Γιατί τα αρνητικά συναισθήματα μας καταστρέφουν

[Κωνσταντίνα]

Παιδιά προβλέπω πολύ εποικοδομητικό διάλογο.Θα με συγχωρήσετε αλλά πρέπει να απουσιάσω για λίγο.Πρέπει να μαγειρέψω και επιστρέφω να "διαλογιστούμε".

[Κωνσταντίνα]

Επιστρέφω στη συζήτησή μας.
Αρνούμαι να πιστέψω ότι την ευθύνη της ζωής μου την έχει ο χ παράγοντας.Ακόμα κι αν η σκπ με έχει αφήσει μισή, έχω ευθύνη αν θα επιλέξω τη ζωή η την κατάθλιψη.

Το βολικό είναι να πιστεύω ότι η σκπ ευθύνεται για τον κακό μου χαρακτήρα, για το ότι δεν κάνω παρέες, για το ότι έχω νεύρα, για το ότι δεν μπορώ να συνδεθώ συναισθηματικά με άνθρωπο κτλ κτλ..................
Δεν καταλαβαίνω παιδιά γιατί θυμώνετε με την ευθύνη;;;Οι επιλογές που κάνω ως νοήμων υπεύθυνος άνθρωπος, θα καθορίσουν σε μεγάλο βαθμό την ευτυχία μου.Γιατί ο "καημένος" ασθενής να έχει άλλοθι;;;

Ποιος έχει αντίρρηση ότι ο φόβος και τα αρνητικά συναισθήματα, προκαλούν στο σώμα βιοχημικές αντιδράσεις επιζήμιες;;;;Η κατάρρευση (collapse) ενός ανθρώπου έπειτα από παρατεταμένη έκθεσή του στα παραπάνω, είναι μια πραγματικότητα.Ή όχι;;;;

Οι βουλωμένες φλέβες μου φταίνε για τον υπέρμετρο εγωισμό μου;;;;Δε νομίζω.
Οι βουλωμένες φλέβες μου φταίνε που πιστεύω ότι με κοροϊδεύουν;;;;Δε νομίζω.
Οι βουλωμένες φλέβες μου φταίνε που τα θέλω όλα εδώ και τώρα;;;;Δε νομίζω.
Οι βουλωμένες φλέβες μου φταίνε που φοβάμαι να αγαπήσω;;;;Δε νομίζω.
Οι βουλωμένες φλέβες μου φταίνε που έχω ανεξέλεγκτα νεύρα;;;;Ίσως ναι, μέχρι την στιγμή που τις χρησιμοποιώ ως βολικό άλλοθι.-δεν φταίω εγώ, η κακή μου ροή ευθύνεται.........

Γιατί δε βουλώνουν οι φλέβες των "καθικιών" και αναίσθητων ανθρώπων;;;;;

Hans εσύ θυμώνεις επίμονα με τους νευρολόγους ( μαζί σου κι εγώ) και ο Ρόμποκοπ θυμώνει επίμονα με τη ΧΕΝΦΑ.

Το κείμενο που δημοσίευσε ο Στάθης έχει κατά την γνώμη μου πολλές αλήθειες.Δείτε το με άλλη ματιά και ίσως κάτι σας πει.

[Κωνσταντίνα]

Τώρα που ξανακοιτώ τον τίτλο της δημοσίευσης του Στάθη, σκέφτομαι ότι είναι πέρα για πέρα αληθινός.Βιωματικά μιλώ

Έκανα μία παρατήρηση, στην οποία με βοηθήσατε εσείς συνάδελφοι να την κάνω.Αν έχω λάθος, παρακαλώ........
Οτιδήποτε πάει να αμφισβητήσει την άποψη της φλεβικής ανεπάρκειας, υπάρχει μεγάλος θυμός και άρνηση για την οποιαδήποτε άποψη που μπορεί να υπονοεί, ότι το ζήτημα "φλέβες", χρειάζεται κι άλλο χρόνο.

