ΦΙΛΑΡΑΚΙΑ ΓΕΙΑ ΣΑΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΒΟΗΘΕΙΑ ΣΑΣ !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

[Dhm]

Εγώ λίγους μήνες αφού διαγνώσθηκα μένω μόνη μου, 5 ώρες μακριά από τους δικούς μου, σπουδάζω, πάω κάθε εβδομάδα σε φαρμακείο και μου κάνουν την ένεση, έχω πάει και 5 ώρες μόνη μου να είμαι με κορτιζόνη κλπ κλπ. εεεε!τα σχόλια είναι νομίζω περιττά:Ρ

[Βασιλικη T.]

Μια γνώμη θέλω κι εγώ σε κάτι. Πριν κάποιους μήνες είχα πει σε μια κοπέλα(που ήξερα για λίγο διάστημα) την κατάστασή μου και σε μια συζήτησή μας για κάτι, μου είπε πως ''δεν είμαι αρκετά δυνατή''. Εσείς πιστεύετε πως είναι κάποιος 'έξω από τον χορό' σε θέση να πει κάτι τέτοιο?Με είχε πειράξει πολύ γιατί ξέρω πως δεν ισχύει κάτι τέτοιο...

Κάποιοι ανθρωποι απλά δεν θα σε καταλάβουν ποτέ....δεν φταίνε αυτοί ..... υπαρχουν πολλοί όμως που είναι εκει για να ακούσουν την γκρινια σου... γιατι ανθρωποι ειμαστε ολοι

[Dhm]

Γενικά οι έξω δεν καταλαβαίνουν πάντα ή δεν θέλουν να καταλάβουν. Ούτε καν οι γιατροί δεν καταλαβαίνουν πως νιώθουμε π.χ. τα μουδιάσματα. Οι γονείς μου ας πούμε τώρα που τους λέω ότι με έχει κουράσει πάρα πολύ η ζέστη, μου λένε συνέχεια πως όλους τους κουράζει....

[Βασιλικη T.]

Γενικά οι έξω δεν καταλαβαίνουν πάντα ή δεν θέλουν να καταλάβουν. Ούτε καν οι γιατροί δεν καταλαβαίνουν πως νιώθουμε π.χ. τα μουδιάσματα. Οι γονείς μου ας πούμε τώρα που τους λέω ότι με έχει κουράσει πάρα πολύ η ζέστη, μου λένε συνέχεια πως όλους τους κουράζει....

εμενα απο την άλλη οι γονεις μου και το νυχι μου να ποναει θα μου που ν να πάρω το γιατρο....πφφφφφφ... δεν ξερω τι είναι χειρότερο τελικα

[Dhm]

χαχα Πραγματικά δεν ξέρω κι εγώ τι είναι χειρότερο:Ρ

[Nick.]

καλησπέρα,

έχω περίπου το ίδιο θέμα, είμαι με ενα παιδί περίπου 4 μήνες και μέσα σε αυτούς είχα μία ωση στην θωρακική μοίρα (που την είχα καταλάβει λόγω μονιμου μουδιάσματος στο πόδι και επαληθευτηκε με την MRI) οπότε χρειάστηκε να κάνω κορτιζόνη. Του είχα πει μέσα στις τόσες κουβέντες που κανεις στην αρχη μιας σχέσης πως είχα άλλα δύο περιστατικά στη ζωή μου πριν 2,5-3 χρονια αλλα είμαι καλά και δεν είναι σκπ (ο γιατρός ήταν αισιόδοξος και πιστεψε πως θα ήταν μεμονομένα περιστατικα). Επειδη ήταν μόνο δύο δεν πηρα κάποια θεραπεία με ιντερφερονες. Τώρα ο νευρολόγος μου μου είπε πως πρέπει να το σκεφτώ σοβαρά να ξεκινήσω θεραπεία και πως αυτός, αυτό είναι που μου προτείνει. Καθώς μιλόυσα με τον γιατρό και ήταν μποροστα και η μητέρα μου...αρχισε ένα τροπάριο με θέμα: Δεν λέμε πουθενα πως κανουμε αγωγή. Μόνο στους γονείς και στον συζυγο μας. Μου εξήγησε πως ο κόσμος είναι προκατειλημμένος και πως, ενω δεν είναι λογικό όταν ακουγεται κάτι τέτοιο σε μία παρέα πάντα υπάρχει "οικτος" στην ατμόσφαιρα. Δεν το βρίσκω παράλογο αλλα γενικά έχω την τάση να συζητάω για όλα αυτά με τους φιλους μου κλπ. Στο αγόρι μου όμως να το πω? ξερω πως θα το καταλάβει (γιατι στην οικογένεια του υπάρχει ιστορικό καρκίνου και εξαιτάιζονται όλοι συχνα) αλλα δεν θέλω σε καμία περιπτωση να συνδιάσει στο μυαλό του την εννοια της αρρωστης με το ονομα μου. Ούτε φροντίδα θέλω ούτε τιποτα. και απο την άλλη όταν θα βλέπει τα σημάδια απο τις ενεσεις τι θα του λέω ? με τσιμπησε κουνουπι?

