MSSociety.gr

Γεια σας... Με λένε Βάσω,είμαι 14 χρονών,πηγαίνω στην Β γυμνασίου και πάσχω από ΣΚΠ... Πριν από 8 μήνες είχα ένα περιστατικό οπτικής νευρίτιδας, που με οδήγησε μετά από πολλές επισκέψεις στον οφθαλμίατρο στο νοσοκομείο.Εκεί διαγνώστηκα με ΣΚΠ... Ειναι πολλα που δεν ξερω και με κανουν να ανησυχω αλλα προσπαθω να ειμαι θετικη...Κατα τ γνωμη μου αυτο που με επηρρεαζει περισσοτερο στην εκβαση της ΣΚΠ ειναι το αγχος...Και δεν ξερω πως να το ελεγχω..όπος θελει και μπορει ας μου συστησει καποιους τροπους..!

Βάσω έγραψε:Γεια σας... Με λένε Βάσω,είμαι 14 χρονών,πηγαίνω στην Β γυμνασίου και πάσχω από ΣΚΠ... Πριν από 8 μήνες είχα ένα περιστατικό οπτικής νευρίτιδας, που με οδήγησε μετά από πολλές επισκέψεις στον οφθαλμίατρο στο νοσοκομείο.Εκεί διαγνώστηκα με ΣΚΠ... Ειναι πολλα που δεν ξερω και με κανουν να ανησυχω αλλα προσπαθω να ειμαι θετικη...Κατα τ γνωμη μου αυτο που με επηρρεαζει περισσοτερο στην εκβαση της ΣΚΠ ειναι το αγχος...Και δεν ξερω πως να το ελεγχω..όπος θελει και μπορει ας μου συστησει καποιους τροπους..!

Γεια σου Βάσω! Είμαι σχεδόν 19 χρονών και διαγνώσθηκα πέρυσι με σκπ. Κι εγώ από το πολύ άγχος το έπαθα μάλλον,οπότε δεν νομίζω είμαι η κατάλληλη να σου προτίνω τρόπους.Ό,τι θέλεις όμως,μπορείς να μου στείλεις ένα προσωπικό μήνυμα!

Βάσω έγραψε:Γεια σας... Με λένε Βάσω,είμαι 14 χρονών,πηγαίνω στην Β γυμνασίου και πάσχω από ΣΚΠ... Πριν από 8 μήνες είχα ένα περιστατικό οπτικής νευρίτιδας, που με οδήγησε μετά από πολλές επισκέψεις στον οφθαλμίατρο στο νοσοκομείο.Εκεί διαγνώστηκα με ΣΚΠ... Ειναι πολλα που δεν ξερω και με κανουν να ανησυχω αλλα προσπαθω να ειμαι θετικη...Κατα τ γνωμη μου αυτο που με επηρρεαζει περισσοτερο στην εκβαση της ΣΚΠ ειναι το αγχος...Και δεν ξερω πως να το ελεγχω..όπος θελει και μπορει ας μου συστησει καποιους τροπους..!

Βασούλα μου με τη διάγνωση της σκπ στη ζωή σου, έχεις δύο επιλογές.
1) Επειδή είσαι μικρή θα σου είναι λίγο πιο εύκολο να διδάξεις τον εαυτό σου σε υγειείς συμπεριφορές.
Σκέψου ότι εγώ αρρώστησα στα 33 και προσπαθώ μέχρι σήμερα που είμαι 50, να ξεπεράσω πεποιθήσεις που έχτισα στα 13 μου.
Το άγχος που αναφέρεις κοριτσάκι μου, θα διαπιστώσεις ότι το πλεονάζον δεν το χρειάζεσαι
Η νόσος που ήρθε πολύ νωρίς, χρησιμοποίησέ την ως μέσο που θα σε μάθει να αγαπήσεις τον εαυτό σου, να τον περιποιείσαι, να τον ταΐζεις σωστά, να τον χαλαρώνεις με γιόγκα, ή πισίνα, ή ασκησούλες που σου αρέσουν.
Ας μην σπαταλάς τη ζωή σου δίπλα σε βλάκες. Μην ξοδεύεις από την πολύτιμη ενέργειά σου να πείσεις αυτούς που δεν καταλαβαίνουν. Μας κλέβουν ζωή και δεν τους τη χρωστάμε
Ενημέρωσε το σχολείο σου. Μην επαναπαυθείς από την προσπάθεια όμως
2) Βασούλα μου στη δεύτερη επιλογή θα παίζουν μεγάλο ρόλο οι "άλλοι".Όταν οι άλλοι θα πρωταγωνιστούν στην πολύτιμη ζωή σου, θα υποφέρεις από στρες. Άλλοι είναι: συγγενείς, καθηγητές, φίλος, γείτονες, κόσμος.
Επειδή το σχολείο αυτή την περίοδο στη ζωή σου είναι από τα σημαντικά, κάνε λίστες με χρονοδιαγράμματα, χωρίς υπερβολή.

