MSSociety.gr

Παει σχεδον 1 χρονος από τοτε που μου εγινε η διαγνωση. Καλα δεν θα έλεγα ότι ειμαι, αλλα θα μπορουσα να ειμαι και πολύ χειροτερα. Δεν έχω κάποιο σύμπτωμα που να υποδηλώνει στους άλλους ότι κάτι έχω, άσχετα αν εγώ νοιώθω 1002 και δυσκολεύομαι και που μιλάω με τη δυσαρθρία που χειροτερεύει και αν στη δουλειά μου κάθε μέρα υποφέρω απ’αυτό (δουλεύω σε σχολείο). Βγήκα χτες για καφέ με μια φίλη που είχε πάρα πολύ καιρό να δω (μετά τη διάγνωση και για μήνες απέφευγα τις κοινωνικές συναναστροφές). Γύρισα σπίτι νοιώθοντας ένα τεράστιο κενό και πολλή κατάθλιψη. Νοιώθω τόσο διαφορετική, ζω σε δικό μου κόσμο, οι δικές μου ανησυχίες και προβληματισμοί είναι τόσο διαφορετικοί από των υπολοίπων. Οι άλλοι μπορούν να κάνουν σχέδια για το μέλλον, και γενικά τους απασχολούν πράγματα πολύ διαφορετικά από αυτά που απασχολούν εμένα. Νοιώθω τόσο διαφορετική όταν είμαι με άλλο κόσμο, σαν να είμαι εξωγήινη. Συμβαίνει και σε σας αυτό?

καλημέρα mplearkouda.
Θα ήθελα να σου απαντήσει πρώτα κάποιος που έχει ο ίδιος ΣΚΠ και όχι εγώ, αλλά κόλλησα πραγματικά στην τελευταία σου πρόταση.
Ήταν τόσο απλοϊκά δοσμένη αυτή η ψυχική κατάσταση στην οποία βρίσκομαι τις περισσότερες φορές όταν συναναστρέφομαι άλλους. Και ήθελα να σου απαντήσω με δυνατή φωνή ΝΑΙ και εγώ. Νιώθω εξωγήινη.
Αναρρωτιέμαι. Φταίω εγώ? Είμαι καταθλιπτική? Είμαι αντικοινωνική? Γιατί και εγώ μερικές φορές μετά από μία φιλική συνάντηση αντί να νιώθω "ψυχαγωγημένη" νιώθω "ψυχοπλακωμένη"? Προσπαθώ, όσο μπορώ, να διατηρώ τις επαφές μου με τους ανθρώπους γιατί έχω πλέον καταλάβει καλά πως αυτό το σπορ χρειάζεται εξάσκηση, αλλιώς "το χάνεις".
Νομίζω πως σε σένα σημαντικό ρόλο έπαιξε η απουσία σου από τις κοινωνικές επαφές για μήνες και η διάγνωσή σου που "σκότωσε" ένα κομμάτι από τον εαυτό σου και ένα "μέρος" από τη ζωή σου.
Μπορεί οι παρέες να σε πικραίνουν, η μοναξιά όμως σίγουρα δεν είναι φάρμακο.
Δείξε αγάπη στον εαυτό σου και το σώμα σου. Οι ανησυχίες σου και οι προβληματισμοί σου είναι φυσιολογικοί αλλά δεν πρέπει να τους επιτρέψεις να σε καταπιούν. Μην χάνεσαι. Βρες την αρχή και ξεκίνα λίγο-λίγο, σιγά-σιγά.

