Σελίδα 1 από 3

Nα'μαι και γω στην παρέααα...

ΔημοσίευσηΔημοσιεύτηκε:Σάβ Δεκ 20, 2014 12:14 am
από fish1982
Γειά σας παιδιά!Έψαχνα απεγνωσμένα πληροφορίες στο internet και σας βρήκα πολύ καλό μου έκανα διάβασα ώρες διάφορα,ηρέμησα,προβληματίστηκα,λογικό όλα μαζί!Είμαι γυναίκα 32 ετών και πριν μια εβδομάδα διαγνώστηκα με ΣΚΠ στο Γεννηματάς.Πήγα στα επέιγοντα μετά από 3 ημέρες με συμπτώματα έντονα.Μούδιασμα στη δεξιά μεριά του σώματος,δεν ένιωθα όταν το άγγιζα...σφοδρότατο ίλιγγο όλα γυριζαν,αδυναμία στη δεξιά πλευρά,δεν ένιωθα να ουρήσω ούτε στην αφόδευση (τραγικό ούτε τουαλέτα δεν πήγαινα) και όταν μιλούσα ένιωθα τη γλώσσα ενίοτε να κάνει ένα ''πετάρισμα'' να το πω και έχανα τη λέξη δυσαρθρία ας πούμε...έκανα εισαγωγή,μου έκαναν οσφυονωτιαία παρακέντηση,μαγνητικές,3 μέρες κορτιζόνη θεραπεία και το αποτέλεσμα είναι ΣΚΠ με πολλές εστίες 2 καινούριες και πάρα πολλές παλιές που τις έχω χρόνια.Και εδώ θα στάθω γιατί βρίσκεται όλη μου η σύγχηση προς το παρόν.Ζούσα με αυτό και δεν το ήξερα ενώ τώρα πια καταλαβαίνω πότε είχα υποτροπές από παλιά και πήγαινα σε γιατρούς για τους πόνους που είχα και τα συμπτώματα και με έστελναν σπίτι μου έλεγαν όλοι ψυχοσωματικά άγχος,κούραση ότι είμαι υπερβολική...είχα ακούσει και το θεικό ''είσαι φοιτήτρια ιατρικής και νομίζεις ότι ό, τι διαβάζεις στη νευρολογία το έχεις και συ''...ναί, ωραία δεκτό συμβαίνει..αλλά κάνε μου μια απεικονιστική και μετά βγάζεις συμπέρασμα :evil: να μην πολυλογώ από το 2003 που θυμάμαι το πρώτο μετά έκανα το 2010 ένα λίγο βαρύτερο (πάλι μου σύστησαν αγχολυτικά φυσικά και δεν πήρα) και το τελευταίο πριν μια εβδομάδα που ήταν και πιο σημαντικό στα συμπτώματα και επιτέλους ξέρω τί έχω!Από τη μία μεγάλη ανακούφιση για εμένα από την άλλη θυμός να είμαι όλη μέρα μέσα σε νοσοκομεία και γιατρούς λόγω σπουδών και να μην έχω κατάλληλη αντιμετώπιση..Να πω κιόλας ότι η τωρινή υποτροπή έγινε μετά τη λοχεία καθώς έχω ένα κοριτσάκι μωρό πράγμα που μου δίνει ψυχολογικά μια δύναμη να προχωρήσω αλλά εδώ και μέρες τα πρακτικά θέματα του μωρού και του σπιτιού επειδή τα έκανα όλα εγώ βρίσκονται σε πλήρη αποδιοργάνωση και νιώθω άχρηστη και μη αυτοεξυπηρετούμενη :shock: τα χω δει όλα!!

Ακόμα δεν έχουν φύγει τα συμπτώματα και από την παρακέντηση..περιμένω να περάσουν οι μέρες να πάρω τα πάνω μου!!Ελπίζω να πάνε όλα καλά σε όλους πραγματικά!!!!Ούτως η άλλως πάντα ήμουν ευαίσθητη σε αυτά τα θέματα λόγω επαγγέλματος και τώρα έιμαι 10 φορές περισσότερο!!

