MSSociety.gr

Και όμως, υπάρχουν μερικά επαναλαμβανόμενα (και απαράδεκτα) κοινά , τα οποία παραμενουν... Ποιός το αρνείται

Για την ιστορία σας αναφέρω τα εξης:

Θεωρώ απαράδεκτο,
γιατρός σε δημόσιο νοσοκομείο να έχει προσωπικο security (!!!!) έξω από το ιατρείο του.

Θεωρω απαραδεκτο,
μετά απο αμετρητες ωρες αναμονης - παρά το ότι έχεις κλείσει ραντεβού -
η επαφή με την γιατρό να μην ξεπερνά τα 3 λεπτά

Θεωρώ απαράδεκτο
μια γιατρος να μην ακούσει καν το ιστορικό σου, να μην δει καν τις μαγνητικές σου,
να μην σε εξετάσει καθόλου κλινικά και να σου λέει: Θα σε ξαναδώ σε 3 μήνες
και μέχρι τότε μην κάνεις απολύτως τίποτα, όταν εσύ σέρνεσαι...

Θεωρώ απαράδεκτο, μια γιατρός να μην σε αφήνει καν
να αρθρώσεις λέξη, για το λόγο της παρουσίας σου εκεί.


Η περιβόητη συνάντηση στο γραφείο της ιατρού έγινε παρουσία 5-6 ατόμων ακόμα
(νοσιλευτών ή γιατρών υποθέτω) και ενώ η γιατρός απο τα 3 λεπτά που έμεινα στο γραφείο της τα 2 μιλούσε στο τηλέφωνο.

Κι όλα αυτά ενώ γνωρίζει οτι έχεις ταξιδέψει απο επαρχία .

Και 3 μήνες μετά ... το ραντεβού ακυρώνεται, 2 μέρες πρίν για να το κλείσουν για 2 μήνες μετά

Φυσικά δεν ξαναπάτησα ποτέ το πόδι μου εκεί και ούτε πρόκειται.

Το να βλέπεις ανθρώπους να εκλιπαρούν να δουν τη γιατρό και να διώχνονται
απο τον security νομίζω πως ξεπερνά τα όρι της λογικής.

Αλήθεια, αν κάποιος απο εσάς ήταν στη θέση μου θα ξαναπήγαινε εκει???

Δυστυχώς συμφωνώ .

Να πω και εγώ χωρίς περαιτέρω σχόλια ότι το ίδιο περιστατικό το έχω ακούσει από άλλο άτομο.

Ομολογώ ότι αυτό δεν το είχα ακούσει. Αλλά λέγεται ότι ένας συνεργάτης της που διέπρεψε στον τομέα μας στο Ισραήλ, (΄Ελληνας) σταμάτησε τη συνεργασία μαζί της και πήγε σε γνωστό ιατρικό (ιδιωτικό) κέντρο των Αθηνών, όπου βρίσκεται μία φορά το μήνα. Το 2001 που τον είχα δεί (δεν είχε ακόμα αρχίσει η συνεργασία του με τη λεγάμενη) φαινόταν άνθρωπος. Δεν μπορώ να δώσω καμμία εγγύηση ότι έχει παραμείνει τέτοιος, ούτε ότι δεν έχει κτηνοποιηθεί στο μεταξύ, αλλά ΔΕΝ ΕΤΥΧΕ να τον ξαναδώ από τότε.

Υ.Γ. Η ομοπαθής που μου τον σύστησε πηγαίνει ακόμα και φαίνεται ότι η πρώτη εκδοχή είναι η πιό κοντινή στην πραγματικότητα... Τι να πώ; "Μου έκανε εξαιρετική εντύπωση ΚΑΙ φαινόταν κι άνθρωπος..." Με κάθε επιφύλαξη, βέβαια...

Καλό κουράγιο, Ιωάννα, φαίνεται ότι η κατάρτισή τους φταίει...