Έχω πειστεί ότι είναι μια σοβαρή προσέγγιση, αλλά πιστεύω το ίδιο δυνατά ότι δεν κάνει για όλους μας.Που σημαίνει ότι δεν είναι η λύση του προβλήματος σκπ.

podiki μου έχω κρατήσει από την πετυχημένη εμπειρία σου, το εξής.Όταν έστειλες τις μαγνητικές σου στην Αμερική στον Sclafani;;, σου διέγνωσε ότι η σκπ σου, δημιουργήθηκε από το αγγειακό σου.Δηλαδή θα μπορούσε να σου διαγνώσει ότι δεν οφείλεται στο προβληματικό σου φλεβικό σύστημα;;;
Σκέφτομαι λοιπόν ότι εσύ ήσουν ακριβώς το κατάλληλο περιστατικό για αγγειοπλαστική.Για το λόγο αυτό θεραπεύτηκες και υπεραμύνεσαι(το ίδιο ακριβώς θα έκανα στη θέση σου), αυτής της προσέγγισης επίλυσης της σκπ.

Επειδή η επικοινωνία μέσω υπολογιστή είναι εικονική, θα σας πω ότι είμαι καλοπροαίρετη και δεν θέλω να τσαντίσω κάποιον

[Κωνσταντίνα]

....................................................
Τώρα για τις επιλογές σου, ναι είσαι υπεύθυνη, αλλά ποιό από τα παρακάτω ακόμα κι' αν δεν φταίει η ΧΕΝΦΑ, είναι επιλογή σου;
.............................................................................................................

Κατ' αρχάς όλα τα παραπάνω δε με αντιπροσωπεύουν ευτυχώς.Ήταν τυχαία για να επιχειρηματολογήσω.
Hans υπάρχει περίπτωση να φταίει η ΧΕΝΦΑ;;;; πχ για το αν δεν μπορώ να αγαπήσω;;;;

[Κωνσταντίνα]

Καλημέρα στην παρέα.
Διάβασα με προσοχή όσα δημοσιεύσατε.Συμφωνώ στα επιχειρήματα, βιαστικά και ίσως αναίτια όμως ως απάντηση στο κείμενο του Στάθη ή σε μένα, που πιστεύω ότι δεν στοχοποιούμε την ευθύνη του ανθρώπου για τη γέννεση της αιτίας, αλλά τη μετέπειτα δράση, αυτού που υπόκειται τις συνέπειες !!!!!

Η παρέμβαση που έκανα και κάνω αφορά την ευθύνη μου, μετά την δημιουργία των νοσηρών καταστάσεων στη ζωή μου, από παράγοντες έξω από μένα.
Τι εννοώ.Η υποξεία μαθαίνω από τα σάιτς του podiki , ότι είναι ικανή να προκαλέσει αρνητικά συναισθήματα και συνέπειες κοινωνικού χαρακτήρα και σκπ βεβαίως.

Εγώ πίστευα και εξακολουθώ να πιστεύω ότι περιβαλλοντικοί παράγοντες (οικογένεια, ασθένεια(και υποξεία), κοινωνία), ευθύνονται (όχι εγώ) για την πχ κατάθλιψή μου ή την αντικοινωνική μου συμπεριφορά.Η ευθύνη μου βρίσκεται στο αν δεν κάνω κάτι γι αυτό.

Μα δεν είπα πουθενά ότι ξύπνησα μια μέρα πρωί και αποφάσισα ότι δε μ' αρέσει η ωραία μου ζωή και επειδή επιλέγω να βαριέμαι, δε σας γουστάρω, μου την "σπάτε", παθαίνω και κατάθλιψη ενώ δεν υπάρχει λόγος και αυτοκτονώ κιόλας και λέει ο κόσμος τι μαλ@κας ήταν και αγνώμων!!!!

Σ' ένα από τα σάιτς του podiki διάβασα την παρακάτω παράγραφο και νομίζω ότι θα συμφωνήσουμε στο εξής:
Το «αποδέχομαι» είναι ρήμα αποθετικό (αποθετικά είναι τα ρήματα που δεν έχουν ενεργητική φωνή) και απωθητικό. Θα ήθελα κάτι πιο ενεργητικό για τους ασθενείς με σκλήρυνση. Προτείνω τα: διαβάζω, κρίνω, απορρίπτω, γνωρίζω.
Θα προσθέσω τα δρω, επιλέγω, αποφασίζω, αρνούμαι, αντιστέκομαι, αλλάζω!!!