ΚΑΛΗΜΕΡΑ!!!!
ΚΙ ΕΓΩ ΕΧΩ ΑΙΣΘΑΝΘΕΙ ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ ΕΤΣΙ...ΕΓΩ ΕΙΧΑ Κ ΧΡΟΝΙΑ ΝΑ ΠΑΘΩ ΚΑΤΙ Κ ΟΤΑΝ ΕΠΑΘΑ ΤΟΝ ΙΟΥΛΙΟ Κ ΟΙ ΓΥΡΩ ΜΟΥ (ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΔΕΝ ΤΟ ΗΞΕΡΑΝ)ΡΩΤΑΓΑΝ ΔΕΝ ΗΞΕΡΑ ΤΙ ΝΑ ΑΠΑΝΤΗΣΩ...ΕΛΕΓΑ ΔΕΝ ΘΑ ΜΕ ΚΑΤΑΛΑΒΟΥΝ...Κ ΤΟΥΣ ΑΠΑΝΤΑΓΑ ΜΕΤΑ..ΤΙΠΟΤΑ ΜΩΡΕ ΑΦΟΥ ΜΕ ΒΛΕΠΕΙΣ ΕΔΩ Κ ΕΙΜΑΙ ΚΑΛΑ ΤΟΤΕ ΟΛΑ ΜΙΑ ΧΑΡΑ...Κ ΑΥΤΟ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ΛΕΝΕ ΑΠΟ ΠΙΣΩ ΜΟΥ ΜΕΤΑ ΑΑΑ ΤΗΝ ΚΑΚΟΜΟΙΡΑ...
ΒΑΣΙΚΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΣΥΜΒΙΒΑΣΤΕΙΣ Μ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΣΟΥ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ...Κ ΝΑ ΜΗΝ ΘΕΩΡΕΙΣ ΟΤΙ ΕΙΣΑΙ ΧΑΛΙΑ ΛΟΓΩ ΤΗΣ ΠΑΘΗΣΗΣ...ΑΝ ΣΥΝΕΧΙΖΕΙΣ ΝΑ ΤΟ ΠΙΣΤΕΥΕΙΣ ΑΥΤΟ ΘΑ ΣΕ ΠΑΡΕΙ ΠΟΛΥ ΑΠΟ ΚΑΤΩ...ΝΑ ΚΟΙΤΑΣ ΟΙ ΠΑΡΕΕΣ ΣΟΥ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΠΟΥ ΣΕ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΟΥΝ.
ΟΣΟ ΓΙΑ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΚΙ ΕΓΩ ΚΑΜΟΙΑ ΦΟΡΑ ΠΟΥ ΜΟΥ ΛΕΝΕ ΔΙΑΦΟΡΑ ΑΚΟΜΗ Κ ΤΟ ΑΓΟΡΙ ΜΟΥ ΕΧΩ ΜΙΑ ΑΡΝΗΤΙΚΟΤΗΤΑ ΦΟΒΑΜΑΙ ΓΙΑΤΙ ΚΑΛΑ ΚΑΛΑ ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΑΝ ΘΑ ΣΥΜΒΕΙ ΚΑΤΙ ΑΥΡΙΟ ΑΛΛΑ ΜΕΤΑ ΠΡΟΣΠΑΘΩ ΝΑ ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ ΘΕΤΙΚΑ...
ΣΙΓΟΥΡΑ ΕΜΕΙΣ ΠΟΥ ΕΧΟΥΜΕ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΥΓΕΙΑΣ ΣΚΕΦΤΟΜΑΣΤΕ ΕΝΤΕΛΩΣ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΑ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ...Κ ΜΑΣ ΑΠΑΣΧΟΛΟΥΝ ΑΛΛΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΑΛΛΑ ΜΗΜΠΩΣ ΘΑ ΗΤΑΝ ΚΑΛΟ ΓΙΑ ΣΕΝΑ ΝΑ ΜΗΝ ΤΑ ΣΚΕΦΤΕΣΑΙ ΣΥΝΕΧΕΙΑ!!!!ΓΝΩΜΗ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΕ ΝΑ ΤΟ ΡΙΞΕΙΣ Κ ΛΙΓΟ ΕΞΩ...ΘΑ ΣΕ ΚΑΝΕΙ ΝΑ ΑΙΣΘΑΝΘΕΙΣ ΚΑΛΥΤΕΡΑ...ΔΕΝ ΣΟΥ ΛΕΩ ΟΤΙ Κ ΓΩ ΕΙΜΑΙ ΣΤΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΜΟΥ ΑΛΛΑ ΤΟ ΠΡΟΣΠΑΘΩ ΟΣΟ ΔΕΝ ΦΑΝΤΑΖΕΣΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΜΕ ΠΑΡΕΙ ΑΠΟ ΚΑΤΩ ΓΙΑΤΙ ΠΡΙΝ ΚΑΠΟΙΑ ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΥ ΤΟ ΕΙΧΑ ΠΑΘΕΙ ΕΙΧΑ ΒΥΘΙΣΤΕΙ...Κ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΜΕ ΒΟΗΘΗΣΕΙ ΚΑΝΕΙΣ....ΠΑΡΑ ΜΟΝΟ Ο ΕΑΥΤΟΣ ΜΟΥ....Κ ΕΤΣΙ ΑΠΟΦΑΣΙΣΑ ΝΑ ΑΛΛΑΞΩ...ΕΛΕΓΑ ΟΤΙ ΘΑ ΕΙΜΑΙ Η ΣΤΕΦΑΝΙΑ ΠΡΙΝ ΠΑΘΩ ΟΛΑ ΑΥΤΑ Κ ΟΤΙ ΟΤΙ Κ ΝΑ ΜΟΥ ΣΥΜΒΕΙ ΘΑ ΤΟ ΠΑΛΕΥΩ...ΣΤΗ ΤΕΛΙΚΗ ΑΚΟΜΑ Κ ΤΩΡΑ ΛΕΩ ΟΣΟ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΚΑΝΩ ΑΚΟΜΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ Κ ΝΑ ΖΗΣΩ ΘΑ ΤΑ ΚΑΝΩ...!!!!!ΒΑΣΙΚΑ ΜΟΥ ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΠΟΛΛΑ ΓΙΑ ΝΑ ΣΟΥ ΓΡΑΨΩ ΑΛΛΑ ΠΙΣΤΕΥΩ ΟΤΙ ΚΙ ΑΠΟ ΑΥΤΑ ΘΑ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙΣ....
ΚΑΛΗ ΣΟΥ ΜΕΡΑ Κ ΕΥΧΟΜΑΙ ΝΑ ΣΟΥ ΠΑΝΕ ΟΛΑ ΚΑΛΑ!!!!!!ΦΙΛΙΑ!!!!

