MSSociety.gr

Λοιπόν Lena έχω τοποθετηθεί ξανά εδώ μέσα. Εγώ εφάρμοσα τη μέθοδο "δόξα πατρί". Την πρώτη στιγμή που η επαφή προχωρά σε κάτι περισσότερο το λέω ξερά: "Άκου θέλω να ξέρεις κάτι για μένα. Έχω Σκλήρυνση κατά Πλάκας". Έχω δει πολλές αντιδράσεις. Ξέρεις τι έχασα; Είκοσι - τριάντα μηδενικά! Άθροισμα ένα μεγάλο τίποτα!

Ξέρεις τι κέρδισα; Ένα διαμάντι. Το μεγαλύτερο του κόσμου, για μένα! Τη σημερινή μου σύντροφο...

Και εγώ ψηφίζω ότι θα πρεπε να του το πεις, αν φύγει τρέχοντας τότε προφανώς δεν άξιζε...
Κι όπως είπε κάποτε η σοφή η Μονρόε "Αν δε με αντέξεις στα χειρότερά μου, τότε δε σου αξίζω στα καλύτερά μου".
Αν του μιλήσεις πάντως, ξεκαθάρισε τις ανακρίβειες που έχει μέσα στο κεφάλι του σχετικά με την πάθηση.
Επειδή όμως στο μυαλό του η σκλήρυνση είναι μία από τις χειρότερες παθήσεις, μπορείς να του πεις ότι έχεις AIDS...
Δεν είναι φυσικά μία από τις χειρότερες παθήσεις, μόνο που είναι λίγο κολλητική, μπουχαχαχαχα!! Ας σοβαρευτώ...
Καλά, όταν σου είπε αυτά, εσύ τι απάντησες; Και πως το έφερε η κουβέντα στις ασθένειες; Πήγες να του ανοίξεις συζήτηση για να του το πεις και σε πρόλαβε;

Εγω προτείνω.
Να κατσεις σε κάποια φάση χαλαρά στην καρέκλα.
Και να πεις.

- Α και κάτι που ξέχασα, εγω σκλήρυνση κατα πλάκας, πολύ πλακα έτσι,
(Αν τον δεις να έχει ένα βλέμα λές και είδε φάντασμα)
- Κοίτα αν είναι να την κάνει καντην τώρα.
(Αν τον δεις να σηκώνεται)
- Μην είσαι αχάριστος πλήρωσε και τον λογαργιασμό. Εδω σου λέμε έχουμε πρόβλημα.

Μπόρει να μην κάτσει η φάση αλλα τουλάχιστον θα γλυτώσεις τον λογαργιασμό.

Lena έγραψε:i "i skp k o karkinos einai oi xeiroteres pathiseis kai gia a min pw oti i skp einai akoma xeiroteri"

Βασικα χωρις να θεωρηθω πεσιμιστης αυτη την αποψη εχω και γω (και στατιστικα να το παρουμε ετσι ειναι).

Με βαση αυτο που ρωτας, οπως βλεπεις και συ δεν χρειαζεται να πεις οτι εχεις σκλ, περνα καλα και μην ασχολησε για τιποτα αλλο.

Η ειλικρίνεια είναι η σωστή βάση για να χτιστεί μια υγιής σχέση.
Και για την γυναίκα μου που ήταν ειλικρινής από την πρώτη στιγμή νομίζω ότι ήταν η ποιό σωστή επιλογή.

Λένα μου,

το να το αναφέρεις είναι ένα από τα καλύτερα τεστ που μπορείς να κάνεις για να δεις εάν αξίζει τον κόπο ο άλλος.

Άλλωστε εάν πράγματι δεν το αντέχει, αργά ή γρήγορα θα εξαφανιστεί, οπότε καλύτερα νωρίς ώστε να κινδυνεύεις λιγότερο να πληγωθείς. Και να θυμάσαι πάντα, ότι δεν αξίζει να ασχολούμαστε καθόλου με τους ανθρώπους που δεν μας αξίζουν.

Διαπιστωνω με μεγαλη λυπη και μεγαλυτερο ακομη θυμο, οτι ολοι μας εχουμε βιωσει κατι παρομοιο.
Λυπη γιατι σε κανενα ανθρωπο δεν αξιζει να του βαζουν ταμπελες,θυμο γιατι υπαρχουν ανεγκεφαλα,αρνητικα ατομα (γιατι ανθρωπους δεν τους λες) που θεωρουν την υγεια δεδομενη και αντιμετωπιζουν τοσο ευαισθητες καταστασεις με απαξιωση.

Γιατι ολων μας η στιγμη,την ωρα που το εκμυστηρευτηκαμε στον ανθρωπο που θεωρουσαμε ανθρωπο μας,ηταν ευαισθητη!

Αντε παιδια κι αλλο κακο να μη μας βρει.

Τι να σας πω, δε λέω να μην το πούμε, αλλά ίσως είναι καλύτερα να βάλλουμε κάποια "ψυχολογία" στην παρουσίαση: Αμα δεί το άτομο τα φάρμακα στο ψυγείο, του εξηγούμε την κατάσταση, βάζοντας το βάρος στις καθημερηνές επιπτώσεις... Αν είναι να τα κάνουν απάνω τους, να ξέρουν τουλάχιστον ότι είναι επειδή είναι αυτοί μηδενικά, δε φταίει η σκπ "μας" γι αυτό...