:smile-headbang: και κάτι καινούριο που ανακάλυψα τώρα μόλις σα σύμπτωμα..έχω δυσαρθρία και στο λαπτοπ έχω σβήσει 1000 φορές αναγραμματισμούς που δεν έκανα ποτέ :smile-tongueout: πραγματικά έκανα 1 ώρα να γράψω αυτό το κείμενο

Re: Nα'μαι και γω στην παρέααα...

ΔημοσίευσηΔημοσιεύτηκε:Σάβ Δεκ 20, 2014 12:29 am
από litsa
περαστικούλια!!!
διάβασε ενημερώσου, και ψάξε και βρες την κρυμμένη δύναμη μέσα σου!!

Δυστυχώς, έτσι είναι οι γιατροί και τα νοσοκομεία μας... θα γίνεις γιατρός του εαυτού σου!!

φιλί και ... μην το βάζεις ποτέ κάτω!!!

όλα να πάνε πάρα πολύ καλά!!!

Re: Nα'μαι και γω στην παρέααα...

ΔημοσίευσηΔημοσιεύτηκε:Σάβ Δεκ 20, 2014 10:46 am
από Κωνσταντίνα
"Ψαράκι" μου νοσείς 11 χρόνια τώρα και είσαι τυχερή που δεν έμαθες τότε(2003) από τι πάσχεις κι ας ταλαιπωρήθηκες στο ψάξιμο :smile-doh:
Το γεγονός ότι ξεπερνούσες τις υποτροπές σου χωρίς κορτιζονοθεραπεία, κράτα το :smile-muscle:
Η ζωή σου θα είχε πάρει άλλη τροπή αν τότε έπαιρνες αγωγή(ιντερφερόνες κτλ), σκέψου το :smile-wait:
Υπάρχει καλοήθεια στην περίπτωσή σου :smile-party: από εμπειρία στο υπογραμμίζω.
Αν ζορίζεσαι τώρα με απανωτά συμπτώματα, χαλάρωσε, ξεκουράσου, τρώγε σωστά, άσε την κορτιζόνη να "δουλέψει" υπέρ σου, απενοχοποιήσου για τη συνεισφορά σου στην οικογένεια, ζήτα βοήθεια από όποιον μπορεί να προσφέρει με τις οδηγίες σου και να θυμάσαι ότι δε θα κρατήσει πολύ αυτή η κατάσταση :smile-nod: .
Αφού είσαι μέσα στο σύστημα σα γιατρός, ψάξε πολύ τι θα κάνεις.Βρες συνάδελφο "ψαγμένο", κατά προτίμηση ταπεινό χωρίς πολλές περγαμηνές(τους αγαπούν πολύ οι "φαρμακοτρίφτες") :smile-lipssealed: .
Διάβασε εδώ μέσα εμπειρίες μελών,είναι καλή στατιστική για αρχή :smile-yes:
Να είναι περαστική η τωρινή ταλαιπωρία σου, έχεις κίνητρο το παιδί σου και τον αγώνα που έκανες για να φτάσεις ως εδώ :smile-makeup: :smile-sun: :smile-flower:
Καλώς όρισες στην παρέα μας :romance-kisscheek:

Re: Nα'μαι και γω στην παρέααα...

ΔημοσίευσηΔημοσιεύτηκε:Σάβ Δεκ 20, 2014 10:47 am
από billios
Καλημερα fish,καμποσοι απο μας καπως ετσι διαγνωστηκαμε και ψαχνοντας το παρελθον πλεον μπορουμε και ξερουμε ποτε περασαμε μια μικρη ωση.
Μπορω αμεσως να δικρινω τρια πλεονεκτηματα που εχεις.
1 εισαι Μανα
2 βρηκες αμεσως το φορουμ που ισουται με πληθωρα πληροφοριων
3 ανακατευεσαι με τα ιατρικα πραγμα που σημαινει οτι δεν θα σε επηρεαζει με τις σαχλες του ο καθε νευρολογος.


Καλη συνεχεια σου ευχομαι

Re: Nα'μαι και γω στην παρέααα...

ΔημοσίευσηΔημοσιεύτηκε:Σάβ Δεκ 20, 2014 10:55 am
από ΑΝΝΑ59
:smile-hi: :smile-flower: :smile-flower: :smile-flower: :smile-flower: :smile-flower: :smile-flower: :smile-flower: :smile-flower: :smile-flower: :smile-sun: :smile-sun: :smile-sun: :smile-sun: :smile-sun: :smile-sun: :smile-sun: :smile-sun: :smile-sun: :smile-sun: :smile-kiss: :smile-kiss: :smile-kiss: :smile-kiss: :smile-kiss: :smile-kiss: :smile-kiss:

Re: Nα'μαι και γω στην παρέααα...

