Καλησπέρα σας!
Είμαι η Βασιλική 33 χρονών, χαίρομαι απίστευτα που βρήκα την παρέα! Διαγνώστηκα πρόσφατα με ΣΚΠ (Αύγουστος 2024). Αν και είχα εμπειρία (σαν τρίτο πρόσπωπο σε αυτό τον αγώνα) από την μαμά μου καθώς και εκείνη νοσεί εδώ και 8 χρόνια.
Συνεπώς όταν είδα τα πρώτα συμπτώματα χωρίς καν να τα ψάξω σε γιατρούς το ήξερα ότι πλέον δεν θα είμαι απλά θεατής αυτής της νόσου, γιατί πραγματικά αν δεν το ζεις και όση καλή διάθεση και κατανόηση να έχεις δεν είναι το ίδιο.
Μέχρι να φτάσω στην ηλικία των 30 νόμιζα ότι πραγματικά είμαι άτρωτη. Μια ανεμοβλογιά πέρασα στα 22 και ούτε που την κατάλαβα. Ούτε ο πυρετός 39,8 τότε στον κοβιντ δεν με άγγιξε.
Για να μη λέω και πολλά και καταλήξω να γρ΄΄αφω σεντόνι...Ακόμα και τα πρώτα συμπτώματα της νόσου τα ξεπέρασα απλά παίρνοντας βιταμίνες συμπλέγματος Β από μόνη μου χωρίς να μου το πεί γιατρός μέχρι να βγουν τα αποτελέσματα των εξετάσεων μου και να φανεί ότι ανήκω κι εγώ σε αυτή την "παρέα".
Πρώτη αγωγή που μου πρότεινε ο ένας από τους δυο γιατρούς μου είναι το Tecfidera. Το παίρνω μέχρι και σήμερα αλλά ξαφνικά ο δεύτερος γιατρός μου (που είναι και της μαμας μου γιατρός) βλέποντας στις μαγνητικές εγκεφάλου και αυχένα 2 καινούργιες εστίες μου πρότεινε να αλλάξω θεραπεία από χάπια σε ενέσεις ιντερφερόνης.
Σε γενικές γραμμές δεν με τρομάζει καθόλου η νόσος όσο οι παρενέργειες της κάθε αγωγής που σου προτείνουν να πάρεις. Εκτός από το ότι δεν έχω διαβάσει ούτε ένα θετικό σχόλιο όσο αφορά αυτές τις ενέσεις βλέπω ότι τις παίρνουν άνθρωποι που έχουν έστω ένα βασικό-σημαντικό σύμπτωμα (εύχομαι μέσα απο την καρδιά μου να το ξεπεράσουν). Εγώ δεν έχω τίποτα....προς το παρόν. Πείτε μου έχω άδικο να είμαι λίγο επιφυλακτική στο να πω ναι σε μια τέτοια αγωγή; Προς θεού δεν αμφισβητώ τις γνώσεις και την εμπειρία των γιατρών αλλά κάπου διάβασα σε ένα σχόλιο "για καλό τα λένε οι γιατροί και αυτοί ξέρουν και το καλό μας θέλουν αλλά αυτό που πραγματικά νιώθουμε και ζούμε μόνο εμείς το ξέρουμε παραγματικά" ταυτίστηκα μπορώ να πω με αυτό....
Να προσθέσω και να τελείωσω το σεντόνι που τελικά έγγραψα, ότι αυτό τον καιρό βρίσκομαι στην διαδικασία να κάνω σπερματένχυση (διαδικασία υποβοηθούμενης αναπαραγωγής) καθώς εδώ και 5 χρόνια προσπαθώ να κάνω ένα παίδι, θα ήθελα πολύ να ακούσω γνώμη και τις εμπειρίες σας όσο αφορά ο συνδιασμός εγκυμοσύνη-ΣΚΠ.
Σας ευχαριστώ και ζητώ συγνώμη για το σεντόνι...ελπίζω κάποιος-α από εσάς να το διαβάσει, θα χαρ΄ώ πολύ!! Ευχομαι σε όλους δυναμη και κουράγιο στον ξεχωριστό αγώνα που δίνει ο καθένας!!
