MSSociety.gr

Αιμιλια !!!!!!! Μια συμβουλη θα σου δωσω !!!!! Σε παρακαλω , να την ακολουθησεις !!!!!! Να μη σου γινει βραχνας η εξελιξη της παθησης !!!!!! Να συνεχισεις να ζεις, οπως ζουσες πριν τη διαγνωση !!!! Να κανεις μονο τις ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΕΣ αλλαγες , αναλογα με τις οδηγιες των γιατρων !!! ΔΕΝ τελειωνει η ζωη με τη διαγνωση της σκπ !!!! Δεν σε βοηθα ΚΑΘΟΛΟΥ , η ανησυχια για το μελλον !!! Φροντισε μονο, να εχεις ΣΥΧΝΗ και ΟΥΣΙΑΤΙΚΗ,ιατρικη παρακολουθηση !!! Συνεχισε να εργαζεσαι , να φροντιζεις την οικογενεια σου , να μεγαλωνεις το παιδακι σου ! Καλο θα ηταν , να μην εγκαταλειψεις την ΚΙΝΗΣΗ,καθε μορφης !!!! Η τακτικη , ηπια, ασκηση, θα σε βοηθησει παρα πολυ ! Το κολυμπι , κυριως !!!!!!! Κατα τη γνωμη μου, το κολυμπι ειναι ΘΕΡΑΠΕΙΑ !!!! Προσωπικα, μεσα στο νερο......γινομαι καλα !!!!!!!!!!!!!!!!!!

ΑΝΝΑ59 έγραψε:Αιμιλια !!!!!!! Μια συμβουλη θα σου δωσω !!!!! Σε παρακαλω , να την ακολουθησεις !!!!!! Να μη σου γινει βραχνας η εξελιξη της παθησης !!!!!! Να συνεχισεις να ζεις, οπως ζουσες πριν τη διαγνωση !!!! Να κανεις μονο τις ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΕΣ αλλαγες , αναλογα με τις οδηγιες των γιατρων !!! ΔΕΝ τελειωνει η ζωη με τη διαγνωση της σκπ !!!! Δεν σε βοηθα ΚΑΘΟΛΟΥ , η ανησυχια για το μελλον !!! Φροντισε μονο, να εχεις ΣΥΧΝΗ και ΟΥΣΙΑΤΙΚΗ,ιατρικη παρακολουθηση !!! Συνεχισε να εργαζεσαι , να φροντιζεις την οικογενεια σου , να μεγαλωνεις το παιδακι σου ! Καλο θα ηταν , να μην εγκαταλειψεις την ΚΙΝΗΣΗ,καθε μορφης !!!! Η τακτικη , ηπια, ασκηση, θα σε βοηθησει παρα πολυ ! Το κολυμπι , κυριως !!!!!!! Κατα τη γνωμη μου, το κολυμπι ειναι ΘΕΡΑΠΕΙΑ !!!! Προσωπικα, μεσα στο νερο......γινομαι καλα !!!!!!!!!!!!!!!!!!

Eυχαριστω πολυ Αννα.Θα προσπαθησω να ακολουθησω τις συμβουλες σου.Ομως,καθε τσιμπημα καθε πονο στην μεση, στον αυχενα στο χερι με αγχωνει. Ειναι αρχες και γνωριζω πως θα μαθω και θα συνηθισω αυτα τα συμπτωματα. μειωθηκε η δοση της κορτιζονης και αρχιζω και νιωθω πιο αδυναμη και με φοβιζει.
Θα ζησω ομως και θα συεχισω να ζω γιατι δε εχω αλλη επιλογη.
Σου ευχομαι και σε ολο τον κοσμο και στα παιδια μια ουσιαστικη χρονια με αγαπη και πανω απ΄ολα υγεια.

Ξερεις Αιμιλια μου, η κορτιζονη εχει και παρενεργειες . Γι αυτο, ισως, νοιωθεις αδυναμη .Μην ανησυχεις !!!!!!Θα περασει !!!!!!!!

αιμιλια έγραψε: μειωθηκε η δοση της κορτιζονης και αρχιζω και νιωθω πιο αδυναμη και με φοβιζει.

Αιμιλία ναι, είναι απολύτως λογικό. Όταν σταματάμε( ή μειώνουμε) την κορτιζόνη, νιώθουμε μια γενική αδυναμία, κρατάει για λιγες μέρες, ανάλογα και με το πόσο καιρό μας τη χορηγούσαν. Περνάει μην ανησυχείς.

Καλή χρονιά Αιμιλία και μη μασάς.

