Teo έγραψε:Πείτε μου όμως τι γνωμη έχετε για τις σχέσεις ανάμεσα σε άτομα με την ίδια πάθηση?
Δεν έχω ακούσει για καμία τέτοια περίπτωση και αρχίζω να πιστεύω πως είναι θέμα taboo και δεν κάνει να το αγγίζουμε. Εγώ δε σας κρύβω οτι μου πέρασε από το μυαλό, οχι γιατι ίσως να είναι πιο εύκολο, αλλά γιατι ο απέναντι σου θα είναι κάποιος που σίγουρα θα σε καταλαβαίνει.
Ξέρετε κανένα τέτοιο παραδειγμα.
Θα μου πείτε, τι είναι αυτά που λες ρε φίλε? εδώ έχουμε άλλα προβλήματα να ασχοληθούμε και εσυ μας μιλάς για σχέσεις.
Μάλλον ο καθένας ασχολείται με αυτό που τον καίει περισσότερο. εγώ που δεν έχω ακόμα εντονα προβλήματα από την ΣΚΠ εντοπίζω την απραξία μου στο θέμα των σχέσεων (που μέχρι και περσυ ήμουν πολύ δραστήριος) ως πρόβλημα. Δεν μπορώ να γνωρίζω πως θα σκέφτομαι οταν και αν εμφανιστούν τα πιο δύσκολα.
Θέλω απλά να μπορώ να έχω έναν ανθρωπο δίπλα μου που να με εμπνέει και που να με κάνει να νιώθω ασφάλεια συναισθηματικη.
Αυτά τα ολίγα...
Παιδια ,ειμαι λιγο ''εξω απο το χορο''....Οταν αρρωστησα ημουν ηδη παντρεμενη 5 χρονια+7 χρονια σχεση και ειχα παιδι....!!! Ο αντρας μου, εμεινε κοντα μου και...αντεχει ακομα...!!!Ομως πιστευω οτι στην αναζητηση συντροφου,πρεπει να εχουμε αλλα κριτηρια,αυτα που εχετε ολοι αναφερει, κι οχι να ψαχνουμε να βρουμε καποιον-καποια συνασθενη....!!! Αν μας προκυψει και διαπιστωσουμε οτι ολα τα αλλα ειναι ενταξει....προχωραμε !!!!!! Δεν πρεπει,ομως, να περιοριζουμε τις σχεσεις μας σε ενα ''γκετο'' ασθενων... 
  
  