ΔημοσίευσηΔημοσιεύτηκε:Σάβ Δεκ 20, 2014 12:25 pm
από Στάθης
Ψαράκι, όλοι μας εδώ έχουμε αν όχι παρόμοια μια περίπλοκη ιστορία να διηγηθούμε στην περιπέτεια μας με την ΣΚΠ.

Αυτό που μας ενώνει είναι ότι μπορεί ο καθένας μας να καταλάβει πάνω-κάτω, τι περνάει ο άλλος... οπότε σε καταλαβαίνουμε και σου ευχόμαστε γρήγορα περαστικά και καλή δύναμη.

Οι Λίτσα νομίζω εξηγεί με δύο λέξεις την φιλοσοφία αντιμετώπισης της πάθησης...
litsa έγραψε:διάβασε ενημερώσου, και ψάξε και βρες την κρυμμένη δύναμη μέσα σου!!
Δυστυχώς, έτσι είναι οι γιατροί και τα νοσοκομεία μας... θα γίνεις γιατρός του εαυτού σου!!

Και να σου ζήσει και το αγγελούδι !!! :angelic-yellow:

Re: Nα'μαι και γω στην παρέααα...

ΔημοσίευσηΔημοσιεύτηκε:Σάβ Δεκ 20, 2014 1:05 pm
από Dhm
Διαβάζοντας το μήνυμά σου, κατάλαβα ότι είσαι δυνατή(ή τουλάχιστον έτσι δείχνεις) και αυτό είναι πολύ καλό! Θα έχεις τα σκαμπανευάσματά σου τα ψυχολογικά, αλλά μην τα φοβηθείς, περνάνε! Και όντως σκέψου ότι τόσα χρόνια που δεν γνώριζες κάτι, τα κατάφερες μια χαρά. Γιατί όχι και από εδώ και πέρα; :)

Να χαίρεσαι το παιδάκι σου! :*

Υ.Γ. Θυμάμαι κι εγώ όταν είχε ξεκινήσει όλη αυτή η ιστορία με κορτιζόνες κλπ δεν μπορούσα με τίποτα να γράψω σε χαρτί,ίσως και σε υπολογιστή,δεν το θυμάμαι αυτό,αλλά περνάει! ;)

Re: Nα'μαι και γω στην παρέααα...

ΔημοσίευσηΔημοσιεύτηκε:Σάβ Δεκ 20, 2014 1:23 pm
από Κώστας
Καλώς όρισες στη συντροφιά μας. Να χαίρεσαι το παιδάκι σου και στη πρώτη ευκαιρία να σε γνωρίσουμε κι΄ από κοντά.

Re: Nα'μαι και γω στην παρέααα...

ΔημοσίευσηΔημοσιεύτηκε:Σάβ Δεκ 20, 2014 1:33 pm
από giannisk
και τώρα Dhm πώς τα πας με τη γραφή? θυμάσαι πως σου πέρασε αυτό το σύμπτωμα?(αν πέρασε)

καλή δύναμη ψαράκι. δεν είσαι μόνη σου εδώ. θυμάμαι το πάσχα που μας πέρασε,μετά την οσφυονωτιαία παρακέντηση, ανακουφίστηκα αρκετά από κάποια μου συμπτώματα.

Re: Nα'μαι και γω στην παρέααα...

ΔημοσίευσηΔημοσιεύτηκε:Σάβ Δεκ 20, 2014 6:45 pm
από fish1982
litsa, Κωνσταντινα, billios, ΑΝΝΑ59, Σταθης, Dhm, Κωστας, giannisk σας ευχαριστώ πολύ για τα όμορφα ενθαρρυντικά σας λόγια και τις ευχες σας από καρδιάς!Σας εύχομαι τα καλύτερα! :smile-wink:

ερώτηση: γιατί απο συγχυση ξεχασα να ρωτησω το νευρολόγο...

τα συμπτωματα της υποτροπής πόσο περίπου κρατανε μετα την κορτιζόνη ή θα πρεπε να περνανε αμεσως?