Βάσω δεν ήρθε το τέλος του κόσμου

Κυρία Κωσταντίνα...Το θεμα ειναι οτι δεν μου εχουν προτεινει οι νευρολογοι καποιου ειδος ασκηση, ή ειδικη διατροφη οποτε δεν ξερω τι πρεπει να κανω...Οπως αναφερατε το χρονοδιαγραμμα, τι εννοειτε; Που να το χρησιμοποιησω; Για ποιο σκοπο;

Βάσω μου σκέψου και να μιλήσεις σε κάποιον ψυχολόγο. Δεν θα το κάνεις μόνο επειδή δεν αποδέχεσαι την νόσο(γιατί μπορεί και να την έχεις δεκτεί),αλλά και για να βελτιώσεις σε κάποια επίπεδα την ζωή σου(άγχος,κρεπάλες κλπ),που θα σε οφελήσει στην υγεία σου. Εμένα με βοηθάει αρκετά πάντως! Αρκεί να βρεις έναν άνθρωπο που σου ταιριάζει.

Εμμμ δεν ξερω γιατι αλλα δεν θελω να παω σε ψυχολογο...Μπορω να βρω κι αλλους τροπους...Απλα αυτο που με νευριαζει ειναι οταν στο σχολειο καμοια φορα δεν μπορω να ανεβω τις σκαλες...Νιωθω αβολα... Παραααααααα πολυ αβολα....

Θα έλεγα βρε κούκλα τι είναι η ζωή αλλά είσαι μικρούλα (όπως και η Dhm) και ντρέπομαι. Από τη στιγμή που μπήκατε στην παρέα μας ξέρω ότι δεν θα φύγετε εύκολα, αν και θα το ευχόμουν. Οι μεγαλύτερες κοπέλες (αλλά όχι μεγαλοκοπέλες ) νομίζω θα σας δώσουν σωστές συμβουλές όταν τις ζητήσετε. Ότι καλύτερο εύχομαι.

Βάσω έγραψε:Εμμμ δεν ξερω γιατι αλλα δεν θελω να παω σε ψυχολογο...Μπορω να βρω κι αλλους τροπους...Απλα αυτο που με νευριαζει ειναι οταν στο σχολειο καμοια φορα δεν μπορω να ανεβω τις σκαλες...Νιωθω αβολα... Παραααααααα πολυ αβολα....

Κάποια στιγμή μπορεί και να τον ζητήσεις από μόνη σου. Απλώς αλήθεια βοηθάει πάρα πολύ!
Ναι σε καταλαβαίνω. Με τον καιρό βρίσκεις όμως τρόπους να αποφεύγεις και αυτά που σε κουράζουν και αυτούς που ίσως να σε κοιτάνε κάπως(μπορεί να είναι και ιδέα σου! )

Γιάννης έγραψε:Θα έλεγα βρε κούκλα τι είναι η ζωή αλλά είσαι μικρούλα (όπως και η Dhm) και ντρέπομαι. Από τη στιγμή που μπήκατε στην παρέα μας ξέρω ότι δεν θα φύγετε εύκολα, αν και θα το ευχόμουν. Οι μεγαλύτερες κοπέλες (αλλά όχι μεγαλοκοπέλες ) νομίζω θα σας δώσουν σωστές συμβουλές όταν τις ζητήσετε. Ότι καλύτερο εύχομαι.

Να είσαι καλά Γιάννη!

Χαχαχα...! Με λιγη προσπαθεια ολα θα γινουν...!