Καλημέρα,

Αντί να σου απαντήσω για το πως νοιώθω και να συμφωνήσω μαζί σου σε μερικά και να διαφωνήσω σε άλλα διάλεξα να σου αφιερώσω ένα τραγούδι. Πρόσεξε τους στοίχους, ιδιαίτερα του ρεφραίν.



Άντε καλημέρα ή μήπως δεν είναι? Ελπίζω ότι θα είναι η αυριανή ή έστω η μεθαυριανή...

kostas2 έγραψε:Καλημέρα,

Αντί να σου απαντήσω για το πως νοιώθω και να συμφωνήσω μαζί σου σε μερικά και να διαφωνήσω σε άλλα διάλεξα να σου αφιερώσω ένα τραγούδι. Πρόσεξε τους στοίχους, ιδιαίτερα του ρεφραίν.

Άντε καλημέρα ή μήπως δεν είναι? Ελπίζω ότι θα είναι η αυριανή ή έστω η μεθαυριανή...

ΚΑΛΗΜΕΡΑ!!! ΕΒΑΛΕΣ ΦΟΒΕΡΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ!!!!!ΕΜΕΝΑ ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΑΓΑΠΗΜΕΝΟ ΜΟΥ!!

Ευτυχώς ή δυστυχώς τίποτε δεν είναι απόλυτο και τα πάντα σχετικά. Μπορεί το τραγούδι ώς έκφραση ΄μουσικής τέχνης' να είναι παιδαριώδες, Μπορεί το μεγαλείο του να έγκειται στο γεγονός ότι μιλά απλά μέσα μας. Μπορεί .... Συμφωνώ απόλυτα μαζί σου αφού ταυτίστηκα πάμπολες φορές με τους στοίχους του...

Costas 2

Με την επιλογή του τραγουδιού σου, τα είπες ολα....για ολους οσους, περάσαμε, περνάμε,
απ'αυτό το στάδιο......και να συμπληρώσω,την ρήση του λατρεμένου Νίτσε....

Το κλειδί. για να ζείς καλά, είναι πρώτα να βουληθείς αυτό που είναι απαραίτητο και μετά
ν'αγαπήσεις αυτό που βουλήιθηκες.......Amor fati....αγάπα την μοίρα σου....μαθαίνεις να
ξεπερνάς την απόγνωσή σου, με το να μετατρέπεις το ήταν να γίνει ετσι.....σε 'ετσι το θέλησα......

