Φιλοσοφικό; ερώτημα 2

[ΑΝΝΑ59]

Kαλημέρα σε ολους τους φίλους!!! Εγώ έχω να θέσω το εξής ερώτημα. Τι γίνεται άν τυχόν νοσήσει ή διαγνωστεί με κατι "δύσκολο" όχι ο συγγενης μας, αλλά - και συγχωρειστε μου την λέξη γιατι δεν πασχω η ιδια αλλα η αδελφη μου- (και μαλιστα σε αρκετα δυσκολη φαση τους τελευταιους 18 μηνες) τι γινεται λοιπον, αν διαγνωστει με κατι σοβαρο , ο φροντιστης???? Και ενδεχομενως ο μονος ζωντας κοντινος συγγενης? Μπορει μαι σοβαρη διαγνωση να σημαινει ΣΚΠ για τον ιδιο, μπορει μεχρι λυπαμαι που αναφερω την λεξη -μέχρι και κακοηθεια- Σκέψεις, φοβοι, αγωνιες?????

Εγραψα την αποψη μου, πριν λιγες μερες !!!!! Απο εκει και περα, δεν υπαρχει αλλος δρομος .....ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΠΑΡΟΧΩΝ !!!!!!Θελει ''τρεξιμο'' , αλλά δεν γινεται αλλιως !!!!!!!!!! ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΗ !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Η ψυχικη συμπαρασταση και η αγαπη ειναι ΔΕΔΟΜΕΝΕΣ !!!!!!!!!!!!!!!!!!! ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΗ ......ΥΛΙΚΩΝ ΠΑΡΟΧΩΝ !!!!!!!!!!!!Με πεισμα , με...θρασος !!!!! Χωρις αισθηση οτι καποιος ''μας κανει τη χαρη'' !!!!!!!!!!!!

[Βαγγέλης]

Αγαπητοί φίλοι ότι και να γίνει θα είμαι εκεί !
Θα είμαι τα ματακια της τα πόδια της τα χέρια της η καρδια της ,θα είμαι η ψυχη της !
Θα είμαι ολόκληρος ο κόσμος της.
Γιατί αν φύγει τότε θα φύγω και γω !

[κατερινα 55]

Βαγγέλη............................
Δεν έχω λόγια...........

[ΑΝΝΑ59]

Αγαπητοί φίλοι ότι και να γίνει θα είμαι εκεί !
Θα είμαι τα ματακια της τα πόδια της τα χέρια της η καρδια της ,θα είμαι η ψυχη της !
Θα είμαι ολόκληρος ο κόσμος της.
Γιατί αν φύγει τότε θα φύγω και γω !

[Βαγγέλης]

Εγω υποκλινομαι μπροστά στην δύναμη της ψυχής ,στην αγάπη ,στην όμορφη ζωη και σε όλους αυτούς που παλεύουν κάθε μέρα γι αυτά!

[Κώστας]

Υψώνω το ποτήρι μου και πίνω σε όλα αυτά που υποκλίνεσαι!

[Κωνσταντίνα]

Αγαπητοί φίλοι ότι και να γίνει θα είμαι εκεί !
Θα είμαι τα ματακια της τα πόδια της τα χέρια της η καρδια της ,θα είμαι η ψυχη της !
Θα είμαι ολόκληρος ο κόσμος της.
Γιατί αν φύγει τότε θα φύγω και γω !

και πάλι φίλε μας.
Η αγάπη σου ας γίνει η δύναμή της

[Κωνσταντίνα]

Kαλημέρα σε ολους τους φίλους!!! Εγώ έχω να θέσω το εξής ερώτημα. Τι γίνεται άν τυχόν νοσήσει ή διαγνωστεί με κατι "δύσκολο" όχι ο συγγενης μας, αλλά - και συγχωρειστε μου την λέξη γιατι δεν πασχω η ιδια αλλα η αδελφη μου- (και μαλιστα σε αρκετα δυσκολη φαση τους τελευταιους 18 μηνες) τι γινεται λοιπον, αν διαγνωστει με κατι σοβαρο , ο φροντιστης???? Και ενδεχομενως ο μονος ζωντας κοντινος συγγενης? Μπορει μαι σοβαρη διαγνωση να σημαινει ΣΚΠ για τον ιδιο, μπορει μεχρι λυπαμαι που αναφερω την λεξη -μέχρι και κακοηθεια- Σκέψεις, φοβοι, αγωνιες?????

Δέσποινα εδώ και μέρες προσπερνώ τη δημοσίευσή σου, (ντρέπομαι) σαν να μην αντέχω να εμπλακώ στην αγωνία σου.
Σου ζητώ να μοιραστείς τις σκέψεις σου, τους φόβους σου και την αγωνία σου και πού ξέρεις μπορεί και να βοηθηθείς.Εξάλλου η παρέα έχει αποδείξει ότι .............το 'χει!!!!!

Ίσως και να έχω αντιληφθεί λάθος συναγερμό, αλλά περιμένουμε λίγες παραπάνω σκέψεις σου κοριτσάκι

[Nicoletta 67]

Το ερώτημα δεν είναι καθόλου φιλοσοφικό. Μη σας ξεγελά ο τίτλος.
Πως θ΄ αντιμετωπίζατε το γεγονός με δεδομένο ότι εσείς πάσχετε από ΣΚΠ, να πάθαινε κάτι σοβαρό έως πολύ σοβαρό και ο σύντροφος σας; Πως θα το αντιμετωπίζατε και με ποιο τρόπο θα μπορούσατε να του συμπαρασταθείτε, όταν εσείς έχετε μόνο αυτόν κι΄ εκείνος μόνον εσάς;
Δεν το ρωτάω θεωρητικά απλά και μόνο για να το ρωτήσω. Κάποιοι φίλοι αντιμετωπίζουν παρόμοιο πρόβλημα και προσπαθώ να βρω τρόπο να τους συμπαρασταθώ ουσιαστικά, γιατί τους αγαπώ πολύ. Ευπρόσδεκτες όλες οι απόψεις. Η ισχύς εν τη ενώσει!

Πιστευω οτι το πολυτιμοτερο και αξιοθαυμαστο ειναι οταν οι δυο συντροφοι και στα δυσκολα εναι μαζι!!!!!! οταν σεβονται και οταν δειχνει ο ενας στον αλλον κατανοηση!!!!
Αγαπητε μου υποκλινομαι μονο και μονο που το σκεφτεσαι.