Γεωργία έγραψε:Καλημέρα σε όλους.
Αν διαβάσει κανείς τις απαντήσεις σου LL-MM θα νομίζει ότι γνωριζόμαστε και μάλιστα έχουμε και κακό προηγούμενο (κάποια υπονοούμενά σου δε με τιμούν καθόλου και σίγουρα ούτε εσένα. Θέλεις να στο στείλω σε ένα προσωπικό σου mail και μετά εσύ να δοκιμάσεις να το αναρτήσεις;)
Κατ' αρχήν, εγώ δεν υπονοώ τίποτα, τα λέω άμεσα: ΕΣΥ ζητησες τη δική μας βοήθεια υπονοώτας ότι θα μας βοηθούσες ΠΟΥΛΩΝΤΑΣ ΜΑΣ, ΔΗΛΑΔΗ, ΕΞΥΠΗΡΕΤΗΣΗ... Και να μη γνωρίζαμε εσένα προσωπικά, σαφώς έχουμε χείριστα προηγούμενα τα οποία παραπέμπουν σε αντιμετωπίσεις ΑΚΡΙΒΩΣ ΣΑΝ ΤΗ ΔΙΚΗ ΣΟΥ, και τις οποίες καταντήσαμε να γνωρίζουμε καλύτερα κι από την τσέπη μας
![]()
Αισθάνομαι άσχημα για το κλίμα που δημιουργήθηκε και τις αντιπαραθέσεις που προέκυψαν και δεν ήταν καθόλου στις προθέσεις μου. ΣΥΧΩΡΕΜΕΝΗ ΑΝ ΜΑΣ ΔΩΣΕΙΣ ΒΟΗΘΕΙΑ ΟΠΩΣ ΤΗ ΧΡΕΙΑΖΌΜΑΣΤΕ ΕΜΕΙΣ![]()
Ζητάω συγνώμη αν ο τρόπος που ζήτησα βοήθεια φάνηκε υπεροπτικός, προσέβαλε κάποιους ή τους θύμισε δυσάρεστες καταστάσεις με συναδέλφους. Χωρίς δεύτερη σκέψη έθεσα το θέμα χωρίς ίσως να πολυζυγίσω τον τρόπο ή τις αντιδράσεις που θα προκαλούσε.
Δεν ήταν αυτό τουλάχιστον αψυχολόγητοΌπως έπρεπε να ξέρεις ήδη, οι νοοτροπίες αυτές είναι γενικές, αλλά αν είσαι η εξαιρεση που επιβεβαιώνει τον κανόνα, όπως διατείνεσαι, δεν έχεις παρα να μας το αποδείξεις βοηθώντας εμάς...
Και πάλι, δεν κατηγορούμε εσένα προσωπικά, αλλά το σύστημα που ανακαζόμαστε να υποστούμε, και το οποίο παράγει τις αντιδράσεις σου. Ο τρόπος σου δε φάνηκε υπεροπτικός: δεδομένων των γνώσεων που λές ότι έχεις, ΕΙΝΑΙ, και είναι και συνηθέστατο φαινόμενο στους περισσότερους εργαζόμενους στον τομέα της υγείας, σε ποιόν λίγο, σε ποιόν πολύ... γιαυτό, ίσως η καθηγήτριά σου να μπορεί να μας δώσει κάποιες πληροφορίες ώς προς την αντιμετώπιση των πειραματόζωων από σας όλους, σόρυ, εσείς τους ονοματίζετε ασθενείς, για λόγους ευθιξίας σας, φαντάζομαι...
Φυσικά αυτό που κάνω θα βοηθήσει εμένα – θα μπορέσω να τελειώσω τη πτυχιακή μου και να πάρω πτυχίο. Όμως έχω την, απατηλή ίσως, σκέψη ότι κάτι μπορεί να προσφέρει και στο χώρο της μελέτης της ΣΚΠ.
