MSSociety.gr

Αγαπητοί μου και αγαπητές μου, σήμερα μετά από καυγά με τον άντρα μου συνειδητοποίησα τι μου τη σπάει πιο πολύ σε αυτή την πάθηση...ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΤΣΑΝΤΙΣΤΩ ΟΣΟ ΘΕΛΩ!!!Να φωνάξω, να βρίσω, να εκδηλωθώ ρε παιδί μου...Κάθε φορά που συμβάινει κάτι παρόμοιο, ένας τσακωμός, μια στενοχώρια, ουπς ξεπροβάλει σαν πινακίδα στην άκρη του δρόμου..:STOP!!!!ΜΗΝ ΕΚΝΕΥΡΙΖΕΣΑΙ!!!ΜΗ ΦΩΝΑΖΕΙΣ!!!ΜΗ ΤΑΡΑΖΕΣΑΙ!!!!ΜΗ ΣΤΕΝΟΧΩΡΙΕΣΑΙ!!!!ΕΧΕΙΣ ΣΚΛΗΡΥΝΣΗ ΚΑΤΑ ΠΛΑΚΑΣ ΔΕΝ ΚΑΝΕΙ!!!!Καταπιέζομαι λοιπόν αφάνταστα και δεν εκδηλώνομαι...Είναι μέχρι να τα σπάσω όλα καμιά μέρα και να μην υπολογίσω τίποτα...Είμαι ακόμη εκνευρισμένη...Φαίνεται...???

Φαίνεται...
Αν και δεν καταλαβαίνω γιατί να μην εκνευριστεις και να φωνάξεις και να εκτονωθείς.
Πιο αγχωτικό και εκνευριστικό μου φαίνεται να κρατιέσαι και να μην το βγάζεις από μέσα σου..

Εμένα αντίστοιχα πολυ εκνευριστικό μου φαίνεται το "εχω ΣΚΠ, δεν πρέπει να κουράζομαι".
(Λέω έχοντας μπροστά μου τουλάχιστον 2 ώρες αϋπνίας ακόμα για να φτιάξω την ηλίθια φορολογικη..)

Καλημέρα Theoni και Maraki12

Από αυτά που γράψατε δύο πράγματα πρέπει να κρατήσετε : "μην πολυ-στενοχωριέσαι" (Τheoni) και μην "πολυ-κουράζεσαι" (Maraki12). Βάζω το πολύ σε κάθε περίπτωση γιατί είμαστε άνθρωποι και ζούμε. Όλα είναι "στο πρόγραμμα" αλλά με μέτρο. Δε γίνεται να αποφύγουμε τίποτα.
Πρέπει να εκδηλώνεται τα όποια συναισθήματά σας καλά ή κακά. Πρέπει όμως δυστυχώς να μπορούν να μας "ανεχτούν" οι γύρω μας, είτε σύντροφοι είναι, είτε φίλοι είναι, είτε συνάδελφοι είναι, είτε οποιοσδήποτε έχει σχέση με μας γιατί πολλά από αυτά που μας συμβαίνουν συμβαίνουν άθελά μας.
Θα πρέπει όμως κι εμείς με τη σειρά μας να προσπαθούμε να κοντρολάρουμε λίγο τα νεύρα μας και να μην χρησιμοποιούμε ως άλλοθι την ασθένεια σε ότι συμβαίνει.
Δε θέλω να παρεξηγηθώ. Το λέω αυτό γιατί κι εγώ πολλές φορές έχω πιάσει τον εαυτό μου λάθος μετά από μια ταραχή που προκάλεσα εγώ χωρίς ουσιαστικό λόγο. Πολλά τα νεύρα μου και αν τη στιγμή εκείνη βρεθείς μπροστά μου σε "σκότωσα". Ύστερα έρχεται ηρεμία και το καθαρό μυαλό βοηθάει στην ομαλοποίηση των πραγμάτων.
Τα φάρμακα, δυστυχώς, προκαλούν σίγουρα μια αναστάτωση στον οργανισμό μας.
Λίγη υπομονή από εμάς, λίγη από τους άλλους και όλα θα πάνε καλά.

Τα ξαναλέμε