Hans Chr. Andersen έγραψε: ...και γιατί το αίτημα της 67% αναπηρίας με τη διάγνωση είναι πιό εφικτό από το αίτημα της δωρεάν επέμβασης σε όλους όσους το επιθυμούν, αφού η δωρεάν επέμβαση σε όσους θέλουν να την κάνουν μπορεί να κοστίσει στο δημόσιο πολύ φθηνότερα από το σύνολο των επιδομάτων ενός χρόνου σε ασθενείς που μπορούν να δουλέψουν;Δηλαδή, απ'ό,τι κατάλαβα, το πρόβλημά σου Χανς δεν είναι γιατί η ομάδα αλληλεγγύης διαμαρτύρεται για το 67%, αλλά γιατί δεν διαμαρτύρεται για την αγγειοπλαστική.
εκτός κι' αν δεν έχουμε απέναντί μας τις επιλογές μιας κυβέρνησης, αλλά τα συμφέροντα των φαρμακευτικών και τις επιλογές της νευρολογίας.
Ας το συνεχίσει όποιος θέλει, εμένα έχει αρχίσει να βγάζει μαλλιά η γλώσσα μου...
Γιατί δεν το βλέπεις λίγο διαφορετικά? Το 67% με τη διάγνωση ήταν κεκτημένο. Γιατί να χαθεί? Δεν είναι ένα βήμα πίσω? Αν αφαιρούνται κεκτημένα, πώς να μιλήσουμε για νέες διεκδικήσεις όπως η αγγειοπλαστική?
Σχετικά με την ικανόνητα ασθενών με ΠΣ να εργαστούν, δεν υπάρχει μαρτυρία που να μπορεί να με πείσει ότι συμβαίνει. Εξαιρούνται φυσικά οι περιπτώσεις καλοήθους μορφής, οι οποίες ούτως ή άλλως κόβονταν στις επιτροπές, αν και δεν νομίζω κάποιος που δεν πάσχει από ΠΣ να μπαίνει σε τέτοιες διαδικασίες εξαρχής.
Επειδή διαχωρίστηκε κάποια στιγμή ο ασθενής με ΠΣ από τον ασθενή με ΧΕΝΦΑ λέγοντας ότι και ο ασθενής με ΧΕΝΦΑ θα έπρεπε να δικαιούται 67% αναπηρία με τη διάγνωση, οκ, να το διεκδικήσουμε κι αυτό, κι αν η ΧΕΝΦΑ είναι τόσο σημαντική αναπηρία, που να σε καθιστά ανίκανο για εργασία εξ αρχής, να γίνει. Γιατί η ΠΣ στην συντρηπτική πλειοψηφία των περιπτώσεων, σε καθιστά ανίκανο για εργασία, πνευματική και σωματική, εξ αρχής.
Και μία άλλη επισήμανση, όταν έχεις γρίπη σου περνάει μετά από 2 βδομάδες, βαριά βαριά. Όταν είσαι σε ώση, μπορεί να κρατήσει μήνες.