ΥΓ εννοείται ότι γελάω με τα τσάκρας και μάντρα και κουκουρούκου καταστάσεις.

[Κωνσταντίνα]

Τρομάζω στην ιδέα την ευθύνη της ζωής μου να την έχει η σκπ, την οποία δεν ελέγχω, γι αυτό και η αντίδρασή μου.
Κατάλαβα την αντίρρησή σας και φυσικά συμφωνώ ότι δε φταίω για τη νόσο μου.

Αλλά αντιδρώ στην απάθεια, στο, τι να κάνω μου έτυχε και θα το υποστώ παθητικά, στο ανεχτείτε με βρε, επειδή νοσώ βαριά κτλ κτλ.
Έχω γνωρίσει συμπάσχοντες "τρωκτικά", που βολεύονται πίσω από την ταμπέλα και τρώνε τον εαυτό τους(αυτόν να τον φάνε, είναι επιλογή), αλλά και τους γύρω τους, σύντροφο, παιδιά, γονείς, αδέλφια λες και επειδή αρρωστήσαμε είναι υποχρεωμένη η κοινωνία ολόκληρη, να μας υποστεί.Εγωισμός.

Την ευθύνη μου αδέλφια να πάρω και να μην γκρινιάζω, επειδή δεν ήρθε και το τέλος του κόσμου επειδή αρρώστησα
Βέβαια η ζωή μας είναι μοναδική και δεύτερη δεν έχει.Λοιπόν η ευθύνη μου και το χρέος μου είναι, να τη ζήσω μ' ότι μου μείνει.

Θυμώνω με τους ανθρώπους που θεωρητικά τα έχουν όλα και κλαψουρίζουν για την πουτ@ν@ τη ζωή.Θαυμάζω και υποκλίνομαι στον τετραπληγικό που δεν έχει τη δύναμη να κουνήσει τα χέρια του και διεκδικέι τον έρωτα.

ΥΓ ναι τα αρνητικά συναισθήματα μας καταστρέφουν

[petros]

Θυμάμαι εδώ στην Πάτρα την πρόεδρο να λέει πως το 30% είναι τα φάρμακα που θα σε βοηθήσουν και το 70% η ψυχολογία ! Αν είναι δυνατόν!

Αγαπητο pontiki πιο πιθανό είναι, δεν βρίσκεις? Γιατι ενίστασαι? Μια φορα είπαν την αλήθεια για τα φάρμακα και τους αποπαίρνεις.

Πάντως περα απο τσακρα και μακρα θεωρώ οτι η ψυχολογία παίζει ρόλο σε πολλές παθήσεις. Δεν είμαστε μόνο συκώτι, στομάχι και σπλίνα. Μερικές φορές τα συναισθήματα εππηρεάζουν την εκκριση ορμονών που έχουν διάφορες αντιδράσεις στο σώμα μας. Υπάρχουν ψήγματα αλήθειας στο κείμενο όχι όμως με την έννοια της ενοχοποίησης του ασθενή οτί προκάλεσε όλα αυτά τα πράγματα στον εαυτό του.

Πάντως επειδή έχω ακούσει πολλούς γιατρούς διαφόρων ειδικοτήτων να μιλούν για ψυχολογία πιστεύω πως έρχεται σε αντιπαράθεση με την επιστήμη που εκπροσωπούν με την έννοια οτί ουσιαστικά είναι σαν να σου λένε οτι πιστεύουν μια ολιστική αντιμετώπιση της ασθένειας (όχι μονο φαρμακάκι για το σύμπτωμα ή το όργανο αλλα και ψυχολογία), πράγμα που φυσικά έρχεται "μερικώς σε αντίθεση με την δυτική ιατρική γενικά.

[petros]

pontiki : δεν αμφιβάλλω στο οτι τα συναισθήματα επηρεάζουν την γενικότερη κατάσταση του οργανισμού μας . Αυτό έχει φανεί και από άλλες περιπτώσεις όπως πχ σε μια ιδιαίτερα πιεσμένη περίοδο κάποιος μπορεί να κρυολογήσει πιο εύκολα απ ο,τι σε μια χαλαρή . Ακόμα, τα καρδιαγγειακά προβλήματα επιδεινώνονται από το στρες .

