑΙ στην Πολωνία, ο φωστήρας Τσάμπερλαιν δέησε, επί τέλους, να κηρύξει την εμπόλεμη κατάσταση: Ο Τσώρτσιλ (ο αρνητικός) ήταν εκείνος που γρίνιαζε επί χρόνια για την πολεμική απροετοιμασία της Αγγλίας και έγινε τότε, πρωθυπουργός.
Αποτέλεσμα: μετά το (νικηφόρο) τέλος του πολέμου, ΔΕΝ επανεξελέγη πρωθυπουργός ο Τσωρτσιλ, προφανώς λόγω... της αρνητικότητας του. Αν όμως είχε μείνει ο Τσάμπερλαιν πρωθυπουργός, είναι αναμφίβολο ότι το τέλος του πολέμου θα ήταν ΠΟΛΥ διαφορετικό...
Οι μόνοι που είχαν λόγο να διαφωνήσουν θα ήταν οι ...Τσέχοι, οι Πολωνοί και, ίσως, τα θύματα των στρατοπέδων συγκέντρωσης του "...φίλτατου Αδόλφου": Τι τον ένοιαζε τον Τσαμπερλαιν; Πότε θα ψήφιζαν στην Αγγλία αυτοί...
