swt έγραψε:Για μια ιστορικη αναδρομή πάνω στη ΧΕΝΦΑ
http://www.fondazionehilarescere.org/cs ... VI_eng.doc
Ακολουθεί ματάφραση από το παραπάνω.
Αρχές της έρευνας
Το κέντρο αγγειακών νοσημάτων του πανεπιστημίου της Φερράρα ερευνούσε πάντα τις αγγειακές ασθένειες και τις ζημίες στους ιστούς που ενδεχομένως προκύπτουν από την ανεπαρκή λειτουργία ή/και χρόνια δυσλειτουργία του φλεβικού συστήματος. Αυτό το ειδικό ενδιαφέρον οδήγησε τον
καθ. Πάολο Ζαμπόνι να ερευνήσει πτυχές που δεν είχαν διερευνηθεί ποτέ πριν στην ιατρική, όπως την πιθανή ύπαρξη ενός λειτουργικού ελλείμματος των εγκεφαλικών φλεβών. Αυτή η ερευνητική εργασία έχει οδηγήσει στην ανακάλυψη και τον προσδιορισμό μιας νέας μορφής ασθένειας, την οποία αποκάλεσε
ΧΕΝΦΑ (χρόνια εγκεφαλονωτιαία φλεβική ανεπάρκεια).
Οι πρώτες έρευνες για το αν η φλεβική δυσλειτουργία θα μπορούσε να προκαλέσει ζημιά στο κεντρικό νευρικό σύστημα - ένα εξ ολοκλήρου νέο ερευνητικό θέμα παγκοσμίως - άρχισαν το 2002. Μέχρι τότε, μόνο η οξεία ζημία στις εγκεφαλονωτιαίες φλέβες είχε μελετηθεί αλλά καμία αναφορά δεν είχε ποτέ γίνει για δυνατότητα ύπαρξης χρόνιας φλεβικής ανεπάρκειας στον εγκέφαλο.
Κατά τη διάρκεια της πρώτης φάσης της έρευνας οι προσπάθειες έγιναν στην ανάπτυξη μη παρεμβατικών τεχνικών για να εξερευνηθούν λειτουργικά οι εγκεφαλικές φλέβες.
Σε μια επόμενη φάση, η κατάσταση των φλεβών ασθενών με διάφορες ασθένειες του κεντρικού νευρικού συστήματος (Αλτσχάιμερ, Πάρκινσον, Αμυοτροφική Πλευρική Σκλήρυνση, Πολλαπλή Σκλήρυνση, κλπ.) συγκρίθηκε με την κατάσταση των φλεβών (υγιών) ατόμων ελέγχου.
Το άμεσο συμπέρασμα ήταν ότι η φλεβική λειτουργία σε όλες αυτές τις ασθένειες ήταν απολύτως συγκρίσιμη με αυτήν των υγιών ατόμων,
ενώ σε όλους τους ασθενείς με πολλαπλή σκλήρυνση υπήρχε μια χαρακτηριστική χρόνια εγκεφαλονωτιαία φλεβική ανεπάρκεια (ΧΕΝΦΑ).
Ομαδική εργασία: νευρολόγοι και αγγειοχειρουργοί
Η μελέτη της ΧΕΝΦΑ έχει θέσει ευθύς εξαρχής μια νέα πρόκληση στην κατανόηση μερικών νευρολογικών ασθενειών, προ πάντων της πολλαπλής σκλήρυνσης, και καθιστά σημαντικότατη την κοινή εργασία των νευρολόγων και των αγγειακών χειρουργών.
Το 2007, ξεκίνησε η συνεργασία μεταξύ του κέντρου αγγειακών νοσημάτων του πανεπιστημίου της Φερράρα και του κέντρου Νευροάνοσων ασθενειών του νοσοκομείου Μπελάρια στη Μπολόνια που διευθύνεται από το
Δρ Φαμπρίτσιο Σάλβι. Χάρη σε αυτήν την κοινή εργασία επιτεύχθηκαν συγκεκριμένα αποτελέσματα στον τομέα της διάγνωσης καθώς και τα πρώτα θεραπευτικά αποτελέσματα στον τομέα της αντιμετώπισης της ΧΕΝΦΑ.
Η εύρεση διαφοροποιημένης εγκεφαλονωτιαίας αποστράγγισης
σε όλους τους ασθενείς που έπασχαν από ΣΚΠ, παρακολουθούνταν από το κέντρο «IL Bene» του τμήματος νευρολογίας της Μπολόνιας και μελετήθηκαν από την ομάδα της Φερράρα, άνοιξε νέες υποθέσεις εργασίας και νέες προοπτικές για τη ΣΚΠ.