Να καλωσορίσω κι εγώ (λίγο καθυστερημένα) τον Τάσο και να του ευχηθώ να πάνε όλα καλά !!!
Για το θέμα της Κλημεντίνης συμφωνώ με όλους σας. Οταν -για ένα 3μηνο περίπου- είχε αρρωστήσει ο γιατρός μου και δεν μπορούσε να με παρακολουθήσει, πήγα στην Κλημεντίνη, νοσηλεύτηκα για 1 ημέρα, αντιμετωπίσαμε και μία ώση (με κορτιζόνη τότε). Θεωρώ ότι είναι εξαιρετική γιατρός αλλά πάντα "ακριβοθώρητη". Κι επειδή εγώ αντιμετώπιζα συνεχώς προβλήματα χρειαζόμουν έναν γιατρό που να μπορώ να τον βρίσκω όταν τον χρειάζομαι (εννοείται ότι δεν είμαι υστερική ούτε καταχρώμαι το χρόνο του) όπως ο γιατρός μου στον οποίο και έχω καταλήξει και εμπιστεύομαι απόλυτα γιατί είναι εξαιρετικός, με εξαιρετική ομάδα, χωρίς περιττά λόγια-υποσχέσεις και χάϊδεμα αυτιών, δεν κάνει τον ξερόλα, ζητάει κι άλλη γνώμη όταν τη χρειάζεται για να μπορέσει να εκτιμήσει κατά το δυνατό σωστότερα την κατάσταση που αντιμετωπίζεις, είναι της "Γερμανικής σχολής", πηγαίνει προσεκτικά βήμα-βήμα, ΣΕ ΑΚΟΥΕΙ. Πολλοί δεν τον αντέχουν βέβαια γιατί είναι λίγο "μουρτζούφλης". Αλλά εγώ (μετά από όσα έχω περάσει και αφού έχω δει πολλούς γιατρούς) πίνω νερό στο όνομά του και έχουμε πια χτίσει μια σχέση αβίαστη.
Αυτό συμβαίνει και σε πολλούς ασθενείς με τους γιατρούς τους (όπως έχω ακούσει και πολλούς ασθενείς της Κλημεντίνης που δεν θα την άλλαζαν με τίποτα).

TASO
tha ithela na sou pw oti den prepei na anhsyxeis katholou afou den eixes kanena symptwma yia 5 xronia. Enas yiatros stin Ameriki emena mou xe pei oti tin astheneia kathorizei i kliniki eikona kai oxi to MRI.
entw metaxy ti itan afto poy se prwtoothise na pas na kaneis magnitiki?

ΓΙΩΡΓΟ ΧΡΟΝΙΑ ΣΟΥ ΠΟΛΛΑ ΕΣΤΩ ΚΑΙ ΑΡΓΑ!!!

ΙΩΑΝΝΑ ΕΙΝΑΙ ΛΕΣ Κ ΔΙΑΒΑΖΩ ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΕΧΩ ΓΡΑΨΕΙ ΕΓΩ. ΚΑΘΕ ΦΟΡΑ ΠΟΥ ΠΗΓΑΙΝΑ Κ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟ ΓΙΑΤΡΟ ΕΒΡΙΣΚΑ. 6 ΩΡΕΣ ΤΑΞΙΔΙ ΕΙΧΑ ΤΥΦΛΗ Κ ΜΟΥ ΛΕΕΙ ΦΥΓΕ Κ ΕΛΑ ΣΤΙΣ 2 ΤΟ ΜΕΣΗΜΕΡΙ ΠΟΥ ΕΦΗΜΕΡΕΥΟΥΜΕ. Η ΩΡΑ 8 ΤΟ ΠΡΩΙ. ΔΕΝ ΕΧΩ ΠΟΥ ΝΑ ΠΑΩ, ΔΕΝ ΒΛΕΠΩ ΝΑ ΠΕΡΠΑΤΗΣΩ. Η ΜΑΝΑ ΜΟΥ ΦΩΝΑΖΕ Κ ΑΥΤΟΙ ΤΙΠΟΤΑ. ΑΔΙΑΦΟΡΙΑ. ΑΦΟΥ ΚΑΘΟΜΑΙ ΣΕ ΜΙΑ ΓΩΝΙΑ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΜΙΛΑΩ ΠΕΡΙΜΕΝΩ ΝΑ ΠΑΕΙ 2. ΜΕ ΛΥΠΑΤΕ ΚΑΠΟΙΑ ΣΤΙΓΜΗ Κ ΜΟΥ ΒΑΖΕΙ ΚΟΡΤΙΖΟΝΗ. ΟΠΩΣ ΠΑΕΙ ΝΑ ΦΥΓΕΙ ΑΠΟ ΤΟ ΔΩΜΑΤΙΟ ΤΡΩΕΙ ΜΙΑ ΣΤΗΝ ΠΟΡΤΑΑΑΑΑΑΑΑ. ΤΟ ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΘΗΚΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ. ΓΥΡΝΑΕΙ ΠΙΣΩ Κ ΕΓΩ ΓΕΛΟΥΣΑ. ΜΕ ΚΟΙΤΑΕΙ ΜΕ ΥΦΟΣ ΟΛΟ ΜΙΣΩΣ. Κ ΤΟΥ ΛΕΩ " ΑΥΤΟ ΤΟ ΕΙΔΑ"

Εκνευρίζομαι αφάνταστα με τη νοοτροπία που επικρατεί στα Νοσοκομεία,
αλλά ... δεν μπορούμε να κάνουμε κι αλλιώς.
Για να μην είμαι όμως και άδικη, έχω συναντήσει και νοσηλεύτριες και γιατρους που είναι ευγενέστατοι και και κύριοι στη δουλειά τους