Και φυσικά, θα συμφωνήσω με ολους τους προλαλλήσαντες......καλή συνέχεια.....

mplearkouda έγραψε:Παει σχεδον 1 χρονος από τοτε που μου εγινε η διάγνωση...

Πάνε 17 χρόνια από τότε που έγινε η διάγνωση μου, αλλά πιστεύω πως η ασθένεια υπήρχε από πιο παλιά...!
Συμφωνώ με την πλειοψηφία των απόψεων που ειπώθηκαν παραπάνω.
Μην έχοντας να προσθέσω πολλά, σε παροτρύνω, να διαβάσεις τον πάντα επίκαιρο Καβάφη και ειδικά την "Ιθάκη".
http://www.kavafis.gr/poems/content.asp?id=81&cat=1
και εδώ θα βρεις Ερμηνευτική προσέγγιση του ποιήματος
http://siamantoura.blogspot.com/2010/05 ... _3506.html
Εν ολίγοις:
- Πρώτη ενότητα (στ. 1-3): η στάση ζωής που οφείλει να έχει αυτός που κάνει το ταξίδι της ζωής.
– Δεύτερη ενότητα (στ. 4-12): εάν υπάρχει η υψηλή σκέψη και η εκλεκτή συγκίνησις είναι αντιμετωπίσιμοι όλοι οι εξωτερικοί κίνδυνοι.
– Τρίτη ενότητα (στ.13-23): οι υλικές και πνευματικές απολαύσεις που μας προσφέρει το ταξίδι.
– Τέταρτη ενότητα (στ. 24-30): το ταξίδι έχει σημασία που χρειάζεται να διαρκέσει ως τα γεράματα.
– Πέμπτη ενότητα (στ. 31-33): η προσφορά της Ιθάκης.
– Έκτη ενότητα (στ. 34-36): η βαθύτερη, συμβολική, σημασία της Ιθάκης.
-------------------------------------------------------------------------------------------
Με λίγα λόγια, απόλαυσε κάθε στιγμή από το ταξίδι που λέγεται "ΖΩΗ"..!
-------------------------------------------------------------------------------------------
Επίσης, πολύ δυνατό κείμενο, που το προτείνω σε όλους:
Η ομιλία-μάθημα ζωής του Steve Jobs(Ιδρυτής της apple) στους αποφοίτους του Stanford («You,ve got to find what you love») το 2005
http://goo.gl/FWUcs
Είναι μακροσκελής η ιστορία, αλλά στο τέλος θα καταλάβετε πως πραγματικά άξιζε ο χρόνος που διαθέσατε!!!
Με φιλικούς χαιρετισμούς και ευχές για το καλύτερο

είσαι διαφορετική και αυτό μπορεί να κάνει και την γοητεία σου.

όντως η σκλήρυνση είναι μια "ύπουλη" ασθένεια, την οποία την νοιώθεις εσύ, ενώ ο άλλος δεν βλέπει και δεν καταλαβαίνει, σχεδόν τίποτε, γι'αυτό και πολλές φορές μπορεί να μην σε καταλαβαίνει. αλλά ... τι σημασία έχει ?

γιατί πρέπει να εξηγήσεις και γιατί πρέπει να καταλάβει???

το θέμα είναι ότι είσαι διαφορετική και όσο μεγαλώνεις μαζί της θα συνεχίσεις να είσαι.

δες το σαν ευκαιρία να ανοίξεις πόρτες ή να πάς σε μονοπάτια που δεν θα το έκανες διαφορετικά. Δες το σαν ευκαιρία να σε γνωρίσεις και να σε ανακαλύψεις και είμαι σίγουρη ότι θα εντυπωσιαστείς με την δύναμη που κρύβεις μέσα σου.

και μέχρι τότε... θα έχουν βρει και το φάρμακο και θα σου μείνει το "ταξίδι" !

συμφωνώ με όλους και με όλα και με την μουσική επιλογή του κώστα..και επειδή με καλύψατε σε όλα και εγω με την σειρά μου σας εύχομαι ποτε να μην σταματησει ο χρονος...και πάντα εμεις, εσεις να σηκωνόμαστε
[youtube]mjSo970nhWY[/youtube]