Παιδιά καλημέρα,
το θεατρικό μας πήγε περίφημα, καλύτερα κι από τα πιο τρελά μου όνειρα.
Τα παιδιά το ευχαριστηθήκανε πολύ.Θέλουν και του χρόνου να το ξανακάνουμε. Καταχειροκροτήθηκαν για την προσπάθειά τους

.
Το έργο μας άρεσε πολύ.Πρέπει να σας αναφέρω ότι εκτός από το γέλιο

που έβγαζαν οι διάλογοι των παιδιών(συμμετείχαν και εθελοντές ηθοποιοί), σπαταλήθηκαν πολλά χαρτομάντηλα

αφού αγγίξαμε πολύ ευαίσθητες πτυχές της ανθρώπινης ψυχής

.
Σας δημοσιεύω κάποια κομμάτια......
Τα αυτιά που ακούγανε “διαφορετικά”!!!
Αρχική αφήγηση (ήμουν η αφηγήτρια)
Η ιστορία μας διαδραματίζεται σε μια μικρή αλλά ξεχωριστή πόλη, την όμορφη Βραχούπολη.
Αλλά παρόμοια ιστορία, θα μπορούσε να αφορά κι άλλους τόπους και λαούς αυτής της γης.
Οι κάτοικοι λοιπόν αυτής της πόλης, όπως όλοι οι άνθρωποι δηλαδή, ζουν ανυποψίαστοι την καθημερινότητά τους, με τη λανθασμένη βεβαιότητα του δεδομένου.
Κάθε πρωί τα παιδιά πηγαίνουν στο σχολείο τους.Οι μεγάλοι πάνε στις δουλειές τους. Αχ αχ αχ όσοι έχουν, επειδή αγαπητοί μου θεατές η Βραχούπολη όπως και τόσες άλλες πόλεις άλλωστε, πλήττεται από αδίστακτους, απάνθρωπους, κερδοσκόπους λογιστές, τους περιβόητους βρωμικανούς.
Οι βρωμικανοί με πανουργία και απειλές κυρίευσαν την πόλη και καταπάτησαν Σύνταγμα και δικαιώματα.
Έχουν διατάξει μεταξύ άλλων τους πολίτες, να σταματήσουν όλες τις μαζώξεις και κάθε μορφής εκδήλωση.
Όμως.......
.................................................................................................................................
Τη δεύτερη νύχτα οι κάτοικοι της πόλης αποκτούν ξαφνικά τεράστια αυτιά!! ...................................................................................................................................................................
Αφήγηση
ΝΥΧΤΑ 3η
Τι συνέβει τη νύχτα αυτή; Μεγάλος πανικός και ταραχή βρήκε τους συνανθρώπους μας.
Από σήμερα οι άνθρωποι της ιστορίας μας, δε θα είναι όπως πριν.Κάτι θα έχει αλλάξει σ' αυτούς και τις οικογένειές τους για πάντα.
Επειδή, οτιδήποτε σε κάνει να διαφέρεις από τους άλλους, σε πονά, σε φοβίζει και σε υποχρεώνει να αγωνίζεσαι διπλά.
Εδώ που τα λέμε, δεν είναι δα μικρό πράγμα να φυτρώσουν στο κεφάλι σου ξαφνικά δύο θεόρατα αυτιά.
Γιατί κάποιοι άνθρωποι να χρειάζεται να ζούμε τη ζωή μας με προβλήματα;
Πού να ψάξουμε την αιτία;Θα μας βοηθήσει άραγε μία απάντηση;Υπάρχει απάντηση;
Το αιώνιο βασανιστικό γιατί δεν απαντιέται, επειδή είναι πέρα από τη λογική.