ΥΓ: αφήνουν σημαδια οι υποδοριες ενεσεις?

ΥΓ: τελικά τι έκανες? το είπες?

Εχω πάθει πλάκα τώρα με αυτό που διάβασα.
Ο γιατρός σου τα είπε αυτά ή η μητέρα σου? Αν σου τα είπε ο γιατρός να τον καταγγείλεις στον ιατρικό σύλλογο. Κι αν δεν το κάνεις εσύ, ευχαρίστως να το κάνω εγώ.
ΑΥΤΑ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΕΙΝΑΙ ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΑ.
Μιλάμε για κοινωνική απομόνωση, μιλάμε για προκατάληψη, και σου έρχεται ο εκπρόσωπος της επιστήμης να σου πει πως όλα αυτά έχουν βάση?
ΑΥΤΟΣ είναι ο προκατειλημένος, ΑΥΤΟΣ είναι που νιώθει οίκτο, ΑΥΤΟΣ είναι παράλογος. Ο κόσμος είναι μια χαρά άνετος με το θέμα, ΕΚΤΟΣ από αυτούς που μοιάζουν με ΑΥΤΟΝ.
ΜΗΝ ΥΙΟΘΕΤΕΙΣ ΤΗΝ ΣΤΑΣΗ ΤΟΥ.
Είναι τραγικό που ήταν παρούσα και η μάνα. Να έχει τον πόνο της που η ιατρική δεν μπορεί να κάνει καλά το παιδί της και να βιώνει εν ψυχρώ και το πιο σκληρό πρόσωπο του ρατσισμού από τον ίδιο τον γιατρό μάλιστα.
Ο ΤΥΠΟΣ ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ.
Να μην λες πουθενά πως κάνεις αγωγή? Ανήκουστο. Γιατί τί είναι? Παράνομο? Ανήθικο? Επικίνδυνο για τη δημόσια υγεία? Κακοήθες? Έκφυλο? ΤΙ ΕΙΝΑΙ?
ΤΟ ΓΟΥΡΟΥΝΙ.

[Βασιλικη T.]

καλησπέρα,

έχω περίπου το ίδιο θέμα, είμαι με ενα παιδί περίπου 4 μήνες και μέσα σε αυτούς είχα μία ωση στην θωρακική μοίρα (που την είχα καταλάβει λόγω μονιμου μουδιάσματος στο πόδι και επαληθευτηκε με την MRI) οπότε χρειάστηκε να κάνω κορτιζόνη. Του είχα πει μέσα στις τόσες κουβέντες που κανεις στην αρχη μιας σχέσης πως είχα άλλα δύο περιστατικά στη ζωή μου πριν 2,5-3 χρονια αλλα είμαι καλά και δεν είναι σκπ (ο γιατρός ήταν αισιόδοξος και πιστεψε πως θα ήταν μεμονομένα περιστατικα). Επειδη ήταν μόνο δύο δεν πηρα κάποια θεραπεία με ιντερφερονες. Τώρα ο νευρολόγος μου μου είπε πως πρέπει να το σκεφτώ σοβαρά να ξεκινήσω θεραπεία και πως αυτός, αυτό είναι που μου προτείνει. Καθώς μιλόυσα με τον γιατρό και ήταν μποροστα και η μητέρα μου...αρχισε ένα τροπάριο με θέμα: Δεν λέμε πουθενα πως κανουμε αγωγή. Μόνο στους γονείς και στον συζυγο μας. Μου εξήγησε πως ο κόσμος είναι προκατειλημμένος και πως, ενω δεν είναι λογικό όταν ακουγεται κάτι τέτοιο σε μία παρέα πάντα υπάρχει "οικτος" στην ατμόσφαιρα. Δεν το βρίσκω παράλογο αλλα γενικά έχω την τάση να συζητάω για όλα αυτά με τους φιλους μου κλπ. Στο αγόρι μου όμως να το πω? ξερω πως θα το καταλάβει (γιατι στην οικογένεια του υπάρχει ιστορικό καρκίνου και εξαιτάιζονται όλοι συχνα) αλλα δεν θέλω σε καμία περιπτωση να συνδιάσει στο μυαλό του την εννοια της αρρωστης με το ονομα μου. Ούτε φροντίδα θέλω ούτε τιποτα. και απο την άλλη όταν θα βλέπει τα σημάδια απο τις ενεσεις τι θα του λέω ? με τσιμπησε κουνουπι?