Διεθνείς σχέσεις:
Ίδρυμα Jacobs στο Buffalo, κρατικό πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης
Μια από τις πρώτες ερωτήσεις που η παραπάνω ομάδα ερευνητών προσπάθησε να απαντήσει ήταν εάν αυτό το φαινόμενο [της ΧΕΝΦΑ] εντοπίζεται αποκλειστικά στα γεωγραφικά πλάτη μας και μεταξύ ατόμων με κοινό γενετικό υπόβαθρο ή εάν θα μπορούσε να ανιχνευθεί και σε άλλους πληθυσμούς σε διαφορετικά γεωγραφικά πλάτη ή με απολύτως διαφορετικό γενετικό υπόβαθρο.
Για αυτόν τον λόγο, άρχισε συνεργασία με ένα από τα σημαντικότερα αμερικανικά ιδρύματα, το οποίο αντιπροσωπεύει ένα σημείο αναφοράς για την έρευνα της ΣΚΠ παγκοσμίως: το
ίδρυμα νευρολογίας Jacobs με βάση το Buffalo, κρατικό πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης.
(σημείωση του συντάκτη: το ίδρυμα Jacobs είναι το ίδρυμα όπου αναπτύχθηκε το σημαντικότερο φάρμακο για την αντιμετώπιση της ΣΚΠ, δηλ. η ιντερφερόνη).
Στα πλαίσια αυτής της συνεργασίας, διεξήχθησαν έρευνες σε καινούργιους ιταλούς ασθενείς και σε αμερικανούς ασθενείς από το ίδρυμα Jacobs, δηλ. σε ασθενείς με μια απολύτως διαφορετική γενετική σύνθεση. Αυτή η μελέτη επιβεβαίωσε ξανά και χωρίς αμφιβολία την αναπόφευκτη συσχέτιση μεταξύ ΧΕΝΦΑ και ΣΚΠ.
Θεραπεία
Όντας σταθερά συσχετισμένη με τη ΣΚΠ, η ΧΕΝΦΑ έχει βεβαίως αρνητική επίδραση στην πορεία της ΣΚΠ, δεδομένου ότι συμβάλλει στην επιδείνωση των φλεγμονωδών καταστάσεων.
Πειράματα για τη θεραπεία της ΧΕΝΦΑ έγιναν στο κέντρο αγγειακών ασθενειών του πανεπιστημίου της Φερράρα, με την έγκριση της επιτροπής ηθικής το Φεβρουάριο του 2007. Οι ερευνητές ελπίζουν ότι με τη βελτίωση της εγκεφαλικής φλεβικής αποστράγγισης επιτυγχάνεται και μια βελτίωση της κατάστασης των ασθενών με ΣΚΠ.
Η θεραπεία αποτελείται από μια ελάχιστα επεμβατική ενδοαγγειακή διαδικασία που εκτελείται υπό συνθήκες μιας ημερήσιας νοσηλείας σε νοσοκομείο.
Τον Απρίλιο του 2009, η τεχνική περιγράφηκε κατά τη διάρκεια μιας παρουσίασης από τον καθ. Πάολο Ζαμπόνι στο 31° διεθνές συμπόσιο «Charing Cross» στο αυτοκρατορικό κολλέγιο (Imperial College) του Λονδίνου - την ετήσια παγκόσμια συνεδρίαση των αγγειακών και ενδοαγγειακών χειρουργών (αυτό το κομμάτι της έρευνας δημοσιεύθηκε επίσης στο JNNP, το περιοδικό νευρολογίας του British Medical Journal).
Μετά από την παρουσίαση του καθ. Ζαμπόνι στο Λονδίνο, πολλά κέντρα από όλο πέρα από τον κόσμο ήρθαν σε επαφή με την ομάδα της Φερράρα για να εφαρμόσουν αυτές τις νέες διαγνωστικές και ενδοαγγειακές τεχνικές. Μεταξύ αυτών και το πανεπιστήμιο του Στάνφορντ, Καλιφόρνια.
Αποτελέσματα
Δεδομένου ότι η ΣΚΠ είναι χρόνια αρρώστια, θα πρέπει να παρακολουθείται στην πορεία του χρόνου για να επιβεβαιωθεί η χρησιμότητα της θεραπείας της ΧΕΝΦΑ.
[...]