Στο πρώτο ποστ σου, έγραψες ότι "θα βοηθούσες όσο μπορούσες απο προσωπικό ενδιαφέρον". Εδώ είναι ιστοσελίδα σκληρυντικών, όχι ψυχολογικό εργαστήρι, και το ήξερες. Στην πραγματικότητα ΔΕΝ ήθελες να βοηθήσεις εμάς τους σκληρυντικούς, αλλά την έρευνα για τη σκπ, την οποία συγχέεις με μας. Εξ άλλου, όταν σου υπέδειξα έναν τρόπο να μας βοηθήσεις, τον αγνόησες: και ούτε μας είπες, βέβαια, πως θα βοηθούσες ΕΜΑΣ Δηλαδή η φίλη μας η Μαρία77 είχε απόλυτο δίκαιο: μας θεωρείς όντως πειραματόζωα απλά προσβάλλεσαι με το δεδομένο. Αν όχι, θα μας το είχες πει ανοιχτά[/color]
Το ερωτηματολόγιο αποτελείται από επιμέρους σταθμισμένα ερωτηματολόγια που μετράν διαφορετικούς παράγοντες: τρόπο που σχετίζομαι με τους άλλους, οικογενειακές σχέσεις, επιθετικότητα, άγχος, ψυχοπαθολογία κά. Σε καμία περίπτωση δε κάνω την υπόθεση ότι όλοι οι ασθενείς έχουν τα ίδια χαρακτηριστικά. Υποθέτω ότι ανάλογα με τα δημογραφικά χαρακτηριστικά (ηλικία, πόσο κοντά έγινε η διάγνωση, πορεία της νόσου, οικογενειακή στήριξη)διαφοροποιούνται και όλα τα παραπάνω. Επίσης πιστεύω ότι κάποια χαρακτηριστικά της νόσου (πχ. το απρόβλεπτο της πρόγνωσης, θεραπεία σε ερευνητικό στάδιο) προσδίδουν κάποια ιδιαίτερα στοιχεία(π.χ. ανασφάλεια για την εξέλιξη ) που δεν είναι κοινά σε άλλες ασθένειες. Γίνονται κάποιες υποθέσεις με βάση παλαιότερες έρευνες (πχ. ανάλογα με την οικογενειακή κατάσταση διαφοροποιείται και το επίπεδο άγχους) που μπορεί να επιβεβαιωθούν ή να αναιρεθούν.
Εδώ μερικά παιδιά προσφέρονται ώς πειραματόζωα, γιατι έχουν την ελπίδα ότι θα μπορέσουν να συνεχίσουν τη ζωή τους κανονικά, μετά την ίαση. Ίσως είναι καιρός να γίνει μια έρευνα ως προς την αντιμετώπιση των σκληρυντικών από το ευρύ κοινό, τους ειδικούς της υγείας, την πολιτεία κλπ. Αν καταφέρεις να κάνεις μια έρευνα σε ότι προκύψει απ΄αυτήν ώστε να γίνεται μια σωστή πληροφόρηση, τουλάχιστον έτσι η "συνολική αντιμετώπιση" θα μπορέσει να βελτιωθεί...
Θέλω να το προσαρμόσω στη Πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας κάνοντας μια πρόταση με βάση αυτό που θα προκύψει, στο επίπεδο μιας συνολικής αντιμετώπισης (όχι μόνο σωματικά αλλά και ψυχικά, υποστηρικτικά).
Δε προσπαθώ να πείσω κανέναν να συμμετάσχει απλά είναι ανάγκη μου να υπερασπιστώ αυτό που σκέφτηκα και θέλω να πραγματοποιήσω.
Αν βάλλεις το ερωτηματολόγιο σε word, νομίζω ότι θα έπρεπε να περάσει...
Ευχαριστώ για όλα τα μηνύματα – μαθήματα που μου δώσατε. Ευχομαι ειλικρινά να τα κατανόησες και να σου χρησιμέυσουν, και κυρίως στην αδελφή σου αλλά και σ' όλους μας![]()
Καλή συνέχεια σε όλους Επίσης...
και μήν ξεχνάς, ακόμα κι άν δε έχεις δεί το φίλμ "will Hunting" ότι η εμπιστοσύνη είναι απαραίτητη στα πειραματόζωα, την επιζητούν και θα είχαν βοηθήσει ευχαρίστως, άν τους είχες ανοίξει τα χαρτιά σου εξ αρχής...![]()
Τελευταία επεξεργασία από το μέλος LL--MM την Κυρ Αύγ 15, 2010 9:54 pm, έχει επεξεργασθεί 7 φορές συνολικά.
Για να επικρατήσει το κακό, αρκεί όλοι οι καλοί άνθρωποι να μην κάνουν τίποτα Εdmund Burke