Είμαι η Βασιλική 33 χρονών, χαίρομαι απίστευτα που βρήκα την παρέα! Διαγνώστηκα πρόσφατα με ΣΚΠ (Αύγουστος 2024). Αν και είχα εμπειρία (σαν τρίτο πρόσπωπο σε αυτό τον αγώνα) από την μαμά μου καθώς και εκείνη νοσεί εδώ και 8 χρόνια.
Συνεπώς όταν είδα τα πρώτα συμπτώματα χωρίς καν να τα ψάξω σε γιατρούς το ήξερα ότι πλέον δεν θα είμαι απλά θεατής αυτής της νόσου, γιατί πραγματικά αν δεν το ζεις και όση καλή διάθεση και κατανόηση να έχεις δεν είναι το ίδιο.
Μέχρι να φτάσω στην ηλικία των 30 νόμιζα ότι πραγματικά είμαι άτρωτη. Μια ανεμοβλογιά πέρασα στα 22 και ούτε που την κατάλαβα. Ούτε ο πυρετός 39,8 τότε στον κοβιντ δεν με άγγιξε.
Για να μη λέω και πολλά και καταλήξω να γρ΄΄αφω σεντόνι...Ακόμα και τα πρώτα συμπτώματα της νόσου τα ξεπέρασα απλά παίρνοντας βιταμίνες συμπλέγματος Β από μόνη μου χωρίς να μου το πεί γιατρός μέχρι να βγουν τα αποτελέσματα των εξετάσεων μου και να φανεί ότι ανήκω κι εγώ σε αυτή την "παρέα".
Πρώτη αγωγή που μου πρότεινε ο ένας από τους δυο γιατρούς μου είναι το Tecfidera. Το παίρνω μέχρι και σήμερα αλλά ξαφνικά ο δεύτερος γιατρός μου (που είναι και της μαμας μου γιατρός) βλέποντας στις μαγνητικές εγκεφάλου και αυχένα 2 καινούργιες εστίες μου πρότεινε να αλλάξω θεραπεία από χάπια σε ενέσεις ιντερφερόνης.
Σε γενικές γραμμές δεν με τρομάζει καθόλου η νόσος όσο οι παρενέργειες της κάθε αγωγής που σου προτείνουν να πάρεις. Εκτός από το ότι δεν έχω διαβάσει ούτε ένα θετικό σχόλιο όσο αφορά αυτές τις ενέσεις βλέπω ότι τις παίρνουν άνθρωποι που έχουν έστω ένα βασικό-σημαντικό σύμπτωμα (εύχομαι μέσα απο την καρδιά μου να το ξεπεράσουν). Εγώ δεν έχω τίποτα....προς το παρόν. Πείτε μου έχω άδικο να είμαι λίγο επιφυλακτική στο να πω ναι σε μια τέτοια αγωγή; Προς θεού δεν αμφισβητώ τις γνώσεις και την εμπειρία των γιατρών αλλά κάπου διάβασα σε ένα σχόλιο "για καλό τα λένε οι γιατροί και αυτοί ξέρουν και το καλό μας θέλουν αλλά αυτό που πραγματικά νιώθουμε και ζούμε μόνο εμείς το ξέρουμε παραγματικά" ταυτίστηκα μπορώ να πω με αυτό....
Να προσθέσω και να τελείωσω το σεντόνι που τελικά έγγραψα, ότι αυτό τον καιρό βρίσκομαι στην διαδικασία να κάνω σπερματένχυση (διαδικασία υποβοηθούμενης αναπαραγωγής) καθώς εδώ και 5 χρόνια προσπαθώ να κάνω ένα παίδι, θα ήθελα πολύ να ακούσω γνώμη και τις εμπειρίες σας όσο αφορά ο συνδιασμός εγκυμοσύνη-ΣΚΠ.
Σας ευχαριστώ και ζητώ συγνώμη για το σεντόνι...ελπίζω κάποιος-α από εσάς να το διαβάσει, θα χαρ΄ώ πολύ!! Ευχομαι σε όλους δυναμη και κουράγιο στον ξεχωριστό αγώνα που δίνει ο καθένας!!
“Η φύση θεραπεύει, η επιστήμη καθοδηγεί, η πίστη ολοκληρώνει.”
