Αγγελική γειά σου.
Απαντώ τώρα στο μήνυμά σου γιατί ήμουν εκτός Αθηνών.
Κατ' αρχήν πρέπει να ηρεμήσεις και να δεις το ποτήρι μισογεμάτο. Πάντα να λες ότι υπάρχουν χειρότερα, γιατί δυστυχώς υπάρχουν, και να έχεις γι αυτό ακριβώς το λόγο αισιοδοξία.
Έστω κι έτσι, αν είναι έτσι τελικά, να λες δόξα το Θεό που το βρήκα και θα το αντιμετωπίσω. Γιατί θα το αντιμετωπίσεις. Πρέπει να μάθεις να ζεις μ' αυτό για να το κοντρολάρεις. Πάνω απ' όλα πρέπει να είσαι καλά.
Φαντάσου ότι εγώ ύστερα από την παρακέντηση και από κάτι μισόλογα των γιατρών στο 401 ΓΣΝΑ έφτασα στο σημείο (γιατί ο νευρολόγος που με κοίταζε τότε μου είπε τι ψάχναμε) να παρακαλάω να είναι αυτό κι όχι κάτι άλλο. Και μόλις μου ανακοινώθηκε ανακουφίστηκα!
Όσον αφορά τους γιατρούς θα σου προταθούν αρκετοί. Κι εγώ θα σου πω για το δικό μου για παράδειγμα. Το θέμα είναι κατ' αρχήν να είναι καλός επιστήμονας και να σου κάνει ένα κλικ, να αισθάνεσαι άνετα μαζί του και σίγουρη. Να μην πεις σε καμία στιγμή ότι αυτό που σου προτείνει δεν είναι το ενδεδειγμένο και μήπως έπρεπε να δεις και κάποιον άλλο γιατρό. Και πάνω απ' όλα πρέπει να είναι Άνθρωπος γιατί δυστυχώς τους έχουμε κάνει εμείς οι ίδιοι απάνθρωπους.
Ο δικός μου λοιπόν είναι στο Αιγινήτειο Νοσοκομείο και δέχεται ασθενείς στα εξωτερικά ιατρεία του Νοσοκομείου μόνο πρωί και κατόπιν ραντεβού αφού δε διατηρεί ιδιωτικό ιατρείο και δεν κάνει απογευματινό ιατρείο στο Νοσοκομείο (δεν ξέρω κι αν έχει το Νοσοκομείο). Τέλος πάντων αν θες γνώρισέ μου την επιθυμία σου με κάποιο μήνυμα ώστε ύστερα από μια δεύτερη επικοινωνία που θα έχουμε να σου δώσω περισσότερα στοιχεία και πληροφορίες
Πάντως ότι και να αποφασίσεις γνώμη μου είναι α) να μην πελαγώσεις και β) να μην κυνηγήσεις όλους τους γιατρούς της Αθήνας.
Τέλος σου εύχομαι να βρεις αυτόν που θα σου κάνει κλικ (είπαμε όμως πάνω απ' όλα να είναι σοβαρός επιστήμονας και πεπειραμένος στη δουλειά του).
Όλα θα πάνε καλά.
"Μακριά εκεί στο ηλιόφωτο, βρίσκονται οι υψηλότερες προσδοκίες μου... Ίσως να μην μπορέσω να τις αγγίξω ποτέ… Μπορώ όμως ελεύθερα, να κοιτάζω ψηλά και να βλέπω την ομορφιά τους, να πιστεύω σ' αυτές και να προσπαθώ να τις φτάσω..."