Σήμερα μετά από ένάμιση μήνα "εγκλεισμού" στο σπίτι λόγω του τρομερού ιλίγγου (ούτε ταβάνι δεν κοίταζα αρχικά, γύρναγε το φως ), είμαι καλά (φοβάμαι μέχρι κ να το πω). Μπήκα Αιγινήτιο κ ευτυχώς έχουν κλινική ημέρας άρα μπαίνω, κάνω κορτιζόνη κ βγαίνω. Σήμερα πήγα για καφέ!!! Στη λιακάδα!! Ελπίζω να μη γελάτε, μάλλον είμαι σίγουρη οτι καταλαβαίνετε! Είμαι τόσο χαρούμενη! Εκτίμησα τόσο τον καφέ έξω έστω κ 10 λεπτά απ' το σπίτι μου, μέχρι κ το ότι δε μου είναι κουραστικό να γράφω μία φράση στο pc ή έστω να διαβάσω!!! Θα δω κ ταινία σήμερα! Το ξέρω ότι όταν τα λέω σε άλλους μπορεί να με κοιτάνε περίεργα δήθεν με κατανόηση αλλά εδώ απλά ήθελα να μοιραστώ τη χαρά μου και να δώσω μια νότα αισιοδοξίας σε όποιον αυτό το διάστημα δεν είναι και στα καλύτερα του. Να μένουμε όλοι με τη σκέψη οτι που θα πάει θα περάσει!!!! Μέχρι κ τα πιάτα χαιρόμουν που έπλενα (μαζοχισμός εντελώς ). Τι όμορφο να αντλούμε χαρά απ' το "τίποτα". Καλό βράδυ σε όλους με θετική σκέψη και αισιοδοξία.