Καλύτερα που πήγες στην επαρχία. Η ήρεμη ζωή και ο καθαρός αέρας θα βοηθήσει και εσένα και την οικογένειά σου. Ίσως ταλαιπψρηθείς λίγο περισσότερο να βρεις γιατρό βέβαια, διότι οι επιλογές είναι λιγότερες, αλλά και στην Αθήνα δεν είναι και ό,τι καλύτερο...
Σημαντικός, μα πάρα πολύ σημαντικός, είναι ο ρόλος της οικογένειάς σου. Τι σημαίνει δεν το συζυτούν; Και πως φαντάζονται ότι θα ξεπεράσεις εσύ την περίοδο άρνησης; Τέλος πάντων, δώσε τους λίγες μέρες και μετά -με ηρεμία πάντα- ξεκίνα εσύ μια συζήτηση με τον άντρα σου. Μια ειλικρινή συζήτηση οι δυο σας. Πες του τι νοιώθεις, τι σκέφτεσαι. Εξήγησέ του ότι από εδώ και πέρα όταν λες κουράστηκα σημαίνει΄ότι πρέπει να σου δίνει χώρο και χρόνο. Κι εσύ όμως, να είσαι ειλικρινής (μην το εκμεταλλευθείς).
Βρες γιατρό που να εμπιστεύεσαι και να μιλάς μαζί του. Μην είναι κανένας (ή καμία) κακότροπος. Να σου κάνει ΚΑΙ σαν άνθρωπος ο γιατρός. Να σε καταλαβαίνει, να ταιριάζετε.

Νομίζω με αυτά τα βασικά βήματα και πολλή αγάπη σε συνδυασμό με ψυχραιμία θα κάνει τα πρώτα βήματα του πρώτου καιρού προσαρμογής κι ελπίζω (και εύχομαι βέβαια) να μη χρειαστεί να ασχοληθείς με τα επόμενα...

Καλή χρονιά και πάλι.

giannis έγραψε:Καλή χρονιά Αιμιλία και μη μασάς.

Καλύτερα που πήγες στην επαρχία. Η ήρεμη ζωή και ο καθαρός αέρας θα βοηθήσει και εσένα και την οικογένειά σου. Ίσως ταλαιπψρηθείς λίγο περισσότερο να βρεις γιατρό βέβαια, διότι οι επιλογές είναι λιγότερες, αλλά και στην Αθήνα δεν είναι και ό,τι καλύτερο...
Σημαντικός, μα πάρα πολύ σημαντικός, είναι ο ρόλος της οικογένειάς σου. Τι σημαίνει δεν το συζυτούν; Και πως φαντάζονται ότι θα ξεπεράσεις εσύ την περίοδο άρνησης; Τέλος πάντων, δώσε τους λίγες μέρες και μετά -με ηρεμία πάντα- ξεκίνα εσύ μια συζήτηση με τον άντρα σου. Μια ειλικρινή συζήτηση οι δυο σας. Πες του τι νοιώθεις, τι σκέφτεσαι. Εξήγησέ του ότι από εδώ και πέρα όταν λες κουράστηκα σημαίνει΄ότι πρέπει να σου δίνει χώρο και χρόνο. Κι εσύ όμως, να είσαι ειλικρινής (μην το εκμεταλλευθείς).
Βρες γιατρό που να εμπιστεύεσαι και να μιλάς μαζί του. Μην είναι κανένας (ή καμία) κακότροπος. Να σου κάνει ΚΑΙ σαν άνθρωπος ο γιατρός. Να σε καταλαβαίνει, να ταιριάζετε.

Νομίζω με αυτά τα βασικά βήματα και πολλή αγάπη σε συνδυασμό με ψυχραιμία θα κάνει τα πρώτα βήματα του πρώτου καιρού προσαρμογής κι ελπίζω (και εύχομαι βέβαια) να μη χρειαστεί να ασχοληθείς με τα επόμενα...

Καλή χρονιά και πάλι.

ΣΕ ευχαριστω Γιαννη για τις συμβουλες! πιστευω πως ολοι αποφευγουν να μιλανε γιατι ισως πιστευουν ετσι δεν ατικρυζου τοπροβλημα... ακομη αγωγη δεν μου εχουν χορογησει και περιμενω να με παρουν απο το αιγηνιτειο για α μου πουνε τι θεραπεια θα δοθει. Οπως και να εχει, θα αντικρυσουν την κατασταση μου..θελοντας και μην. τουλαχιστο μιλαω εδω και μιλαω ανετα για την σκπ. Ο χρονος θα δειξει..... σας ευχαριστω και παλι!!!!

Καλησπέρα και σου εύχομαι καλή χρονιά Να κρατήσεις τοις συμβουλές που σου έγραψαν οι παραπάνω και να μην ξεχνάς στη πάθηση μας πρέπει να είμαστε όσο γίνετε και όσο μπορούμε ήρεμοι Το κολύμπι και το περπάτημα που σου γράφει η ΑΝΝΑ 59 έχει δίκιο εγώ το κάνω συνέχεια και μου κάνει πολύ καλό .