Aυτό ακριβώς εννούσα. Οτι το συναισθημα μπορει να επιτεινει καποιο ηδη υπαρχων προβλημα υγειας η ακομα και να δημιουργησει οπως ακριβως το λες. Αυτη την αλληλεπιδραση εννουσα φιλε hans και δεν το κατηγοριοποιησα, επειδη δεν εχω τις γνωσεις να το κανω. Δεν λεω ας πουμε οτι το στρες σου χτυπαει το μιτοχονδριο κλπ. Και απο την αρχη κρατησα αποσταση απο το κειμενο σε οτι αφορα την σκπ.

Για να σου πω ενα παραδειγμα. Εγω εχω χρονιο προβλημα με το στομαχι μου. Σε μια περιεργη πατεντα που τολμω να πω ειναι relapsing-remmiting. Mε πιανει 2 φορες τον χρονο (ανοιξη και φθηνοπωρο) και οταν ειμαι καρααγχωμενος. Ξερω οτι ειχα γαστριτιδα η οποια ειναι φλεγμωνη του στομαχου. Οποτε δυο τινα υπαρχουν. Η το στρες επιτεινει την φλεγμονη του στομαχου μου και διπλωνομαι (μεσα απο την διαδικασια παραγωγης οξεων),ή παθαινω νευρωση στομαχου. Ειτε ετσι ειτε αλλιως το αποτελεσμα ειναι ο πονος ο οποιος δεν ειναι συναισθηματικος αλλα 100% σωματικος.Αυτο μου αποδεικνυει οτι το συναισθημα και ο ψυχισμος μου εκεινη την στιγμη χτυπαει τον οργανισμο μου σε κατι που εχω ηδη ευαισθησια. Ετσι το αντιλαμβανομαι εμπειρικα μετα απο τοσα χρονια.

Απο αυτη την αποψη το εξεταζω και οχι οτι το τσακρα του στομαχου μου παιρνει αρνητικη η θετικη ενεργεια απο τον ισημερινο.Ουτε φυσικα φταιω που συναισθηματικα περναω τις φασεις μου και με χτυπαει εκει.

[Κωνσταντίνα]

Παιδιά θα πω κάτι με πολύ νοιάξιμο στην παρέα

Δε νομίζετε ότι πρέπει να σταματήσουμε αυτή τη βεντέτα με τους νευρολόγους;;;;
Γιατί να τους δίνουμε τόση δύναμη, που μπορούν να μας κρατούν διαρκώς σε θυμό και μίσος για την ανεπάρκειά τους.
Αφού την αλήθεια την γνωρίζουμε.Χρειαζόμαστε και τη δική τους επιβεβαίωση για να πάψουμε το θυμό;;;Γιατί;;;
Αν θυμώνουμε επειδή μας κατέστρεψαν, σε τι ωφελούμαστε να διατηρούμε το θυμό;;;Θα συμβεί επαναμυελίνωση;;;;;

Όλα αυτά τα αρνητικά συναισθήματα που βιώνουμε στο άκουσμά τους, προκαλεί στην υγεία μας επιβάρυνση.Μας κάνουν δηλαδή κακό κατ' εξακολούθηση.Αφού χωρίσαμε, διαλέξαμε άλλο δρόμο τον αληθινό, γιατί τους κρατάμε στη ζωή μας;;;

[Στάθης]

Και μην ξεχνάμε πως η επιστήμη με πολύ μελέτη, πείραμα, μεθοδικότητα, πείραμα, επανάληψη, επιβεβαίωση εφεύρεσε τα καταπληκτικά φαρμάκια του καρκίνου, της σκλήρυνσης του AIDS και η λίστα αττεεεεεελείωωωωωτη...

Τέτοια Επιστήμη να μου λείπει παιδιά. Χίλιες φορές γαλήνη μέσο τσάκρα, σάκρα, θεούληδες, πηγές, ενέργειες παρά να περιμένω την ΕΠΙΣΤΗΜΗ να μου λύσει τα προβλήματα.

Δυστυχώς μου τα διογκώνει με πολύ μεθοδικότητα και €€€€€€€€€€€€€€€€€€€€€€€€€€€€€€ !!!

Απλά μια σκέψη...