ΥΓ: αφήνουν σημαδια οι υποδοριες ενεσεις?

ΥΓ: τελικά τι έκανες? το είπες?

Εχω πάθει πλάκα τώρα με αυτό που διάβασα.
Ο γιατρός σου τα είπε αυτά ή η μητέρα σου? Αν σου τα είπε ο γιατρός να τον καταγγείλεις στον ιατρικό σύλλογο. Κι αν δεν το κάνεις εσύ, ευχαρίστως να το κάνω εγώ.
ΑΥΤΑ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΕΙΝΑΙ ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΑ.
Μιλάμε για κοινωνική απομόνωση, μιλάμε για προκατάληψη, και σου έρχεται ο εκπρόσωπος της επιστήμης να σου πει πως όλα αυτά έχουν βάση?
ΑΥΤΟΣ είναι ο προκατειλημένος, ΑΥΤΟΣ είναι που νιώθει οίκτο, ΑΥΤΟΣ είναι παράλογος. Ο κόσμος είναι μια χαρά άνετος με το θέμα, ΕΚΤΟΣ από αυτούς που μοιάζουν με ΑΥΤΟΝ.
ΜΗΝ ΥΙΟΘΕΤΕΙΣ ΤΗΝ ΣΤΑΣΗ ΤΟΥ.
Είναι τραγικό που ήταν παρούσα και η μάνα. Να έχει τον πόνο της που η ιατρική δεν μπορεί να κάνει καλά το παιδί της και να βιώνει εν ψυχρώ και το πιο σκληρό πρόσωπο του ρατσισμού από τον ίδιο τον γιατρό μάλιστα.
Ο ΤΥΠΟΣ ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ.
Να μην λες πουθενά πως κάνεις αγωγή? Ανήκουστο. Γιατί τί είναι? Παράνομο? Ανήθικο? Επικίνδυνο για τη δημόσια υγεία? Κακοήθες? Έκφυλο? ΤΙ ΕΙΝΑΙ?
ΤΟ ΓΟΥΡΟΥΝΙ.

kala ki esy gia na me prostatepsei to eipe....

sthn genikh vash aftwn pou les den exeis adiko alla yparxoun kai alles apopseis

thanks

[Dhm]

καλησπέρα,

έχω περίπου το ίδιο θέμα, είμαι με ενα παιδί περίπου 4 μήνες και μέσα σε αυτούς είχα μία ωση στην θωρακική μοίρα (που την είχα καταλάβει λόγω μονιμου μουδιάσματος στο πόδι και επαληθευτηκε με την MRI) οπότε χρειάστηκε να κάνω κορτιζόνη. Του είχα πει μέσα στις τόσες κουβέντες που κανεις στην αρχη μιας σχέσης πως είχα άλλα δύο περιστατικά στη ζωή μου πριν 2,5-3 χρονια αλλα είμαι καλά και δεν είναι σκπ (ο γιατρός ήταν αισιόδοξος και πιστεψε πως θα ήταν μεμονομένα περιστατικα). Επειδη ήταν μόνο δύο δεν πηρα κάποια θεραπεία με ιντερφερονες. Τώρα ο νευρολόγος μου μου είπε πως πρέπει να το σκεφτώ σοβαρά να ξεκινήσω θεραπεία και πως αυτός, αυτό είναι που μου προτείνει. Καθώς μιλόυσα με τον γιατρό και ήταν μποροστα και η μητέρα μου...αρχισε ένα τροπάριο με θέμα: Δεν λέμε πουθενα πως κανουμε αγωγή. Μόνο στους γονείς και στον συζυγο μας. Μου εξήγησε πως ο κόσμος είναι προκατειλημμένος και πως, ενω δεν είναι λογικό όταν ακουγεται κάτι τέτοιο σε μία παρέα πάντα υπάρχει "οικτος" στην ατμόσφαιρα. Δεν το βρίσκω παράλογο αλλα γενικά έχω την τάση να συζητάω για όλα αυτά με τους φιλους μου κλπ. Στο αγόρι μου όμως να το πω? ξερω πως θα το καταλάβει (γιατι στην οικογένεια του υπάρχει ιστορικό καρκίνου και εξαιτάιζονται όλοι συχνα) αλλα δεν θέλω σε καμία περιπτωση να συνδιάσει στο μυαλό του την εννοια της αρρωστης με το ονομα μου. Ούτε φροντίδα θέλω ούτε τιποτα. και απο την άλλη όταν θα βλέπει τα σημάδια απο τις ενεσεις τι θα του λέω ? με τσιμπησε κουνουπι?

