Γειά σας!
Μια εβδομάδα περίπου μετά το εμβόλιο παρουσιάστηκε έντονη δυσπνοια και αρρυθμία.
Μην τα πολυλογώ, πήγα στο νοσοκομείο, έκανα μια σειρά εξετάσεων και στο τέλος μου έβαλαν, έτσι βοηθητικά, μάσκα οξυγόνου για λίγο.
Ήδη με το που σηκώθηκα να φύγω ένιωσα μια διαφορά. Έχω ενθουσιαστεί και προσπαθώ να με συγκρατήσω. Πάντως από φάρμακα τέτοια άμεση ευεξία δεν είδα!
Λοιπόν, η ζαλάδα μειώθηκε αισθητά. Οπότε αυτομάτως μπορώ και ελέγχω καλύτερα την προβληματική βάδισή μου, άρα περπατώ καλύτερα, δηλαδή πιο σταθερά. Φυσικά η σπαστικοτητα δεν άλλαξε. Ούτε η αντοχή.
Δεν έχω ιδέα αν θα κρατήσει αυτό. Σιγά μην κρατήσει. Είναι η πρώτη μέρα, θεωρώ αύριο ξανά τα ίδια... Μα ενθουσιαστηκα! Καιρό τώρα μόνο απογοήτευση παίρνω από φάρμακα και επιδείνωση. Είχα καιρό να νιώσω έστω λίγο καλύτερα, να δω πάλι λίγη ελπίδα! Και χαίρομαι. Σημαίνει ίσως υπάρχει κάτι περισσότερο.. Πάντως βοήθεια μέχρι τώρα έχω δει παρα μόνο από διατροφή, φυσιοθεραπεια, βελονισμό και τώρα αυτό.
Αστείο να το λέω αυτό βέβαια ενώ σε λίγο καιρό ετοιμάζομαι για Ocrevus...
Ήθελα πολύ να το μοιραστώ μαζί σας. Μπορεί και κάποιος άλλος να βοηθηθεί λίγο ή να ξέρει κάτι παραπάνω να μας κατατοπίσει.
Αυτά είναι τα ωραία της ζωής! Εκεί που κουράζεσαι και λες πάει τελείωσε, κάτι γίνεται ξαφνικά και βρίσκεις καινούρια ελπίδα να συνεχίσεις! Μην το βάζετε κάτω! Αντε, μόνο για λίγο και μετά πάλι πίσω στον αγώνα. Στο τέλος θα τα καταφέρουμε.
Μια εβδομάδα περίπου μετά το εμβόλιο παρουσιάστηκε έντονη δυσπνοια και αρρυθμία.
Μην τα πολυλογώ, πήγα στο νοσοκομείο, έκανα μια σειρά εξετάσεων και στο τέλος μου έβαλαν, έτσι βοηθητικά, μάσκα οξυγόνου για λίγο.
Ήδη με το που σηκώθηκα να φύγω ένιωσα μια διαφορά. Έχω ενθουσιαστεί και προσπαθώ να με συγκρατήσω. Πάντως από φάρμακα τέτοια άμεση ευεξία δεν είδα!
Λοιπόν, η ζαλάδα μειώθηκε αισθητά. Οπότε αυτομάτως μπορώ και ελέγχω καλύτερα την προβληματική βάδισή μου, άρα περπατώ καλύτερα, δηλαδή πιο σταθερά. Φυσικά η σπαστικοτητα δεν άλλαξε. Ούτε η αντοχή.
Δεν έχω ιδέα αν θα κρατήσει αυτό. Σιγά μην κρατήσει. Είναι η πρώτη μέρα, θεωρώ αύριο ξανά τα ίδια... Μα ενθουσιαστηκα! Καιρό τώρα μόνο απογοήτευση παίρνω από φάρμακα και επιδείνωση. Είχα καιρό να νιώσω έστω λίγο καλύτερα, να δω πάλι λίγη ελπίδα! Και χαίρομαι. Σημαίνει ίσως υπάρχει κάτι περισσότερο.. Πάντως βοήθεια μέχρι τώρα έχω δει παρα μόνο από διατροφή, φυσιοθεραπεια, βελονισμό και τώρα αυτό.
Αστείο να το λέω αυτό βέβαια ενώ σε λίγο καιρό ετοιμάζομαι για Ocrevus...
Ήθελα πολύ να το μοιραστώ μαζί σας. Μπορεί και κάποιος άλλος να βοηθηθεί λίγο ή να ξέρει κάτι παραπάνω να μας κατατοπίσει.
Αυτά είναι τα ωραία της ζωής! Εκεί που κουράζεσαι και λες πάει τελείωσε, κάτι γίνεται ξαφνικά και βρίσκεις καινούρια ελπίδα να συνεχίσεις! Μην το βάζετε κάτω! Αντε, μόνο για λίγο και μετά πάλι πίσω στον αγώνα. Στο τέλος θα τα καταφέρουμε.
ΕΦΤΑΣΕΣ ΩΣ ΕΔΩ! ΜΗ ΦΟΒΑΣΑΙ ΤΙΠΟΤΑ! ΣΥΝΕΧΙΣΕ!