• εχετε παρατηρησει...?

  • Γενική συζήτηση επί θεμάτων της πολλαπλής σκλήρυνσης.
Γενική συζήτηση επί θεμάτων της πολλαπλής σκλήρυνσης.
 #37869  από petros
 Δευ Σεπ 06, 2010 3:33 pm
.
Τελευταία επεξεργασία από το μέλος petros την Τρί Οκτ 19, 2010 9:59 am, έχει επεξεργασθεί 1 φορά συνολικά.
 #37881  από Μαριάννα
 Δευ Σεπ 06, 2010 5:05 pm
Οπως ειπα ο αντρας μου διαγνωστηκε το 2004 απο'κει και επειτα εχει μια συνεχης αλλα αργη επιδεινωση Δεν εχει αυτα που ακουω απο αλλους ''σημερα ειμαι στο κρεβατι δεν μπορω να παρω τα ποδια μου και αυριο περπαταω ποσα μετρα εξαρσεις και υφεσειςδλδ'' Σαν ανθρωπος ειναι αγχωδης,νευρικος Οταν εκανε την ιντερφερονη αρρωσταινε καθως την σταματησε δεν αρρωστησε ξανα Μονο οταν ειναι στα πολυ κατω του, οταν τον πιανει κατι σαν καταθλιψη με δυσκολια σηκωνονται τα ποδια δεν θελει ουτε βημα να κανει και οταν τον περναει αυτο τοτε ειναι οπως ηταν
 #37882  από Π.Μ79
 Δευ Σεπ 06, 2010 5:16 pm
chryssa έγραψε:για μενα η στεναχωρια ειναι το 1ο αλλα στην εποχη μας ποιος δεν ειναι αγχωμενος ;;
Εγώ. Η κινητή αναισθησία :lol:

Δεν έχω ιδέα πώς είναι το άγχος. Ποτέ δε το ένιωσα, ποτέ δεν κατάλαβα γιατί όλοι έχουν, μιας και όλοι ξέρουν ότι μόνο κακό κάνει, εντούτοις δεν προσπαθούν να το ξεφορτωθούν.

Προσωπικά πέρασα 2 τεράστιες στεναχώριες και οι 2 είναι πολύ μακριά από κάποια ώση.

Η πρώτη πριν από χρόνια όταν έχασα τη γιαγιά και τον παππού σε 3 μέρες.
Η δεύτερη, πριν από λίγες μέρες, που ήρθε η δουλειά των ονείρων μου και δε μπόρεσα να πάω.

Την ωσάρα που την καράνιωσα έγινε τον Μάιο.

Πριν και μετά τίποτα απολύτως.

Μάλλον όλα σχετικά είναι τελικά...
 #37889  από katerina76s
 Δευ Σεπ 06, 2010 6:21 pm
γεια σας...μετα απο πολυ καιρο γραφω και εγω αν και δεν εχω σταματησει να σας διαβαζω....
οποτε παθαινω κατι..εστω και ενα μουδιασμα παντα ειναι μετα απο νευρα,στεναχωρια...αλλα αυτα ειναι μες τη ζωη δεν μπορεις να τα γλιτωσεις.
 #37898  από Κατερίνα
 Δευ Σεπ 06, 2010 8:13 pm
Paris Michaelides έγραψε:
Εγώ. Η κινητή αναισθησία :lol:

Δεν έχω ιδέα πώς είναι το άγχος. Ποτέ δε το ένιωσα, ποτέ δεν κατάλαβα γιατί όλοι έχουν, μιας και όλοι ξέρουν ότι μόνο κακό κάνει, εντούτοις δεν προσπαθούν να το ξεφορτωθούν.
πες μας βρε Πάρη πως το κάνεις??????!!!!!!!!!!
θέλω κι εγώ!!!!!!!!!!!!!
 #37947  από tas
 Δευ Σεπ 06, 2010 10:06 pm
Mακάριοι αυτοί που δεν αγχώνονται..............Εγώ είμαι στην τσίτα από το πρωί μέχρι το ...............
άλλο πρωί.
Ότι,τώρα, μου συνέβηκε μετά από στρεσάρισμα μου συνέβηκε.
 #37975  από maraki12
 Τρί Σεπ 07, 2010 12:41 am
Παρατεταμένο άγχος σε μικρή χρονική περίοδο.
Λοχεία(θα τα καταφέρω?), προθεσμία σε ένα εργασιακό θέμα(τι ηλίθια που είμαι ώρες ώρες), μια "μεγάλη" σπιτική υποχρέωση(ακόμα πιο ηλίθια) και φυσικά η φετινή σούπα ζέστης και υγρασίας.
 #39091  από staxti
 Τετ Σεπ 15, 2010 6:53 pm
maraki12 έγραψε:Παρατεταμένο άγχος σε μικρή χρονική περίοδο.
Λοχεία(θα τα καταφέρω?), προθεσμία σε ένα εργασιακό θέμα(τι ηλίθια που είμαι ώρες ώρες), μια "μεγάλη" σπιτική υποχρέωση(ακόμα πιο ηλίθια) και φυσικά η φετινή σούπα ζέσkjkτης και υγρασίας.
καλησπερες ..........
παντως εμενα που πεθανε ο πατερας μου πριν 3 μηνες ο γιατρος μου ειπε οτι η στεναχωρια δε κανει υποτροπες. Το αγχος βεβαια εινα καταλυτικος καταστρεφικος παραγοντας και φοβαμαι εμενα τουλαχιστον θα με νικησει
 #39093  από giannis
 Τετ Σεπ 15, 2010 7:07 pm
Κατά τη δική μου άποψη κάθε άνθρωπος λειτουργεί διαφορετικά και ο οργανισμός κάθε ανθρώπου αντιδρά με άλλο τρόπο.

Σε μένα η στενοχώρια παίζει ρόλο, το άγχος παίζει ρολάρα και ο πυρετός παίζει το δικό του (δεν σας λέω τι). Η ζέστη παίζει πάντα ρόλο. Όπως ξέρω άλλωστε, παλαιότερα ο τρόπος με τον οποίο γινόταν η διάγνωση της ΣΚΠ ήταν το ζεστό μπάνιο. Έβαζαν τον ασθενή μέσα και έριχναν ζεστό νερό. Αν τα συμπτώματα επιδεινώνονταν ήταν σκληρυντικός.

Η στενοχώρια σε συνδυασμό με το άγχος με τελειώνει. Κι αυτό συμβαίνει συχνά τα τελευταία 2 χρόνια γμτ...
 #39094  από Isolexion
 Τετ Σεπ 15, 2010 7:07 pm
staxti έγραψε:
maraki12 έγραψε:Παρατεταμένο άγχος σε μικρή χρονική περίοδο.
Λοχεία(θα τα καταφέρω?), προθεσμία σε ένα εργασιακό θέμα(τι ηλίθια που είμαι ώρες ώρες), μια "μεγάλη" σπιτική υποχρέωση(ακόμα πιο ηλίθια) και φυσικά η φετινή σούπα ζέσkjkτης και υγρασίας.
καλησπερες ..........
παντως εμενα που πεθανε ο πατερας μου πριν 3 μηνες ο γιατρος μου ειπε οτι η στεναχωρια δε κανει υποτροπες. Το αγχος βεβαια εινα καταλυτικος καταστρεφικος παραγοντας και φοβαμαι εμενα τουλαχιστον θα με νικησει
Το άγχος το ρώτησες αν φοβάται εσένα??
Πες μας λίγα πράγματα για εσένα ashes

PS. καλώς ήρθες στο forum