ΥΓ: αφήνουν σημαδια οι υποδοριες ενεσεις?

ΥΓ: τελικά τι έκανες? το είπες?

Εχω πάθει πλάκα τώρα με αυτό που διάβασα.
Ο γιατρός σου τα είπε αυτά ή η μητέρα σου? Αν σου τα είπε ο γιατρός να τον καταγγείλεις στον ιατρικό σύλλογο. Κι αν δεν το κάνεις εσύ, ευχαρίστως να το κάνω εγώ.
ΑΥΤΑ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΕΙΝΑΙ ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΑ.
Μιλάμε για κοινωνική απομόνωση, μιλάμε για προκατάληψη, και σου έρχεται ο εκπρόσωπος της επιστήμης να σου πει πως όλα αυτά έχουν βάση?
ΑΥΤΟΣ είναι ο προκατειλημένος, ΑΥΤΟΣ είναι που νιώθει οίκτο, ΑΥΤΟΣ είναι παράλογος. Ο κόσμος είναι μια χαρά άνετος με το θέμα, ΕΚΤΟΣ από αυτούς που μοιάζουν με ΑΥΤΟΝ.
ΜΗΝ ΥΙΟΘΕΤΕΙΣ ΤΗΝ ΣΤΑΣΗ ΤΟΥ.
Είναι τραγικό που ήταν παρούσα και η μάνα. Να έχει τον πόνο της που η ιατρική δεν μπορεί να κάνει καλά το παιδί της και να βιώνει εν ψυχρώ και το πιο σκληρό πρόσωπο του ρατσισμού από τον ίδιο τον γιατρό μάλιστα.
Ο ΤΥΠΟΣ ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ.
Να μην λες πουθενά πως κάνεις αγωγή? Ανήκουστο. Γιατί τί είναι? Παράνομο? Ανήθικο? Επικίνδυνο για τη δημόσια υγεία? Κακοήθες? Έκφυλο? ΤΙ ΕΙΝΑΙ?
ΤΟ ΓΟΥΡΟΥΝΙ.

kala ki esy gia na me prostatepsei to eipe....

sthn genikh vash aftwn pou les den exeis adiko alla yparxoun kai alles apopseis

thanks

Να σε προστατέψει από τι? Απαράδεκτη η συμπεριφορά του!

[Κωνσταντίνα]

Συνάδελφοι μην πυροβολείτε τον γιατρό.Τόσα ξέρει γιατί εμπιστεύεται τους "ειδικούς".
Η σκπ μπορεί να επιφέρει αναπηρίες, αλλά μπορεί και ΟΧΙ
Ο γιατρός εκπροσωπεί το ιατρικό μοντέλο.Πριν μπει στο Πανεπιστήμιο, ο ΟΗΕ και ο ΠΟΥ(παγκόσμιος οργανισμός υγείας), έχουν ορίσει την αναπηρία ως:

→ Βλάβη (impairment) = οποιαδήποτε απώλεια ή ανωμαλία ψυχολογικής,
φυσιολογικής ή ανατομικής δομής ή λειτουργίας.
→ Αναπηρία (disability) = Οποιοσδήποτε περιορισμός ή έλλειψη (που προκύπτει από
μια βλάβη) ικανότητος προς εκτέλεση μιας δραστηριότητας κατά τον τρόπο ή μέσα στο
φάσμα δραστηριοτήτων που θεωρείται ομαλό για ένα ανθρώπινο ων.
→ Μειονεξία (handicap) = Ένα μειονέκτημα για ένα δεδομένο άτομο, που προκύπτει
από μια βλάβη ή αναπηρία, που περιορίζει ή εμποδίζει την εκπλήρωση ενός ρόλου που
είναι ομαλός (ανάλογα με την ηλικία, το φύλο και κοινωνικούς και πολιτιστικούς
παράγοντες) για το άτομο αυτό.

Όπως καταλαβαίνουμε έχουμε "φάει" ένα στερεότυπο, που πολύ δύσκολα θα το πετάξουμε από πάνω μας.
Όταν η επιστήμη και η πολιτική μάς θεωρεί "μη φυσιολογικούς", χρειάζεται εμείς να πείσουμε πρώτα τον εαυτό μας, ότι η μη σωματική ικανότητα δεν αποτελεί μειονεξία ή ανωμαλία, αλλά ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΤΗΤΑ που έχει ανάγκη μέριμνας.Και εδώ είναι τα δύσκολα

Παρεκκλίνουμε από το φυσιολογικό

υγ Nick

[Dhm]

Είμαστε ξεχωριστοί με τον δικό μας τρόπο. Νομίζω πως έτσι πρέπει να το βλέπουμε!