Αυτό όμως που η λογική απαντά σε όλους που ζούμε “διαφορετικά”, είναι ότι μπορεί η ζωή να μην είναι το φεστιβάλ που ονειρευόμασταν, αλλά μιας και ήρθαμε .........ας χορέψουμε!!!
Για να δούμε αγαπητοί μου θεατές, θα καταφέρουν οι άνθρωποί μας με την αγωνιστική ψυχή τους, να παλέψουν κι αυτή τη δοκιμασία που τους απειλεί και τελικά .....να χορέψουν;
Κατά τη διάρκεια της αφήγησης ο φακός εστιάζει στην Μάνθα(ΑΜΕΑ) που δεν κοιμάται αλλά σκέφτεται.Όταν τελειώσει η αφήγηση, μιλά.
ΜΑΝΘΑ: -Το αποφάσισα, δε θέλω να ντρέπομαι για τ' αυτιά μου.Θα πάω στο
φεστιβάλ.Δεν θέλω να κρύβομαι.
Τότε την πλησιάζει η νεράιδα της αποδοχής και της δίνει έναν καθρέφτη.
ΝΕΡΑΙΔΑ: -Μάνθα μη φοβηθείς με την επίσκεψή μου.
ΜΑΝΘΑ: -Ποιά είσαι εσύ και τι είναι αυτό που μου δίνεις;
ΝΕΡΑΙΔΑ: -Είμαι η νεράιδα της αποδοχής και σου δίνω αυτόν τον καθρέφτη.
Μέσα του θα βρεις το πολυτιμότερο δώρο για σένα.
Κοιταξέ τον, τι βλέπεις;
ΜΑΝΘΑ: -Εμένα, με δυο πελώρια αυτιά.
ΝΕΡΑΙΔΑ: -Έχεις όμως και δύο υπέροχα μάτια και όμορφα χείλη.
ΜΑΝΘΑ: -Πράγματι.
ΝΕΡΑΙΔΑ: -Η αληθινή δύναμη βρίσκεται στην ψυχή σου, αρκεί να την ψάξεις.
ΜΑΝΘΑ: -Η ψυχή, το “τσαγανό” που λέει κι η γιαγιά μου.Ναι θα το βρω.
ΝΕΡΑΙΔΑ: -Με τα μάτια της ψυχής σου, δες και αποδέξου την τωρινή σου
εικόνα.Αγάπησε τον εαυτό σου όπως είναι και βρες τρόπους να γίνεσαι
χαρούμενη
Αυτά τα αυτιά που φύτρωσαν ξαφνικά, μπορούν να σε διδάξουν.
Θα ανακαλύψεις ότι με τα δύο τεράστια αυτιά, θα έχεις καλύτερη ακοή κι
έτσι θα ακούς τους διπλανούς σου, που ίσως δεν πρόσεχες, αλλά και τη
δική σου φωνή δεν θα την αγνοείς πια.
Αυτό θα σε κάνει πιο συμπονετική, πιο ανθρώπινη και θ' αγαπήσεις
περισσότερο τη ζωή, που ίσως πριν δεν εκτιμούσες αρκετά.
ΜΑΝΘΑ: -Σ' ευχαριστώ καλή μου νεράιδα, έχεις δίκιο.
Το πρωί θα βρω τους συμπολίτες μου να τους πω ό,τι μου έμαθες
σήμερα το βράδυ.
ΝΕΡΑΙΔΑ: -Ναι, αλλά μην ξεχνάς, ότι εσύ το αποφάσισες πρώτα να ζήσεις
αρμονικά με τ' αυτιά σου, γι αυτό και σ' επισκέφτηκα.
Εγώ απλά σε βοήθησα να το πιστέψεις.
..........................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................
Γίνεται ακόμα μια δράση με τα παιδιά, το δήμαρχο (ο οποίος αποχτά επίσης αυτιά) που προτρέπει τον κόσμο στο να επιλέξουμε τη ζωή!!!
Ακολουθούν τραγούδια και χορός.
Είναι πολύ φτωχό το δείγμα που σας παραθέτω, αλλά πάρτε μια ιδέα.
υγ οι κάτοικοι ετοιμάζουν το ετήσιο φεστιβάλ τους, το καμάρι της πόλης τους, κόντρα στους βρωμικανούς...........................................................